تأثیر بیماریهای کلیوی بر دهان و دندان
اختلالات و نارساییهایی کلیوی، یکی از بیماریهایی است که افراد نسبتاً زیادی را درگیر می کند. در چنین افرادی کلیه نمی تواند عملکرد خود (تصفیه خون) را به خوبی انجام دهد. همین امر موجب می شود مشکلاتی برای آنها پیش بیاید.
در افراد با نارسایی کلیه، از آنجایی که این عضو نمی تواند خود، به خوبی عمل کند، اوره از خون برداشته نمی شود و بر اثر شکسته شدن این ماده، آمونیاک به وجود می آ ید که مادهای بدبو است. به همین علت اغلب این افراد در دهانشان مزه بدی را حس می کنند و به بوی بد دهان دچار می شوند.
همین افزایش اوره در خون (اورمیا) با اثر روی سیستم عصبی مرکزی، مشکلات زیادی را برای بیمار ایجاد می کند. به طور مثال، کم شدن حافظه ، خستگی یا افسردگی. همچنین با اثر روی سیستم گوارش ، سبب تهوع، استفراغ و احساس مزه فلزی در دهان می شود.
تغییرات استخوانی نیز گاهی پیش می آید، از جمله اینکه تراکم استخوان در فک بیمار کاهش یافته و دندانهای آنها در بعضی موارد لق و یا دردناک می شود. با توجه به مشکلات ذکر شده، بسیاری از افرادی که دچار نارسایی کلیه می شوند، ناچار به انجام دیالیز خواهند شد. براساس تحقیقات صورت گرفته، مشخص شده که سالیانه 10 تا 15 درصد به تعداد افرادی که دیالیز می شوند، افزوده می شود. پس بهتر است درباره وضعیت سلامت دهان این افراد نیز اطلاعاتی داشته باشیم. برای انجام عمل دیالیز، از دستگاهی برای تمیزکردن خون استفاده می شود و همان کاری را که کلیه قادر به انجام آن نیست، به وسیله این دستگاه انجام می گیرد.
در دندان پزشکی
به همین دلیل باید پیش از درمان دندان پزشکی، با توصیه دندان پزشک خود آنتی بیوتیک مصرف کنند تا از بروز احتمالی این عفونتها جلوگیری شود. همچنین از آنجایی که این افراد ناچار به مصرف بعضی داروهای ضد انعقاد هستند، احتمال خونریزیهای پیشبینی نشده در آنها زیاد است. به همین دلیل بهتر است پیش از درمان، درباره داروهای مصرفی خود به دندانپزشک اطلاع دهند تا پیشبینیهای لازم پیش از انجام درمان صورت گیرد.
پیوند کلیه
بعضی از بیماران کلیوی، در نهایت نیاز به پیوند کلیه پیدا می کنند. در این بیماران، برای جلوگیری از رد پیوند، از داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی مانند کورتنها استفاده می شود. این داروها سبب بروز مشکلاتی در ناحیه دهان و دندانها می شوند. به همین علت لازم است که پیش از انجام پیوند، بیمار به دندانپزشک مراجعه کند تا بعضی درمانها و توصیههای لازم به بیمار داده شود. برای مثال، لازم است دندانهایی که قابل ترمیم نیستند، کشیده شوند، بیماریهای احتمالی موجود در دهان درمان شوند، منابع احتمالی ایجاد عفونت در دهان شناسایی و رفع شوند و همچنین بهداشت دهان به وضعیت مطلوبی برسد.
برای این کار توصیههایی به بیمار می شود. به طور مثال، استفاده از دهانشویههای ضد میکروبی به طور روزانه مفید خواهد بود. در مجموع افرادی که چنین بیماریهایی دارند، لازم است رسیدگی بیشتر و بهتری به وضعیت سلامت دهان و دندانهای خود داشته باشند تا احتمال بروز عفونت در آنها تا حد امکان کاهش یابد.