بهداشت دهان و دندان، سالآینده تعطیل است!
«اعتبار بهداشت دهان و دندان در لایحه بودجه سال 87 صفر شد.»
سهشنبه گذشته رئیس اداره بیماریهای دهان و دندان وزارت بهداشت این مطلب را اعلام و اضافه كرد: در حالی كه بودجه بهداشت دهان و دندان در سالجاری كفاف اجرای برنامههای سلامت كودكان را هم نمیدهد، كل ردیف اعتباری پیشگیری از این بیماریها در لایحه بودجه سال آینده صفر شده است.
دكتر حسین حصاری در گفتوگو با فارس، ضمن تأكید بر این كه اگر این اتفاق رخ بدهد، باید درب اداره بیماریهای دهان و دندان وزارت بهداشت را ببندیم، ادامه داد: برنامههای زیادی برای بهبود بهداشت و سلامت دهان و دندان در وزارت بهداشت آماده شده بود و در تلاش بودیم این برنامهها را نه تنها برای عموم كودكان، بلكه برای گروههای سنی بالاتر تا افراد سالمند گسترش دهیم، اما متأسفانه با حذف بودجه، حتی امكان تأمین بهداشت دهان و دندان كودكان در كشور نیز نخواهد بود.
با این حال رئیس اداره بیماریهای دهان و دندان وزارت بهداشت كه چندی است ادارهاش از یك دفتر مستقل در معاونت سلامت وزارت بهداشت، به یك اداره در زیر مجموعه مركز مدیریت بیماریها، تنزل جایگاه پیدا كرده است، در گفتوگو با همشهری، با اشاره به این كه اعتباراتی كه امسال برای بهداشت و درمان در اختیار این دفتر بود، اندكی بیش از 3 میلیارد تومان بوده و 8/1 میلیارد تومان آن برای پیشگیری و درمان دندان رایگان كودكان زیر 12سال در پایگاههای دندانپزشكی امام علی هزینه شده، میگوید: «درباره اجرای برنامه پیشگیری از پوسیدگی دندان كودكان زیر 12 سال و پُر كردن دندان این گروه سنی، در سالجاری متأسفانه گزارش دقیقی نداریم، اما بر اساس اطلاعات موجود، میزان پیشرفت این كار بسیار محدود بوده است.
تصورمان این بود كه میتوانیم علاوه بر پوشش كامل حدود 5/8 میلیون كودك زیر 12سال كشور، به گروههای سنی بالاتر دستاندازی كنیم و برای نوجوانان، بزرگسالان و حتی سالمندان برنامه بدهیم.»
دكتر حصاری این جمله را میگوید و بلافاصله اضافه میكند: متأسفانه بودجههای فعلی، حتی برای كودكان زیر 12 سال نیز بسیار ناچیز است و هیچ كدام از تصورات ما تبدیل به اختصاص بودجه نشد.
علاوه بر این، با توجه به حذف ردیف اعتباری بهداشت دهان و دندان در سال آینده، بهنظر میرسد باید درب اداره بیماریهای دهان و دندان را ببندیم.
طرحهای عمرانی، دردی را دوا نمیكنند
مجلس با بودجه 87 چه خواهد كرد؟ این سؤالی است كه این روزها بیش از همیشه از نمایندگان پرسیده میشود.
بیژن شهبازخانی، عضو كمیسیون بهداشت و درمان مجلس با تأكید بر این كه بهطور كلی وضعیت بهداشت و درمان كشور ما هیچ وقت مطلوب نبوده است و اعتبارات لازم در همه بخشها نادیده گرفته شده و میشوند، به همشهری میگوید: رشد 5 درصدی سرانه بهداشت و درمان كشور در بودجه 87 به این معناست كه اعتبارات، حتی كفاف حقوق و دستمزد كارمندان و پرسنل بهداشتی را نمیدهد، چه برسد به صرف آن در امر پیشگیری از بیماریها.
وی با بیان این كه تنها توجیه مجلس نسبت به حذف اعتبار پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان این است كه خدمات بهداشتی و درمانی همیشه تحتالشعاع لایحههای عمرانی و طرحی قرار گرفتهاند، میگوید: اعتبارات بخش بهداشت و درمان هر سال لاغرتر و نحیفتر میشوند و شاید دولت بر این گمان است كه با این اقدام، مشكلات را تا حد زیادی حل خواهد كرد. مسئولان باید بدانند كه با حذف اعتبار پیشگیری، نه وضعیت بهداشت و درمان و نه هیچ چیز دیگر بهبود نخواهد یافت و دود این بیتدبیری تنها به چشم مردم خواهد رفت.
