تبیان، دستیار زندگی
دیباچه سخنان وزیر كشور وقت در مورد این حادثه فیلم حادثه انقلاب اسلامی ایران از پدیده ی شوم ترور و تروریسم آسیب های فراوان دیده است. منافقین و طرفداران خلق! با ترور شخصیت های انقلابی و مؤمن، همچون مطهری، قرنی، شهید مظلوم بهشت...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

انفجار بمب در نماز جمعه تهران

دیباچه

سخنان وزیر كشور وقت در مورد این حادثه

فیلم حادثه

انقلاب اسلامی ایران از پدیده ی شوم ترور و تروریسم آسیب های فراوان دیده است. منافقین و طرفداران خلق! با ترور شخصیت های انقلابی و مؤمن، همچون مطهری، قرنی، شهید مظلوم بهشتی، رجایی، باهنر، مفتح و حتی زنان و مردان و سالخوردگان بی گناهی كه تنها جرمشان ایمان به اسلام و انقلاب، و یا شركت در راهپیمایی ها و نماز جمعه ها بود، سعی كردند انقلاب را تضعیف كنند.

عوامل استكبار، مراكز فرهنگی و اقتصادی را هم مورد حمله قرار می دادند و منهدم می كردند و به هر نحو كه می توانستند در راه پیشرفت انقلاب مانع ایجاد كردند. حتی با دشمن كینه توز و متجاوز بعثی، طرح دوستی ریخته و به سربازانی مزدور در صف دشمن و در مقابل ملت خود قرار گرفتند و قساوت بارترین مأموریت ها را به نفع دشمن انجام دادند.

یكی از این جنایات و همكاری های نزدیك بین منافقین و رژیم بعث، انفجار بمب در نماز جمعه ی تهران بود. در زمانی كه رژیم بعث، مردم را از رفتن به نماز جمعه برحذر می داشت و تهدید به بمباران و موشك باران نماز جمعه می كرد، منافقان نیز بیكار ننشسته و با یك طرح از قبل تعیین شده، نماز جمعه ی تهران را در 24 اسفند 1363، به خاك و خون كشیدند و عدّه ای از نمازگزاران مؤمن را مظلومانه شهید كردند.

نماز پرشكوه آن هفته ی تهران در ایام ولادت حضرت فاطمه زهراعلیها السلام و با حضور برادران و خواهران مسلمان در دانشگاه تهران و خیابان های اطراف آن به امامت ریاست جمهوری وقت آیت الله خامنه ای، برگزار شد.

خطیب جمعه مشغول ایراد خطبه دوم بود كه ناگهان صدای انفجاری مهیب به گوش رسید. پس از انفجار، نمازگزاران فریاد «مرگ بر امریكا»، «جنگ جنگ تا پیروزی»، «منافق مسلح اعدام باید گردد»، سر دادند و بیشتر از  یك دقیقه طول نكشید كه امام جمعه ی تهران به ادامه ی خطبه پرداختند و فرمودند(1):

چقدر خباثت می خواهد و چقدر نامردی می خواهد كه یك عده انسان نماز گزار را، بدون هیچ گونه خصومت شخصی این گونه انسان در معرض تهدید قرار دهد، البته این طوری كه برادران این جا به من گفتند ظاهراً خسارات و تلفات زیاد وجود نداشته و ان شاء الله كه این جور باشدو یقین بدانند كه هرچه خسارت هم به وجود بیاید، مردم در مقابله با استكبار جهانی، با صدام، با منافقین، با ایادی مزدور استكبار داخلی، دشمن تر و دشمنی آن ها آشتی ناپذیرتر می شود. این را همه ی ملت ایران با همه ی وجودشان و از اعماق قلبشان باور می كنند و پیداست كه امت حزب الله و آن كسانی كه این همه در خدمت انقلاب و در مواقع حساس انقلاب حضور داشتند، از این چیزها هم هیچ گونه واهمه ای ندارند... همان طور كه از شعارهای شما برادران عزیز هم فهمیده می شود، این صدای انفجاری كه رخ داد، مربوط به یك حركت منافقانه ی رذالت آمیزی بود كه در بحبوحه ی جنگ این مردم، عوامل و مزدوران خائن استكبار جهانی، در نماز جمعه این بمب دستی را گذارده بودند.

سخنان وزیر كشور وقت در مورد این حادثه

حجت الاسلام و المسلمین ناطق نوری وزیر كشور وقت در 25 اسفند 1363، در مصاحبه مطبوعاتی اعلام كردند(2): بر اثر انفجار یك بمب 15 پوندی در صفوف نمازگزاران جمعه ی تهران تعداد 14 تن شهید و هشتاد و هشت نفر مجروح شده اند.

و در تشریح حادثه گفتند:

«از قبل صدام تهدید كرده بود كه نماز جمعه ی شهرهای تهران، تبریز و اصفهان را مورد حمله قرار خواهد داد و نمازگزاران با علم و آگاهی از چنین تهدیدی روز جمعه پر شورتر از همیشه در صفوف نماز جمعه حاضر بودند و از سوی دیگر امام جمعه ی محترم تهران آقای خامنه ای رییس جمهوری با احتمال خطر شركت كردند، چرا كه ایشان معمولاً دو هفته پی در پی تشریف نمی آوردند. ولی علی رغم تهدیدات صدام، ایشان تشریف آوردند و این پیوند و هماهنگی مردم با مسؤولان را می رساند كه در همه ی صحنه ها مانند جنگ در كنار هم هستند. ما می بینیم از طرفی شهید مظلوم بهشتی و یا رییس جمهور ما رجایی در كنار مردم كوچه و بازار به شهادت می رسند و نكته ی دوم این است كه انسان هماهنگی بین ضدِ انقلاب و حكومت عفلقی عراق را در گذشته لمس و احساس می كرد. اما نه به این حد كه روز جمعه احساس شد و این ارتباط تنگاتنگ بود كه حكومت بغداد احتمال می داد كه نمی تواند نماز جمعه را به وسیله ی موشك و یا بمباران بزند، چرا كه هم پدافند هوشیارانه عمل می كند و هم نیروی هوایی حضور فعال دارد و به این ترتیب احتمال موفقیت نمی داد و روی این اصل با مزدوران داخلی و ضدِ انقلاب عمل رذیلانه انفجار روز جمعه را هماهنگ كرد و ضدِ انقلاب، روز جمعه بمبی را در میان نمازگزاران عاشق، كه احتمال خطر را می دادند، منفجر كردند كه 14 نفر را به شهادت رساندند و 88 نفر را مجروح كردند. از این 88 نفر در حدود 40 نفر مجروح سرپایی بودند و بقیه بستری شدند. جالب این كه با این هماهنگی ضدِ انقلاب داخل و بغداد این حادثه رخ داد، دیدیم مردم نه تنها صحنه را ترك نكردند بلكه با شور و هیجان فوق العاده و با شعاری كه می دادند، «ما به این جا آمدیم، بهر شهادت» ما را منقلب كردند و شاید در طول تاریخ سابقه نداشته باشد در اجتماعی هزاران نفر جمع شده باشند و انفجاری به این عظمت رخ دهد، این تعداد انسان را شهید و مجروح كند، اما مردم بمانند و خطیب خطبه را ادامه دهد و سخنرانی ادامه یابد. قراینی در دست داریم كه نشان می دهد كار، كار منافقین است و به غیر از آن ها هم گروهك دیگری نمی تواند انجام دهد. البته ما پیش بینی می كنیم در اعلامیه هایشان این امر را انكار كنند و این جنایت را تكذیب كنند. اما با قراینی كه در دست داریم، این جنایت كار منافقین است.»

پی نوشتها:

1- خطبه های نماز جمعه 24/12/1363، روزنامه ی جمهوری اسلامی، شنبه 25/12/1363.

2- روزنامه ی كیهان، 25/12/1363.