·گالری گریم- زنده یاد مهدی فتحی

·گالری عكس فیلمهای زنده یاد مهدی فتحی

·گزارش تصویری از مراسم تشییع پیكر زنده یاد مهدی فتحی

به یاد هنر مند فقید « مهدی فتحی »

فتحی متولد 1313 تهران و فارغ التحصیل رشته بازیگری و كارگردانی تئاتر از دانشكده هنرهای زیبا بود.

او همچنین از پایه گذاران تئاتر آناهیتا به شمار می آمد. مدتی هم به عنوان مدرس دانشگاه در كلاسهای هنری تدریس كرده بود و مدتی هم در سمت مشاور هنری واحد نمایش با رادیو همكاری داشت. فتحی وقتی كه نقشی را می پذیرفت با آن زندگی می كرد و آنقدر آن را در خود تكرار می كرد تا نقاط مشترك نقش خودش را پیدا كند، به همین دلیل بود كه تا مدتها خود، تحت تأثیر آن قرار می گرفت واین زندگی كردن او با نقشهایش بود كه  بازیهای او را واقعی جلوه می داد. وی هنگام بازی ، صحنه و لوكیشن را دنیایی برای زندگی می دانست و چنان قدرتی از خود بروز می داد كه همه تحت تأثیر قرار می گرفتند.

شاید به همین دلیل بود كه او پس از بازی در 2 یا 3 نمایش از« چخوف» چنان تحت تأثیر شخصیت های این نمایش ها قرار گرفت كه مدتها بازیگری تئاتر را رها كرد و به تدریس روی آورد.

فتحی با قامتی كوتاه ، چهره ای گرد و چشمانی كه همیشه مرطوب از نوعی شادی و مهربانی بود، هنوز پس از سالها، صداقت كودكی خود را حفظ كرد و این صداقت را كلام شیوای او باور پذیرتر كرده بود. شاید به همین دلیل بود كه حتی زمانیكه نقشهای منفی ایفا می كرد، باز هم  پرطرفدار می ماند.

فتحی هنگام بازی فعال بود و با چرخشهای مناسب در صحنه و یا حتی واكنش های چهره و نگاه خود نمی گذاشت بازیش ایستا شود. هنگامی كه شروع به بازی می كرد یك لحظه هم تماشاچی را رها نمی كرد. او به این نكته آگاه بود كه اگر تماشاچی از بازی او خسته شود و چیز جدیدی در كار او نیابد به حاشیه رانده خواهد شد .بنابراین با نگاه نافذ خود مخاطب را سحر می كرد.

فتحی با اصرار دوستان و آشنایان و كمی ترس از اعجاز دوربین سینما كه همه لحظات بازی او را ثبت       می كرد در سن 57 سالگی با بازی در فیلم « تحفه ها » به كارگردانی ابراهیم وحیدزاده مقابل دوربین سینما قرار گرفت. تردیدها و وسواس های او در این فیلم كارساز شد و در « تحفه ها » كنار بازیگرانی چون سعید پورصمیمی، پروانه معصومی، سیروس ابراهیم زاده، جمشید مشایخی و حمید جبلی كه پیش از این بازی در سینما را تجربه كرده بودند، بازی برتر و در خور توجهی از خود نشان داد، به طوری كهدر ششمین جشنواره فیلم فجر ، در لیست بهترین بازیگر نقش اول مرد قرار گرفت.

یك سال بعد « محمد بزرگ نیا » كه در تدارك ساخت فیلم « كشتی آنجلیكا » بود ، فتحی را برای بازی در این فیلم برای ایفای نقش ناخدا انتخاب كرد. فتحی برای پذیرفتن این نقش،مثل گذشته تردید داشت، اما بزرگ نیا كه زمان نوشتن فیلمنامه «كشتی آنجلیكا» به فتحی فكر می كرد، نمی توانست از او بگذرد.

او خود درباره ی بازی در این فیلم و دوربین گفته است:« دوربین خیلی بی رحم و رسواگراست اگر صحنه را بدون ایمان و باور بازی كنی، دوربین با وضوح نشان می دهد».

