كاش آن زمان، سُرادِق گردون، نگون شدى

كاش آن زمان، سُرادِق گردون، نگون شدى

وین خرگه بلند ستون، بى ستون شدى

كاش آن زمان در آمدى، از كوه تا به كوه

سیل سیه كه روى زمین، نیلگون شدى

كاش آن زمان ز آه جهان سوز اهل بیت

یك شعله، برق خرمن گردون دون شدى

كاش آن زمان كه این حركت كرد آسمان

سیماب وار، گوى زمین بى سكون شدى

كاش آن زمان كه پیكر او شد درون خاك

جان جهانیان، همه از تن، برون شدى

كاش آن زمان كه كشتى آل عبا، شكست

عالم تمام، غرقه‏ى دریاى خون شدى

آن انتقام گر نفتادى، به روز حشر

با این عمل، معامله‏ى دهر چون شدى

آل نبى، چو دست تظلّم برآورند

اركان عرش را، به تلاطم در آورند

محتشم کاشانی