ضرر داشتن قمهزنی
الف- فتاوی مراجع تقلید
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
بر عزاداران عزیز لازم است از کارهایی که موجب وهن مذهب میگردد و یا آسیبی به بدن آنها وارد میکند، خودداری کنند.
ذیل کلمه قمهزنی پایگاه اینترنتی makaremshirazi.org
ب- سایر علما
حضرت آیت الله احمدی میانجی (ره)
... اگر فقهاء عظام (رحمة الله علیهم اجمعین) گاهی در فتاوی به شرط عدم ضرر به نفس تجویز نمودهاند، قطع نظر از عنوان وهن مذهب بوده است و همچنین کارهایی که به نحوی عقیده شیعه در دنیا معرفی میشود ولو این که عامل، چنین قصدی ندارد، باز به عنوان بدعت، حرام میشود، به علاوه، بعد از حکم ولی امر مسلمین، دیگر جای این سوال نیست و اطاعت معظم له واجب است.
فتوای آیت الله علامه امین عاملی(ره)
قمهزنی و اعمالی دیگر از این قبیل در مراسم عزاداری حسینی به حکم عقل و شرع حرام است و زخمی ساختن سر، که نه سود دنیوی دارد و نه اجر اخروی، ایذاء نفس است که خود در شرع حرام است و در مقابل این عمل، شیعهی اهلبیت را در انظار مردم مورد تمسخر قرار داده و آنها را وحشی قلمداد میکنند و شکی نیست که این اعمال ناشی از وساوس شیاطین بوده و موجب رضایت خدا و پیامبر و اهلبیت اطهار نیست و البته تغییر نام این اعمال در ماهیت و حکم شرعی آن که حرمت است، تغییری نمیدهد. (اعیان الشیعه، ج10، ص 363)
آیت الله سید محمود هاشمی شاهرودی
بسمه تعالی
بدون شک برپایی مراسم عزاداری و سوگواری نسبت به ائمه اطهار و اهلبیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام)، خصوصاً در مصیبت جانسوز حضرت ابی عبدالله الحسین علیه السلام امری مهم و بلکه یکی از فرائض و واجبات کفائی است، لیکن در کیفیت برگزاری مراسم و شیوههای آن بایستی سه شرط را مد نظر قرار داد:
1- آن که موجب ضرر به شخص برگزار کننده و یا دیگران نشود و این شرط را هر مکلفی میتواند تشخیص دهد...
4 محرم الحرام 1415 سید محمود هاشمی شاهرودی
حضرت آیت الله شیخ محمدحسین کاشف الغطاء
اگر بخواهیم موافق قواعد فقهی و استنباط احکام شرعی در مورد مساله لطمه به صورت زدن و اعمالی از این قبیل همچون قمهزنی و ... که در این روزگار جریان دارند، نظر دهیم، به چیزی جز حرمت دست نیافته و چارهای جز فتوا به منع و تحریم آنها نخواهیم داشت، زیرا هیچ مخصّصی که بتواند عمومات حرمت اضرار و ایذاء به بدن و حرمت به خطر انداختن جان انسانی را در این موارد تخصیص زده باشد، وجود نداشته و دلیلی نداریم که بتوان این موارد را از حکم به حرمت خارج نمود... این در حالی است که بیشتر اشخاصی که این کارها را انجام میدهند، بیشتر از روی تظاهر، ریا، تعصب و تملق به عمل میآورند، بی آن که قصدی درست و نیت صالحی داشته باشند. که از این جهت نیز خالی از اشکال نبوده، بلکه حرام بودن آن به خاطر برخی از دلایل زمانی و مکانی مضاعف خواهد بود. (الفردوس الاعلاء، ص 22- 19)
منبع:
دست پنهان، دفتر فرهنگی فخرالائمه(علیهم السلام)