فتحی بعد از كشتی آنجلیكا در چند فیلم مانند « دستمزد » ،« در آروزی ازدواج » و« شانس زندگی » در نقشهای اول بازی كرد و در همه آنها نشان داد كه بازیگری است كه به سینما و تئاتر احاطه دارد و فقط كافی است كارگردان، نقشی را به او بسپارد تا او از آن شخصیت یك كامل بیافریند.

سریال امام علی(ع) ساخته داوود میرباقری، باب جدیدی در تولید سریال های مذهبی ایران گشود، در این سریال چند شخصیت اصلی وجود داشتند كه با بازی برترین بازیگران ایرانی شكل گرفت. «داریوش ارجمند» در نقش مالك اشتر،« بهزاد فراهانی» در نقش معاویه و « مهدی فتحی» در نقش عمروعاص، این 3 نقش را میرباقری بر اساس 3 بازیگری كه در ذهن داشت نوشت و در این میان بازی زنده یاد فتحی در نقش «عمروعاص» چنان زیبا و جاندار بود كه تمام بازتابهای منفی كه این شخصیت در تاریخ علوی دارد توانست به محور قصه تبدیل شد.

فتحی در این سریال باهمه اتفاقات صحنه صادقانه برخورد كرد و با مطالعه زیاد، حول شخصیت عمر وعاص توانست رگه های پنهان شخصیت او را دریابد و با این شخصیت زندگی كند. او هنگام بازی ایمان داشت كه عمر وعاص دیگر نیست و لازم است یك بار دیگر او را در تاریخ زنده كند. فتحی در امام علی (ع) از اقتدار و تسلط كامل بر كل ماجرا برخوردار بود. لبخند فتحی در همه طول بازی او ماندگار بود و حتی یك لحظه از چهره اوكنار نمی رفت. او در سخت ترین لحظات با خونسردی فقط می اندیشید و به عنوان مغز متفكر خاندان معاویه عمل می كرد. شیطان صفتی عمر وعاص را فتحی به بهترین شكل در سكانس هایی كه مشغول مذاكره و خوردن و نوشیدن با معاویه بود به نمایش گذاشت.

پس از این سریال فتحی مورد توجه ابراهیم مختاری قرار گرفت. این مستندساز كه می خواست اولین فیلم سینمایی خود به نام « زینت» بسازد، با نگاه واقعگرایانه ی خود به دنبال بازیگران خاص بود و فتحی بهترین گزینه برای نقش پدر « زینت» بود. مختاری متوجه شده بود كه فتحی از جان و روان خود در زمان بازی مایه می گذارد، در این فیلم  فتحی زیباترین لحظات از خشم زنده یك بازیگر را به نمایش گذاشت. خشم پدری سنتی و متعصب به سنن سرزمین خود در مقابل دختری كه هر چند با رضایت او درس پرستاری خوانده بود، اما اكنون به خواسته او باید خانه نشین می شد. خشم فتحی در این فیلم كاملاً متفاوت از خشونتی بود كه اغلب بازیگران از خود بروز می دهند. تداوم حس بازی فتحی در سكانس های مختلف نشانی دیگر از قدرت بازی او بود.

فیلمهائی كه زنده یاد فتحی در آنها ایفای نقش نموده بود عبارتند از:‌ تحفه ها (1366) دستمزد (1368) كاكلی (1368) دخترك كنار مرداب (1368) در آرزوی ازدواج (1369) اوینار (1370) شانس زندگی (1370) امام علی (ع) (1370) زینت (1372) آدم برفی (1373) روز واقعه (1373) زشت و زیبا (1377) همشاگردیها (مجموعه،78/1377) اعتراض (1378) پرنده از قفس پرید (1379) خانه پدری(مجموعه تلویزیونی 1380)

مهدی فتحی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون ایران، پس از تحمل بیماری سخت خود، در آخرین ساعات سال ۱۳۸۲ در بیمارستان شهدای تجریش تهران درگذشت.

« آیا عرصه هنر و بازیگری كشورمان دوباره شاهد ظهور چنین افرادی خواهد بود ، یا ...... »