ادای حق دیگران
مردی از اهل مدینه از (شخصی به نام) «مطرمی» نقل کرده است که: من مبلغ چهار هزار درهم از ابوالحسن، حضرت رضا علیه السلام، طلبکار بودم و پیش از آن که طلب خود را از آن بزرگوار دریافت کنم، از دنیا رفت. با خود گفتم: این مال از کفم رفت (شاید بدان جهت که مدرکی نداشته تا بر اساس آن طلبش را از ورثه آن حضرت بخواهد).
(مدتی گذشت تا این که روزی) امام جواد علیه السلام برایم پیغام فرستاد که فردا نزد ما بیا و سنگ و ترازو نیز با خود بیاور. فردای آن روز به حضور آن بزرگوار رفتم، به من فرمود: پدرم مبلغ چهار هزار درهم به شما بدهکار بود؟ عرض کردم: آری!
حضرت گوشه سجادهای را که بر روی آن نشسته بود کنار زد، دینارهایی (معادل چهار هزار درهم) زیر سجاده بود، آنها را به من داد.(1)
اَفضَلُ الخَلقِ اَقضاهُم لِلحَقِّ وَ اَحَبُّهُم اِلی اللهِ سُبحانَهُ اَقوَلُهُم لِلصِّدق. (2)
برترین انسان آن است که در ادای حق، پیشقدمتر باشد و محبوبترین انسان نزد خدا کسی است که راستگوتر از دیگران باشد.
حضرت علی علیه السلام
پینوشتها:
1- اصول کافی، ج1، ص 497.
2- غررالحکم و دررالکلم، ص 69، کلام 972.
منبع:
جلوههای تقوا، ج 3، محمدحسن حائری یزدی .
پیوند به :
توصیه برای رفع گرفتاری یک مومن
آنان که دنیا را با چشمی دیگر می بینند