یک عمر از این شاخه به آن شاخه پریده‌ام
نه پشیمانم، نه خسته.
هنوز درخت‌های بی‌شماری می‌شناسم
که شاخه سارشان،
ابدیت را تداعی می‌کنند!
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1386/12/16
در حسرت شادی بی‌پایان!
یک عمر از این شاخه به آن شاخه پریده‌ام
نه پشیمانم، نه خسته.
هنوز درخت‌های بی‌شماری می‌شناسم
که شاخه سارشان،
ابدیت را تداعی می‌کنند!
درکت می‌کنم
وقتی که در مقابل آیینه،
تارهای سپید مویت را می‌کنی!
وقتی که سعی می‌کنی فراموش کنی
گذر زمان را
و اینکه هنوز...
با عشق بیگانه‌ای!!!
***
دیروز آخر پاییز بود.
امروز اول زمستان!
چشم به هم می‌زنیم و
لحظه‌های‌مان می‌گذرد،
در حسرت شادی بی‌پایان!
منبع : نوشته های گیلاس آبی- میلاد تهرانی
