شافع روز جزا

دخت نبی، شافع روز جزا

فاطمه ای همسر شیر خدا

بر سَر ِ زن های جهان ، افسری

ای كه تو بر آل كسا ، محوری

نون و قلم1 نطق شكرخای2 توست

جان جهان ، نفس مسیحای توست

نیّر مشكات حقیقت تویی

مبدأ قانون شریعت تویی

قائمه عرش، زنامت بپاست

سرّ تو شیرازه قالوا بلی است

طور لقا، جلوه ی سرمد ، تویی

بضعه ی پاك تن احمد تویی

امّ ابیها لقب ، ای منتخب

شأن تو این بس كه تو را داده اَب

باغ امامت ز توشد پر شجر

نخل نبوّت ز تو شد بارور

سفره ی تو گستره عرش و فرش

مهر تو رخشان زبلندای عرش

جوهره ی  عالم و آدم ، تویی

علت غائی به دو عالم ، توئی

سینه او ، طور شهود تو بود

اُنس پیمبر به وجود تو بود

كعبه ی دلها، رخ جانانه ات

شمعی و خوبان همه پروانه ات

بسته كمر خدمت امر تو را

پردگیان حرم كبریا

كعبه دلدار،  زمنهاج توست

سیر رسل اوج به معراج توست

از تو زند جوش زلال بقا

كوثری و چشمه فیض خدا

خیل ملائك همه دربان تو

دور فلك تابع فرمان تو

مهر درخشنده " یوم النشور"4

هستی ات آیینه " الله نور"3

واژه ای از دفتر معنای توست

جام حیا ، مست زصهبای توست

نور دل سید بطحا ، تویی

زهره و انسیه حورا تویی

ریزه خور سفره ی احسان توست

صبر ور ضا ، طفل دبستان توست

كی اثر از عالم ایجاد بود

گر تو نمی آمدی اندر وجود

تا بشناسند ، غم غربتت

گشت نهان برهمه كس تربتت

محمد جان قدسی

پی نوشتها:

2- كسی كه شكر را در دهان می جود.

3- اشاره است به آیه :" اللهُ نورُ السَمواتِ وَ الارضِ، مَثَل نُورِه كمِشكوةٍ فیها مِصباح..." " خدا نور آسمان ها و زمین است نورش به مشكاتی می ماند كه در آن چراغی روشن باشد..." ( سوره نور، آیه 35)

4- منظور روز قیامت است.