موقعیت جغرافیایی استان قزوین
استان قزوین كه در حوزه مركزی ایران با مساحتی معادل 15821 كیلومتر مربع بین 48 درجه و 45 دقیقه تا 50 درجه و 50 دقیقه طول شرقی و 35 درجه و 37 دقیقه تا 36 درجه و 45 دقیقه عرض شمالی قرار دارد از شمال به استان های مازندران و گیلان ، از غرب به استان های همدان و زنجان ، از جنوب به استان مركزی و از شرق به استان تهران محدود می شود . سلسه جبال البرز مركزی و كوه های رامند و خرقان از سه جهت استان را فرا گرفته و دشت گسترده ای را به وجود آورده اند كه از شمال به جنوب 75 كیلومتر و از شرق به غرب حدود 95 كیلو متر است . ارتفاعات شمال استان به بیش از 4000متر و جنوب غربی به 2700 متر از سطح دریا می رسد و كوه های معروف آن سیالان ، شاه البرز ، خشچال ، سفید كوه ، شجاع الدین ، اله تره ،رامند ، آق داغ ، خرقان ، ساری داغ ، سلطان پیر، سیاه كوه و... هستند كه سیالان با 4175 وشاه البرز با 4056 متر بلندتر از دیگرانند . محدوده مركزی و شرق استان كه دشت پهناور قزوین را تشكیل داده دارای شیبی است كه از شمال غرب به جنوب شرق امتداد یافته و در پایین ترین نقطه 1130 متر است . كمترین نقطه استان از سطح دریا با 300 متر در منطقه تارم سفلی و كناره های دریاچه سد سفید رود واقع شده كه تفاوت آشكاری را از نظر توپوگرافی به وجود آورده است.
اقلیم آب و هوایی:
ساختار توپوگرافیكی متفاوت ، شرایط اقلیمی مختلفی را در پهنه جغرافیایی استان به وجود آورده كه با نوسان آشكاری همراه است . این گونا گونی برحسب عوامل و عناصر متاثر در شرایط آب و هوایی چهار محدوده جغرافیایی را برجسته می سازد:
الف - آب و هوای سرد كوهستانی كه نواحی شمالی و نیز ارتفاعات جنوب غربی استان را در بر می گیرد . ب : آب و هوای معتدل كوهپایه ها و دامنه ها.
پ - آب و هوای نسبتا خشك تانیمه خشك نواحی مركزی دشت قزوین و بوئین.
ت - آب و هوای مرطوب گرمسیری در بخش هایی از تارم و دره شاهرود.
میانگین بارندگی استان در حدود 330 میلی متر در سال است . بررسی كلیموگرام نشان می دهد بارانی ترین ماه سال فروردین و خشك ترین ماه تیر بوده ، میزان بارش با شرایط توپوگرافیكی متغیر است به نحوی كه مناطق كوهستانی نسبت به پایكوه ها و اراضی واقع در دشت از بارش بیشتری برخوردارند.
دو جریان عمده باد گرم وسرد در استان وجود دارد كه آن را " باد مه " و " باد راز "می نامند . جریان باد گرم – شره – كه از جهت جنوب شرقی به شمال غربی می وزد موجب افزایش دما و تبخیر و كاهش چشمگیر رطوبت می شود . باد سرد ـ مه ـ كه از شمال و شمال غربی جریان می یابد تحت تاثیر سیستم های پر فشار عمل می كند به افزایش سردی و رطوبت می انجامد.
آب های سطحی استان در2 حوزه آبریز جاری است :
الف - حوزه شمالی كه از رودخانه های طالقان رود و الموت رود كه در منطقه شیر كوه به هم می پیوندند و رود پر آب شاهرود را به وجود می آورند. رودخانه های خارود ، نینه رود ، اربدیان ، وجینك ، سردرود ، تارولات ، گرما رود و اندج رود نیز در مسیر به سوی سد سپید رود به آن می ریزند . شاهرود با میزان حدود 1150 میلیون متر مكعب در شهر لوشان از استان خارج می شود.
ب - حوزه آبریز جنوبی ( شور ) كه رودخانه های حاجی عرب ، ابهر رود و خر رود را شامل می گردد و بیش از چهل رود فصلی دامنه های جنوبی البرز از جمله ارنزك و دیزج نیز در آن جاری هستند.
منبع:
مطالب مربوط به استان:
