تبیان، دستیار زندگی
افتاد چرا دیر به پایت سر و دستم من پیشتر از بودن خود دل به تو بستم تا جان به تنم بود زتو دل نبریدم تا دست به تن داشتم از پا ننشستم
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

هدیه به مادر

نوحه، محرم، حضرت عباس

این شعر از كتاب"یك ماه خون گرفته،‌هفتاد و دو ستاره" سروده شاعر توانای آستان اهل بیت، جناب آقای غلامرضا سازگار است كه به همت جناب آقای حسین فتحی تهیه و تنظیم گردیده است.

هدیه به مادر

افتاد چرا دیر به پایت سر و دستم                    من پیشتر از بودن خود دل به تو بستم

تا جان به تنم بود زتو دل نبریدم                        تا دست به تن داشتم از پا ننشستم

دستم زقضا خورد به آبی که نخوردم                از فاطمه تا صبح قیامت خجل استم

بشکست سر و دست و تن و سینه ام اما      جان دادم و پیمان تو هرگز نشکستم

از دست و سر و جان و تن و چشم گذشتم     کز روز ازل بود همین عهد الستم

از صبح ولادت که نگاهم به تو افتاد                  تا شام ابد کرد تماشای تو مستم

دانست که از دامن مهرت نکشم دست          زد روز ولادت پدرم بوسه به دستم

بی دستی من در ره تو بال و پرم شد              تو احمد و من جعفر طیار تو هستم

تا ام بنین فخر کند کاش که می شد               پیراهن خود هدیه به مادر بفرستم

میثم به امان نامه ی دشمن چه نیازم             کز هر چه به جز دوست بُوَد رشته، گسستم

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.