مصاحبه ای با پدر اترنت ، پروتكل پایه شبكه های محلی

سی سال پیش  اینترنت با مفهوم فعلی وجود خارجی نداشت و تنها شبكه آرپانت برای اتصال چند دانشگاه و مراكز نظامی امریكا به كار گرفته می شد ، و لذا تبادل اطلاعات به این اندازه نبود كه نیازی به شاهراه اطلاعاتی احساس شود. پیغامهای الكترونیكی در حال تبادل روی مسیرهای ارتباطی با هم تصادم می كردند و از میان می رفتند. حل این مشكل و ارائه راه حل مناسبی برای اتصال رایانه ها به یكدیگر و امكان تبادل پیغام روی شبكه های شلوغ و پرترافیك ، به شركت زیراكس و یكی از محققان آن یعنی باب متكالف سپرده شد. نتیجه این تحقیقات پروتكل اترنت بود. اترنت یك استاندارد ارتباطی شبكه است كه با استفاده از كابل كواكسیال یا یك زوج سیم ارتباط برقرار می كند. اترنت كه در حال حاضر بیشتر برای شبكه های داخلی مورد استفاده قرار می گیرد، نرخ تبادل داده ای معادل 10مگابیت در ثانیه دارد كه در سیستم های جدید به 100 Mbps و حتی سرعت گیگابیتی ارتقا پیدا كرده است . شما هم اگر در دانشگاه ، كافی نت ، كتابخانه و... به اینترنت متصل می شوید و از سرعت آن لذت می برید و آن را قابل مقایسه با سرعت مودم خود نمی دانید، این امكان را مدیون متكالف هستید. به مناسبت 30ساله شدن اترنت مجلات رایانه ای Computer World , CNET مصاحبه هایی با پدر این پروتكل انجام داده اند كه با هم می خوانیم :

در ابتدا نظرت را درباره تغییرات انجام گرفته روی اترنت طی 30سال گذشته بگو

این تغییرات شگفت انگیز است . در واقع چیزی كه امروز اترنت نامیده می شود، شباهت بسیار كمی به ساختاری كه من و دیوید باگز ساختیم ، دارد. سرعت آن افزایش یافته است ، سوئیچ و هاب به این ساختار اضافه شده است و میزان تصادم بسته های اطلاعاتی در آن بسیار كاهش یافته است . درواقع تنها نام اترنت روی آن باقی مانده است و این چیزی است كه متعلق به من است.

این نام در آن زمان برای تو چه معنایی داشت؟

درحقیقت شانس من این بود كه مساله ای برای حل به من داده شد كه پیش از آن به هیچ كس داده نشده بود. چگونه چند رایانه را كه هر یك روی یك میز قرار دارند، به هم متصل كنیم؟ من اولین و یا یكی از اولین نفراتی بودم كه سعی كردم این مساله را حل كنم . ما در همان زمان اولین پرینترلیزری را در زیراكس می ساختیم . درواقع می خواستیم بدانیم كه چگونه رایانه ها را به هم متصل كنیم و آنها را به این پرینتر وصل كنیم و بعد همگی با اینترنت اولیه یعنی آرپانت ارتباط برقرار كنند. اترنت مبتنی بر بسته های اطلاعاتی بود. داده باید به شكل این بسته ها تبادل و تحویل می شد و اترنت باید غیرمتمركز بود تا چیزی در میان برای قطع شدن و شكستن وجود نداشته باشد و بسط و گسترش اندازه اترنت مشكل ساز نباشد. امروزه بیشتر بسته های اطلاعاتی اینترنت ، یعنی 99/99درصد آنها روی اترنت تبادل می شوند.

اما اینترنت و آرپانت پیش از توصیف اترنت به وسیله تو ارائه شده بودند. در واقع پیاده سازی اترنت چند سال پس از راه اندازی آرپانت صورت گرفت . پس پیش از ابداع اترنت ، پیغامها چگونه روی آرپانت رد و بدل شدند؟

اینترنت پیش از آن هم پروتكل هایی برای ارتباطو تبادل پیام داشت كه برای شبكه های بسیار كوچكتر طراحی شده بودند. شبكه هایی كه شاید گستره جهانی داشت اما تعداد رایانه های موجود روی این شبكه بسیار كم بود، همچنین این شبكه ها برای اتصال به یكدیگر و كار با شبكه های مشابه طراحی نشده بودند؛ اما با ابداع اترنت و توصیف پروتكل كنترل انتقال / پروتكل اینترنت كه در همان سال صورت گرفت ، زمینه برای ایجاد شبكه ای از شبكه ها و اتصال شبكه های داخلی به یكدیگر و ایجاد شبكه های گسترده به وجود آمد.

