زیبایی قلابی در بسته‌های ارزان آرایشی
سن آرایش كردن در ایران پایین آمده است. از سوی دیگر، در دسترس بودن لوازم آرایشی و بهداشتی تقلبی كه اغلب با قیمتی بسیار پایین‌تر از انواع استاندارد به فروش می‌رسند، نیز سبب شده تا بر شیوع بیماری‌های پوستی و اختلالات بهداشتی افزوده شود.
بر همین اساس، چند روز قبل، روابط عمومی دانشگاه علوم پزشكی ایران طی اطلاعیه‌ای از تمام شهروندان خواست تا جهت حفظ سلامت و جلوگیری از ابتلا به بیماری‌های مختلف پوستی، از خرید هرگونه اقلام آرایشی و بهداشتی بدون پروانه ساخت معتبر با مجوز ورود از وزارت بهداشت، خودداری كنند.
این اطلاعیه، بر ممنوعیت خرید و فروش لنزهای رنگی و مایع شست وشوی لنز در فروشگاه‌های عرضه مواد آرایشی و بهداشتی هم تأكید كرد.
این در حالی است كه براساس ماده 11 قانون مواد خوردنی، آشامیدنی، آرایشی و بهداشتی لازم است تا مشخصات نام فرآورده، شماره پروانه ساخت و سری ساخت، حجم با وزن خالص، تاریخ تولید و انقضا، تركیبات مواد تشكیل دهنده، نشانی كارخانه تولید‌كننده و شرایط نگهداری روی بسته‌بندی كلیه اقلام ساخت داخل به صورت فارسی، خوانا و مشخص نوشته شده باشد.
چند درصد از محصولات آرایشی كه ما استفاده می‌كنیم چنین شرایطی دارند؟
اگر شما یكی از آن افرادی هستید كه فكر می‌كنند محصولات آرایشی بهتر و به اصطلاح «اورجینال»تر، آنهایی هستند كه حتی یك كلمه فارسی هم روی بدنه آنها پیدا نمی‌شود، باید بدانید كه سخت در اشتباهید، چرا كه وجود برچسب‌های فارسی نویس روی لوازم آرایشی و بهداشتی در واقع به نوعی تأیید این محصولات از سوی وزارت بهداشت است.
این كار در واقع تمهیدی برای پیشگیری از فروش انواع تقلبی و تاریخ مصرف گذشته نیز به شمار می‌آید.
نكته دیگری كه در مورد محصولات آرایشی و بهداشتی وجود دارد، بروشوری (راهنما) است كه داخل بسته‌ها قرار می‌دهند و توجه به اطلاعات موجود در آنها كمك بسیاری به مصرف به جا، اندازه و مناسب این محصولات می‌كند. همچنین مطالعه این راهنما سبب می‌شود تا جلوی استفاده‌های اشتباه به‌دلیل نام‌های مشابه گرفته شود.
مارك‌های معروف در چمدان‌های تقلب
اینكه كشور ما سومین مصرف‌كننده لوازم آرایش در خاورمیانه است خبر تازه‌ای نیست، اما مسئله اینجاست كه بنا بر برآوردهای غیر رسمی، 25 تا 30 درصد كل این محصولات تقلبی و غیراستاندارد است و از افغانستان، پاكستان و كشورهای حوزه خلیج فارس، از طریق قاچاق و تجارت چمدانی وارد كشور می‌شود.
دكتر علی رادمنش متخصص پوست و مو معتقد است كه بیش از 50 درصد كرم پودرها و مواد ساخت ریمل‌های آرایشی، تقلبی است و سودجویان با افزودنی‌های غیر مجاز و انواع چربی‌هایی كه معلوم نیست از چه چیز به دست آمده این مواد را تولید می‌كنند.
