مدیران ورزشی مدیریت ریسك ندارند
نتیجه یك تحقیق نشان داد: 75 درصد مدیران مجموعههای ورزشی مدیریت ریسك ندارند و 45 درصد مدیران استادیومها اطلاعی از مدیریت ریسك ندارند..
به نقل از ایسنا، در این تحقیق با عنوان« بررسی وضعیت مدیریت ریسك در مجموعه های ورزشی شهر تهران» آمده است:« مجموعههای ورزشی به عنوان یكی از زیرساختهای اصلی ورزش، یك جنبه مهم در ارتقای سطح كیفی و كمی عملكرد های ورزشی در جامعه به شمار میرود. مدیران مجموعههای ورزشی با آشنایی با روشهای مدیریت ریسك و به كار گیری این روشها میتوانند، قدمی در جهت بالا بردن كیفیت مسابقات؛ افزایش ایمنی مجموعه های ورزشی؛ جذب تماشاگر بیشتر و دریافت مجوز میزبانی در سطوح بینالمللی بردارند.
حفظ امنیت رویدادهای ورزشی برای حامیان، هواداران، تماشاچیان و مشاركت كنندگان در این رویدادها از وظایف عمده یك مدیر ورزشی است. (مادن1998).
گراهام؛ گلد بلت و دلپی (1995)مدیریت ریسك را در زمینه های ورزشی به عنوان مسئولیتی برای شناسایی و تعیین روشهایی برای به كارگیری در مقابل تهدیدات بالقوهای كه ممكن است به طور منفی بر رویدادهای ورزشی تاثیر بگذارند، تعریف كردند.
لهوتسكی(2006) در تحقیقی تحت عنوان یك تجزیه تحلیل از مدیریت ریسك در استادیوم های فوتبال؛ به بررسی مدیریت ریسك در استادیوم های فوتبال پرداخته؛ این تحقیق نشان داد كه 45درصد از مدیران استادیومها اطلاعی از روشهای مدیریت ریسك نداشتند.
یافته های تحقیق نشان داد كه 75 درصد از مدیران مجموعه های ورزشی مورد بررسی، اطلاعی از روشهای مدیریت ریسك ندارند و همچنین تنها 15 درصد از مدیران این مجموعه ها روشهای مدیریت ریسك را به كار می گیرند.
با توجه به یافتههای تحقیق به نظر میرسد كه مدیران مجموعههای ورزشی اطلاع درستی از روشهای مدیریت ریسك ندارند و حوادثی كه در مجموعههای ورزشی رخ میدهد ناشی از عدم آگاهی مدیران نسبت به روشهای مدیرت ریسك و به كارگیری آنهاست.
مدیران مجموعه های ورزشی باید با افزایش اطلاعات خود راجع به مدیریت ریسك و به كارگیری آنها از بروز حوادث ناگوار درمجموعه های ورزشی پیشگیری كنند.
مرتضی دوستی پاشاكلائی(دانشجوی كارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران)، امیر قنبرپورنصرتی(دانشجوی كارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دانشگاه تهران) و رسول زیدآبادی(دانشجوی كارشناسی ارشد رفتار حركتی دانشگاه تهران) این تحقیق را گردآوری كردهاند.