به نظر تو چه كسانی تاثیر بیشتری در رشد و گسترش اترنت طی 30سال گذشته داشته اند؟

این پرسش سخت است . در 30سال اخیر ، بسیاری از شركتها در این پروژه سهیم شده اند ؛ سیسكو ، 3 com ، اینتل ، National Semiconductor ، DEC ، HP ، كامپك ، زیراكس و این فهرست ادامه دارد. در واقع نمی توان به این پرسش پاسخ صریحی داد.

آینده اترنت را چگونه می بینی؟

اترنت در حال حاضر هم بیش از آنچه انتظار آنرا داشتم پیشرفت كرده است . ما در ابتدا با سرعت 94/2 مگابیت در ثانیه شروع كردیم و آن را سرعت بسیار بالایی برای تبادل اطلاعات می دانستیم و در حال حاضر روی سرعت 40گیگا بیت در ثانیه كاری می كنند؛ همچنین این پروتكل در ارتباطات بی سیم هم مورد استفاده قرار می گیرد و شبكه داخلی بی سیم هم همین نام را دارد. در آینده اترنت با سرعت 10 ، 40 و 100گیگابیت در ثانیه ، ما را از كانالهای فیبر بی نیاز خواهد كرد و حتی تلفن همراه از شبكه اترنت بی سیم استفاده خواهد كرد. اینها پیش بینی هایی است كه ممكن است اتفاق بیفتند.
ما در حال حاضر اترنت 10گیگابیتی داریم ، اما به دلیل قیمت بالای آن به كندی رواج پیدا می كند. پذیرش اترنت 10مگابیتی هم به دلیل قیمت بالایش كند بود. قیمتها پایین می آیند و كارایی بالا می رود.

فكر می كنی در 10سال آینده ما اترنت 40گیگابیتی را در همه جا خواهیم داشت؟

در حال حاضر ما اترنت با سرعت 10گیگابیتی را داریم و اترنت در بعضی مكانها مورد استفاده قرار می گیرد و این سرعت حدود 3000برابر سرعت اولیه اترنت در 30سال پیش است ، بنابراین اگر محاسبات من درست باشد هر 10سال سرعت اترنت ده برابر می شود . در حال حاضر سرعت 10گیگا بیت است ، پس باید در 10سال آینده ، اترنت ارزان و با آن سرعت را داشته باشیم.

واقعا فكر می كنی این اتفاق بیفتد و محدودیت فیزیكی وجود ندارد؟

(با خنده) تنها محدودیت فیزیكی سرعت نور است . و به عنوان پرسش آخر به ما بگو كه چگونه به اترنت رسیدی و چرا این نام را انتخاب كردی؟ هنگامی كه تاریخ فیزیك را مطالعه می كنیم ، می بینیم كه در قرن 19فیزیكدانان می خواستند به شكلی توضیح دهند كه چگونه نور از خورشید به زمین می رسد؛ بنابراین یك نظریه مطرح كردند كه رسانه ای وجود دارد كه تمام فضای خارج را پر كرده است و امواج الكترومغناطیسی از آن طریق منتشر می شوند. این رسانه را اتر می دانستند. بعدها مایكلسون ، مورلی و انیشتن اثبات كردند كه اتر وجود ندارد. در سال 1973 من به كلمه ای نیاز داشتم كه مستقل از وسیله ارتباطی و بسته های ارتباطی داخل كابل ، به عنوان رسانه ای برای انتشار امواج الكترومغناطیسی در بسته ها ارتباط به كار رود، پس همان كلمه را بكار گرفتم و Ether Network یا Ether net را برگزیدم .

برگرفته از آی تی ایران

ترجمه سید محمدرضا رشتی