البته بیشتر این محصولات آرایشی به صورت دستفروشی در سطح شهر عرضه می‌شوند و جمع آوری آنها مشكل است، بنابراین بهترین روش این است كه به مردم این آگاهی داده شود كه از این لوازم آرایشی فاقد مجوز از وزارت بهداشت استفاده نكنند.
بنا به گفته فروشندگان لوازم آرایش، در حال حاضر لوازم آرایشی مثل كرم پودر، پن كیك و ریمل بیشترین فروش را دارند و تفاوت قیمت بین محصول واقعی و انواع تقلبی در مورد مارك‌های معروفی مثل لانكوم، كلینیك، اورئال و دیور گاهی تا 30 هزار تومان هم می‌رسد.
البته در مواردی هم اختلاف قیمت انواع تقلبی با اجناس اصلی آنقدر نیست كه اساسی برای قضاوت تلقی شود، چرا كه اجناس تقلبی گاهی با چنان دقتی درست می‌شوند كه تنها اهل فن آن را تشخیص می‌دهند.
اهالی فن هم معتقدند كه مهم‌ترین علامت شناسایی اجناس تقلبی، طرز بسته بندی وكیفیت آن است، زیرا هر چقدر هم بسته بندی محصولات تقلبی با مهارت انجام شود، به‌دلیل آنكه می‌خواهند تولید چنین محصولاتی كم هزینه باشد، قوطی‌های بسته بندی آن از كیفیت بسیار پایین برخوردار است و روی بسته بندی مواردی نوشته شده كه حتی در كاتالوگ داخلی آن نوشته نشده است.
نكته دیگر این است كه برخی از محصولات معروف قدیمی به دلیل همین تقلبات از رده تولید خارج شده‌اند و اصل آن دیگر وجود ندارد، مثل محصولات «یاردلی» كه در حال حاضر بعد از فروش كارخانه با مارك «باند استریت» عرضه می‌شود و این موضوع را فقط افرادی كه كاملاً از بازار آگاهند، می‌دانند.
چشم‌های شیشه‌ای پشت ویترین‌ها خطرناكند
خرید و فروش انواع لنزهای رنگی و مایعات شست‌وشوی لنز در فروشگاه‌های عرضه مواد آرایشی و بهداشتی از موارد دیگری است كه طبق اطلاعیه دانشگاه علوم پزشكی ایران ممنوع شده است، چرا كه لنزهای تماسی رنگی اگرچه ممكن است از نگاه مصرف‌كننده یك وسیله زیبایی و آرایشی محسوب شوند، اما وسیله‌ای طبی هستند و تجویز آنها توسط آرایشگران یا توزیع آن توسط داروخانه‌ها می‌تواند بسیار خطرناك باشد.
خطرناك‌ترین عارضه ناشی از استفاده از لنزهای نامناسب، خصوصا لنزهای نرم، ایجاد عفونت قرنیه است كه نوعی از آن می‌تواند به سرعت عفونت كرده و حتی منجر به سوراخ شدن قرنیه و نابینایی شود.
از عوارض دیگر می‌توان به انواع خراش‌های قرنیه اشاره كرد كه این نیز خود می‌تواند منجر به عفونت شده و نسبت به چند لنز یا محلول نگهدارنده لنز ایجاد حساسیت كند.
نكته دیگری كه در مورد خرید لنز از فروشگاه‌های لوازم آرایشی و حتی داروخانه‌ها، بدون مراجعه به چشم پزشك وجود دارد، بی‌بهره ماندن از توضیحات اولیه پزشكی است كه هر فردی برای استفاده از لنز باید بداند.
نحوه و مدت استفاده از لنز، طرز گذاشتن و برداشتن لنز از روی چشم و طریقه نگهداری آن مواردی هستند كه در فروشگاه‌ها، هیچگاه توضیح داده نمی‌شوند، چرا كه اطلاعات فروشنده از خریدار نه تنها بیشتر نیست، بلكه در مواردی بسیار هم كمتر است.
صدف كوه كن
*مطالب مرتبط:
