چه كسانی آمادگی ازدواج را دارند ؟(1)
مادر مرو، برای خدا پیش ما بمان
از ما جدا مشو!
بر قطره های تلخ سرشكم نگاه كن!
بنگر به دست كوچك و لرزان خویش.
از قصه طلاق و جدایی سخن مگو!
از پیش ما مرو!
از ما جدا مشو!
این شعری بود كه بارها دكلمه اش را یكی از سال بالاییهای بااحساس برایمان اجرا می كرد.زنگ هنر كه می شد فوراُ او را می آوردند و او در حالیكه دستهایش را با احساس بالا و پایین می برد و به سقف نگاه می كرد ، آن قدر حزن انگیز این شعر را دكلمه می كرد كه اشك در چشمهای ما حلقه می زد.خود من بعد از شنیدن این شعر وقتی به خانه می آمدم كلی به مادرم در كارهای خانه كمك می كردم و دلم برایش می سوخت. بعدها كه عقلم بیشتر رسید فهمیدم این شعر را شاعر برای مادر یا مادرانی گفته كه به قصد جدایی و طلاق خانه را ترك می كنند. نمی دانم چند زن با شنیدن این شعر یا دكلمه به خانه ی همسرشان برگشتند اما همین را میدانم كه هیچ زنی به قصد جدایی ، ازدواج نمی كند به ویژه اگر فرزندی داشته باشد...
تحقیقات نشان می دهد كه سالهای اول زندگی مشترك ، از حساسیت بسیار زیادی برخوردار است و بیشتر طلاقها در سالهای اولیه ی زندگی زناشوئی صورت می گیرد.و در بررسی عوامل وقوع طلاق ” عدم تفاهم“ مهمترین عامل جدایی زنان و مردان از یكدیگر است.
شاید لازم باشد كه ما نگاهی نو به برداشتی كه زنان و مردان از خوشبختی دارند بیاندازیم. بسیاری معتقدند كه به دنبال نیمه ی گمشده ی خود هستند و در صورت یافتن آن كامل می شوند، تا جایی كه در بسیاری از شعرها نیز این موضوع به چشم می خورد.
در حالی كه این طرز فكر كه دو نیمه ی زندگی زناشوئی سعادتمندی را درست می كنند به كلی اشتباه است و همان طور كه می دانیم یك دوم ضربدر یك دوم مساوی است با یك چهارم.دو انسان ناقص، دو انسان نیمه كاره هرگز نمی توانند زندگی سعادتمندی داشته باشند.
رابطه ی زناشوئی خوب در شرایطی است كه در آن دو انسان كامل و متفاوت تصمیم می گیرند كه با هم ارتباط صمیمانه برقرار كنند، با هم زندگی كنند،و با این حال هر دو می دانند كه می توانند بدون یكدیگر نیز به زندگی خود ادامه دهند .از همان ابتدا عشق را این گونه تعبیر می كنیم كه بالاترین درجه ی عشق ، گذشتن از نیازهای جسمانی، عاطفی و ذهنی به نفع دیگری است. شاید این گذشت ، یك فضیلت اخلاقی به حساب آید ، اما در این كه چقدر این گذشت بر مبنای بی بازگشت بودن قرار دارد، جای حرف هست.
شاید لازم باشد به پسران و دختران جوان بیاموزیم كه عشق ، صرفاً یك احساس خوب نسبت به دیگری نیست ، بلكه نوعی كار است و مستلزم تعهد و غلبه بر تنبلی است.
زوجهای سالم از روی میل قلبی به یكدیگر متعهدند. رابطه ی خوب و سالم زناشوئی مبتنی بر عشق بی قید و شرط است، احساس گذرا نیست، یك تصمیم است. یك زن و شوهر موفق هر كدام ساز متفاوت ، اما آهنگ واحدی را می نوازند.
نتایج یك پژوهش نشان می دهد كه :
مردان عوامل اخلاقی همچون : بدزبانی، عیب جویی، بی بندوباری و سوءظن همسر، عوامل اقتصادی همچون: تجمل پرستی زن، عوامل عدم تفاهم از جمله :مشاجره، عدم حفظ اسرار و وفاداری زن و عوامل عاطفی مانند :عدم محبت و گذشت همسر را به عنوان طلاق ذكر كرده اند.
زنان عوامل اخلاقی همچون : بدزبانی، تهمت و فساد اخلاقی شوهر، عوامل اقتصادی از جمله : ناكافی بودن درآمد، عوامل عدم تفاهم مثل : مشاجره و عدم مشورت شوهر با زن در زندگی، سختگیری و ... را مطرح كرده اند.
آیا اینها هر یك رفتارهای قابل شناختی نیستند كه دو نفر طی یك ارتباط می توانند به راحتی متوجه آنها شوند؟ و آیا لزوماً باید ازدواج صورت بگیرد تا زن و مرد واقعیت وجودی خویش را به یكدیگر نشان دهند ؟
باید به دختران و پسران جوان گفت این خرده رفتارها همگی قابل مشاهده و شناخت هستند و دوره ی نامزدی بهترین دوره برای شناخت اغلب این رفتارهاست.
یك دختر و پسر بالغ وقتی قرار است ازدواج كنند باید بیاموزند كه ارتباط صادقانه ، بهترین الگوی یك زندگی سالم است. داشتن شجاعت و حرف زدن درباره ی حالاتی كه در طرف مقابل دیده می شود ، روشی بسیار صادقانه است در حالی كه بسیاری از جوانان با مثبت نگری كامل از خیر رفتارهایی كه اهمیت فراوانی برای آنها دارد موقتاً می گذرند . دختران و پسران جوان به هنگام ازدواج باید از تفاوتهای رفتاری، ارتباطی و نگرشی خانواده های خود آگاه باشند و آنها را بدون اینكه به درست یا غلط بودنشان كاری داشته باشند بپذیرند و متفاوت بودن آنها را تصدیق كنند. زن و شوهر موفق در جهت یافتن راه حلهای مصلحت آمیز قدم برمیدارند.
ظرفیت قبول كردن تفاوتهای دو خانواده ، نشانه ی صمیمیت و نشانه ی یك خانواده سالم است.
هر دختر و پسری شخصیتی منحصر به فرد دارد و هر یك در خانواده ای با مقررات خاص خود بزرگ شده است. بنابراین وجود تفاوتها حتمی است.در خانواده ای ” سرزده آمدن “ یك نوع قانون شكنی است و در خانواده ای دیگر نشان از صمیمیت است.
به راستی حق با كیست؟ خانواده ها نگرش متفاوتی نسبت به ورود میهمان به منزل خود دارند .مسایل مهمتر مثل طرز تربیت فرزندان، نظم و انظباط درست، خرج كردن پول و غیره از اهمیت بیشتری برخوردارند . برای رسیدن به توافق و تفاهم در اغلب زمینه ها ، نیاز به سالها وقت است. شاید زوج موفق با هم درگیر هم شوند ، اما با اختلافات خود منصفانه برخورد می كنند.
ناكامی در ازدواج نه به دلیل وجود اشخاص بد ، بلكه به علت وجود مقررات بد در یك خانواده است.
این مقررات است كه باید تغییر كند.مقررات زیادی بر خانواده ها حاكم است كه از جمله می توان به مقررات مالی، مقررات اداره ی خانواده ، جشن گرفتن ، مقررات اجتماعی ، آموزشی ، احساسی ، گفتاری ، جنسی، بیماری، سلامتی و مراقبت از فرزندان اشاره كرد.با یك مثال ساده این مورد را توضیح می دهم :
فرض كنید مردی شدیداً به تمیز و مرتب بودن خانه اهمیت می دهد و این تمیزی را در شستن ظروف بعد از هر وعده ی غذا می داند به طوری كه اگر ظرفها شسته نشوند او اعتراض می كند .
توافق بر سر مقررات اولیه ی حاكم بر خانواده ها در ازدواج كار مهمی است كه باید صورت گیرد.كیفیت رابطه ی زن و مرد ، نشانگر یك خانواده ی موفق یا ناموفق است .اگر ازدواج موفق باشد فرزندان خانواده هم این شانس را دارند كه زندگی موفقی داشته باشند.اما اگر این ازدواج موفق نباشد افراد خانواده زیر فشار قرار می گیرند و خود را آن طور كه باید و شاید درست تطبیق نمی دهند.
فرض كنید مادری خود ، بیمارانگار باشد و جزیی ترین بیماری را بهانه ای قرار داده و در بستر استراحت می كند تا از زیر بار مسئولیت بگریزد .به دلیل شرایط مادر و حضور نداشتن او این زندگی خانوادگی با خلأ صمیمیت روبه رو می شود .بنابراین همه ی افراد خانواده تحت تاثیر وجود پدر و مادر و رابطه ی این دو قرار می گیرند و هر یك به شكلی با این مشكل كنار می آیند و نسبت به آن واكنش نشان می دهند.
در سلسله مقالات بعد به ذکر 33 ویژگی برای انسان بالغ آماده ی ازدواج می پردازیم .
ادامه دارد...
منبع : بر گرفته از نشریه ی «راه زندگی» - با تغیر و تلخیص
مقالات مرتبط :
