انصاریان و رهبری فرد در استقلال

بهترین مدافعان

منهای « دفاع تیمی » اگر از كارشناسان درخصوص « غنی ترین » معدن دفاعی حال حاضر لیگ سوال كنید ایشان بدون شك نشانی استقلال را می دهند.

شاید وجود خرمگاه یا فكری یا حتی سبو شهبازیان كه چون مصدوم است نمی شود نظری درباره اش داد باعث و بانی این انتخاب نباشد و شاید خیلی ها از یاد برده باشند كه همین ستار همدانی نیمكت نشین نیز چند ماه پیش یكی از خوبان فوتبال ایرانی در پست دفاع آخر بود ، اما قطع به تعیین بازیهای رو به تكامل « امیر حسین صادقی » بازگشت پر فروغ « لطفی » و نمایشهای گاه و بی گاه « عالی » قربانی توجه مضاعف علمای فوتبال به معدن آبی هستند .

آری با یك حساب سرانگشتی می توان به این نتیجه رسید كه استقلال7 مدافع دارد ؛ مدافعانی كه حداقل50 درصدشان از نظر سنی و به لحاظ فنی شرایطی ایده آل دارند.

تقویت این7 نفر ؟

شنیده ایم ، تاكید می كنیم « شنیده ایم » امیر قلعه نوعی با انصاریان قرار داد داخلی بسته و به دلیل رفاقتی كه بین علی با بهروز رهبری فرد برقرار است مدافع در حال حاضر پاسی را نیز راضی به بازی در استقلال ساخته است.

نظر به این كه انصاریان بهای جذب خویش را به صورت علنی در مطبوعات كشور مطرح ساخته ، لذا آبی پوش شدن او می تواند از دو جهت حاشیه ساز باشد. در این راستا آنهایی كه با استقلال قرارداد دارند مدام از فرقهای فنی خود با علی سخن خواهند گفت و این كه تفاوتهایشان آنقدر نیست كه او300،400 میلیون بگیرد و آنها20،30میلیون ، آنهایی كه قرار دادشان رو به اتمام است ؛ مثل نوازی و سید عباسی و فكری و .... با اخذ این نتیجه استقلال چندان هم بی پول نیست كه اگر بود نمی توانست انصاریان را به دست آورد ،شرایط سخت تری را بابت تمدید قراردادشان پیش روی مسئولان این باشگاه قرار خواهند داد.

از طرفی انصاریان به علاوه7 می شود8 و اگر رهبری فرد را هم به حساب آوریم استقلال باید فصل فوتبال84-83 را با9 مدافع آغاز كند كه این رقم برای تیمی كه روحیاتی تهاجمی دارد غیر منطقی و قابل انتقاد است .

امیر اگر به دلیل برخی موارد حاشیه ای طرفدار فوتبال انصاریان و رهبری فرد شده باید بداند كه با جذب آنها بعد روحی – روانی فوتبال جوانانی چون صادقی و قربانی و لطفی را خراب خواهد كرد . علی و بهروز تحمل نیمكت نشینی را ندارند و همین قضیه می تواند از هر جهت به ضرر پسران آبی و پروژه جوانگرایی شان تمام شود.