هالیوود جاده‌صاف‌كن آمریکا
عملكرد هالیوود و به طور كلی سینمای آمریكا طی چند دهه فعالیت، بالاخص طی سال‌های اخیر، نشان دهنده این است كه سینمای این كشور در واقع جاده صاف‌كن سیاست دولت این كشور است.
به گزارش خبرگزاری فارس، برگزاری جلسات متعدد نهادهای دولتی و امنیتی با هالیوودی‌ها، تقدیر كاخ سفید از فیلمسازان و سینماگران آمریكا، ساخت فیلم‌های متعدد نژادپرستانه و فیلم‌هایی با محوریت ماموران دولتی در نقش قهرمانان ناجی بشریت، همه و همه تصدیق كننده این مطلب است كه سینمای آمریكا حتی در مواردی كه رنگ و بوی انتقادی به خود می گیرد در راستای منافع ملی این كشور عمل می‌كند اگر چه با حزب یا چند شخصیت سیاسی این كشور به تخاصم بیفتد.
اگر چه مشاهده این مطالب در سینمای آمریكا چیزی جدید و دور از انتظار نیست، ولی چنین جهت‌گیرهای از پیش تعیین شده، طی سال‌های اخیرا بالاخص علیه مسلمان جهان به ویژه خاورمیانه پررنگ‌تر شده است.
طی چند سال گذشته فیلم‌هایی چون «سریانا»، «300»، «اسكندر»، «دلمشغولی: مبارزه اسلام افراطی علیه غرب»، «بابل»، «قلب مقتدر»، «نسل تهران»، «24»، «مونیخ»، «هواپیمای یونایتد 93»، «زندگی محمد» و ده‌ها فیلم دیگر ساخته شده كه همگی در جهت تحقق سیاست‌های اسلام ستیزانه دولت آمریكا بوده است.
در بسیاری دیگر از فیلم‌های آمریكایی چون «ترمیناتور»،«جیمزباند»، «لاشه دروغ»، «تنها بازمانده»، «جایگزین» و ... مخاطب شاهد به بن‌بست رسیدن بشریت در مرحله‌ای از زندگی و نجات آنها توسط یك قهرمان و یا نیروهای نظامی آمریكا است.
به عنوان مثال در فیلم «جایگزین»، آینده بشر در عصر برتری ربات‌ها به تصویر كشیده شده كه در نهایت قهرمان داستان «بروس ویلیس» با ملیت آمریكایی به نجات بشریت آمده و آنها را از هلاكت نجات می‌دهد.
در دو فیلم «لاشه دروغ» با بازی «دی‌كاپریو» و «تنها بازمانده» به كارگردانی «پیتر برگ»، با كمی تفاوت در هر دو، ماموران سازمان سیا با چهره‌ای برازنده و رفتاری قهرمانه، به منظور كشتن یكی از رهبران گروه تروریستی القاعده به خاورمیانه می‌آیند تا مردم این منطقه و بلكه سراسر جهان را از شر این افراد خونریز نجات دهند و در این راه با تحمل سختی‌های فراوان، موفق می‌شوند.
به گزارش فارس، مخاطب نا‌آگاه با دیدن چنین فیلم‌هایی ناخودآگاه به قهرمان همیشه قهرمان این فیلم‌های ایمان آورده و گاهی نیز به این باور غلط می‌رسد كه حضور نیروهای آمریكایی در خاورمیانه (عراق و افغانستان) نه بعنوان یك تجاوزگر كه بعنوان یك ناجی، توجیه پذیر بوده و تمامی گزارشات مربوط به خونریزی‌های این افراد در این كشورها تنها تبلیغات منفی دشمنان آنها بوده است.
علی‌رغم تمامی تلاش‌های سینماگران آمریكایی (اعم از فیلمسازان، فیلمنامه‌نویسان، بازیگران و ...) برای راضی نمودن دولت این كشور، این دولت به همین حد بسنده نكرده و با تشكیل جلسات متعدد، بارها به سینماگران این كشور بالاخص هالیوودی‌ها متذكر شده كه باید بیش از این در خدمت سیاست‌های این كشور باشند.
آنچنانكه طی چند ماه گذشته هالیوودی‌ها یكبار با اف‌بی‌ای و یكبار نیز با سازمان سیا تشكیل جلسه داده‌اند و در یكی از این جلسات ماموری ویژه از سوی سازمان سیا برای نظارت بر عملكرد هالیوود انتخاب شد.
همچنین ماه گذشته انجمن سینمایی آمریكا به توصیه مقامات سیاسی این كشور طی كنفرانسی به بررسی جهت‌گیری‌های ضدصهیونیستی سینمای جهان اسلام و عرب پرداخت.
البته رویه دولت آمریكا نسبت به سینماگران این كشور همیشه بر مبنای توصیه،تذكر و انتقاد نبوده، بلكه گاهی با تقدیر از این افراد، انگیزه خدمت دوباره به دولت را در آنها ایجاد نموده است، آنچنانكه چند روز پیش از این، «جورج دبلیو بوش» در حضور «كاندولیزا رایس» و چند تن دیگر از مقامات بلندپایه دولتی از چند هنرمند آمریكایی از جلمه «مارتین اسكورسیزی»،كارگردان و «استیو مارتین»، بازیگر، به خاطر یك عمر فعالیت حرفه‌ای در زمینه گسترش فرهنگ آمریكایی قدردانی كرد.
