تبیان، دستیار زندگی
یک هفته کار سمی و فکری سنگین، دست و پنجه نرم کردن با سختیها ، از میان برداشتن موانع، مشاهده دود و دم خیابان ها ، دیوار های بلند سیمانی شهر، آسفالت سیاه ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بسم الله الرحمن الرحیم

زندگی ، کار ، تفریح

دوچرخه سواری

یک هفته کار سمی و فکری سنگین، دست و پنجه نرم کردن با سختیها ، از میان برداشتن موانع، مشاهده دود و دم خیابان ها ، دیوار های بلند سیمانی شهر، آسفالت سیاه خیابان ها ، رفت وآمد در ترافیک سنگین شهر، سرو کله زدن با این و آن،تحلیل رفتن انرژی  و خلاصه هلاک و خسته از زندگی صنعتی و ماشینی سر می شود تا برسیم به آخر هفته؛

اکنون پرسش این است که بهترین راه بدر کردن خستگی ها کدام است؟

میخواهیم نفسی تازه کنیم، قوای تحلیل رفته را از نو باز سازی کنیم ؛ چه کنیم؟؟

گروهی میخوابند،

گروهی به تلویزیون پناه میبرند، یا به سینما

بعضی ها وبگردی میکنند تا مگر که در شبکه یک سرگرمی مجازی مناسب پیدا کنند.

خیلی هم همت کنند بخشی از مردم گیوه شان را نوار میکنند و میزنند بیرون به قصد پارک یا بستانی نزدیک منزل تا به جای تصاویر، واقعیات طبیعی را از نزدیک مشاهده کنند.

اما این بعد از چند بار امتحان تکراری نمی شود؟؟

بنا بود راه بهتر را پیدا کنیم. آیا این فقط در میان راه های تجربه شده یافت میشود؟؟

یا می توان طرحی نو درانداخت؟

در اینجا می خواهیم چنین طرحی را با کمک شما سازمان دهیم حتی اگر طول بکشد .شاید اگر طرح فکر شود ، آن هم با فکر و خردجمعی ، در اجرا کمترین هزینه را داشته باشد تا آنکه چیزی با عجله تدوین شود و به دلیل کاستی هایش خراب شود.

باشد که اگر روزی قرار به پیاده سازی بود مسئول مربوطه کمترین ایرادی در آن نبیند.

طرح نو

ما می گوئیم شهر های بزرگ کشور که بیشتر دچار چنین مشکلاتی هستند بیایند مزیتهای طبیعی زیست محیطی اطراف خود را شناسایی کنند و ببینند به منظور برخورداری از تفریحات سالم برای جریان یک زندگی پرنشاط با امکان انتخاب چند گزینه ای در حالت بهینه به فراخور حال هر گروه اجتماعی چه کاری می توان کرد.

مثلا تهران:

نمی خواهیم  ساعت ها در پیچ و خم جاده های شمال باشیم مگر همه زیبایی ها فقط در جنگل و دریای شمال است؟

کویر هم سینه ای پر از اسرار مگوی طبیعت است؛ شبش و روزش هریک سرّی دارد. فراخ است و بی انتها، نظر های بلند در کرانه های بیکرانش تامین میشود.

سینه ی وسیعش جای تفریحات استثنایی است که در شهر ها با محدودیت جا و در هم لولیدن ها اصلا مجال آن نیست.

نمونه ای از آن ها:

*ماشین سواری، موتور سواری، و مسابقات آن ها مثل رالی با امکان پرش های هیجان آفرین روی تپه ماهور ها با اندک هزینه آماده سازی.

*شتر سواری و مسابقه ی آن

*رصد آسمان زیبا و بی کران در عمق کویر دور از شهر و در شب ها ابتدا در اتاقکی ساده با تلسکوپ های نه چندان گران

*باغ وحش ملی ترجیحا از حیوانات سازگار با زادبوم کویر در بخش های حفاظت شده و در مواردی سازگاری محیط برای تنوع بیشتر جانوران

*ترتیب میدان مناسب برای مسابقات دسته جمعی

*تور تفریحی علمی کویر شناسی

*اردو های زمانبندی شده زندگی در کویر

*اقبال بنگاههای کوچک و بزرگ اقتصادی برای حضور در صحنه مبادلات اقتصادی مثل بانکها و شرکتهای خدماتی

...

بقیه طرح و جزئیات آن را شما پیشنهاد کنید.

طوری که طرح  جامعی بدست آید،جانمایی ها منطقی باشند، بدون آنکه نیاز باشد چیزی خراب شود و در موقعیتی دیگر باز ساخته شود.

سحر کویر باید در پیش چشمان شهروندانمان رمز گشایی شود.

خاصیت های زیادی از این ناحیه نیز می شود از جمله

*تداول ثروت در جامعه و سرازیر شدن آن از سوی قشر های مرفه با جانب تنگدستان

*تامین اشتغال برای گروه های تنگ دست

این موضوع یعنی شماره مزیتهای دیگر طرح هم باشما

در انجمن کار تفریح زندگی منتظر شما هستیم