اساس، همان پیشگیری است
به گفته كارشناسان هم اكنون كودكان زیر 3 سال در كشور ما حداقل 2 دندان خراب و كودكان زیر 5 تا 6 سال بهطور متوسط 5 دندان پوسیده دارند.
بودجهای كه تا به حال هم برای پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان اختصاص داده شده بود، بودجهای حداقل بود؛ مثلاً در شهرستانهایی با تعداد دانشآموزان زیاد، دولت هر سال تنها چیزی حدود 30 میلیون تومان برای خدماتی از قبیل فلورایدتراپی و فیشورسیلندر جهت پیشگیری اختصاص میداد.
دكتر غلامحسین رمضانی، دندانپزشك كودكان، عضو هیات علمی و معاون آموزشی دانشگاه آزاد اسلامی با بیان این كه بیماریهای لثهای و پوسیدگی دندان از شایعترین بیماریهای دهان هستند، میگوید: سازمان جهانی بهداشت، پوسیدگی دندان را حتی یك بیماری عفونی تلقی میكند، چون بهدنبال این پوسیدگی ممكن است یك عفونت شدید ایجاد شود.
به گفته این دندانپزشك كودكان برای همین است كه اساس كار دولت باید روی اصل پیشگیری باشد و تمام آموزشهای مربوط به پیشگیری از بیماریهای دهان و دندان باید از همان دوران كودكی شروع شوند، چون در این صورت است كه والدین نسبت به اجرای این آموزشها انگیزه پیدا میكنند.
باورهای غلط، اقدامات سلیقهای
در این میان، وجود باورهای غلط نسبت به بیماریهای دهان و دندان در میان مردم، شاید اهمیت توجه به بحث پیشگیری را بیشتر نشان دهد، چون به عقیده كارشناسان هنوز خیلی از مردم تصور میكنند كه مشكلات دهان و دندان در دوران كودكی اهمیت زیادی ندارند و آن را به دوران بزرگسالی میسپارند.
دكتر رمضانی در این باره توضیح میدهد: یك نوع پوسیدگی ناشی از شیر شبانه وجود دارد و این اختلال زمانی به وجود میآید كه مادر بعد از یك سالگی به كودك هنگام شب شیر بدهد كه این اتفاق منجر به پوسیدگی بسیار وسیعی در دهان كودك میشود و علاوه بر این كه با درد و عفونت زیادی همراه است، درمان موفقی هم نخواهد داشت و در نهایت چارهای جز كشیدن دندان پوسیده وجود ندارد.
وی با بیان این كه با صرف همان بودجههای اندك قبل، آگاهی مردم نسبت به این بیماریها و عواقب آنها كمی بیشتر شده بود، اظهار میدارد: هنوز خیلی از مردم خیلی از بیماریهای دهان و دندان از قبیل پوسیدگی ناشی از شیر شبانه را نمیشناسند و با حذف اعتبار اختصاص یافته در امر پیشگیری باید منتظر اتفاقات وحشتناكتری در زمینه عدم آگاهی مردم باشیم.
به عقیده این دندانپزشك، اقدامات سلیقهای و گاه ناشی از بیتدبیری مسئولان در این میان، انگیزه ی بسیاری از مراكز درمانی را هم برای ارائه خدمات پیشگیری از بین میبرد.
دكتر رمضانی با تأكید بر این كه در حال حاضر در تمام دنیا پیشگیری مهمتر از درمان است، در حالیكه در كشور ما كاملا برعكس است، خاطر نشان میكند: در كشورهای پیشرفته حتی دندان پزشكان دانشجو هم كار درمانی نمیكنند و پُر كردن پوسیدگی دندان و كشیدن آن در این كشورها به صفر رسیده، در حالیكه ما هنوز منتظر فاجعه هستیم و تنها در این صورت دنبال راهحل آن میگردیم.
سمیه شرافتیمنبع : روزنامه همشهری
*مطالب مرتبط:
مواد سفیدكننده دندان: مفید یا مضر؟