فردگرایی جدید و تلفن همراه(3)

برای مطالعه بخش اول مقاله اینجا کلیک کنید.

برای مطالعه بخش دوم مقاله اینجا کلیک کنید.

3-2 توسعه انتخاب ها و تغییر در نظام ارزشی و ترجیحی فردی

آنتونی گیدنر (2001:61) مهمترین پیامد جهانی شدن را تغییر در تلقی فرد از خود و ظهور فردگرائی جدید می داند. فردگرائی جدید، از نظر او شرایطی است كه فرد، "نقش مستقل تری" در ساختن هویت فردی خود پیدا می كند. در واقع وزن سنت های اجتماعی، ارزش های شكل گرفته گذشته و هنجاری های جمعی اعم از جنسیت، قومیت، نژاد و یا حتی هنجارهای دینی در این روند كم رنگ می شود. كم رنگ شدن این منابع هویتی، به معنای از بین رفتن آنها نیست، بلكه به معنای "خودآگاه شدن روندهای انتخاب" است. فرد گذشته در یك تعامل ناخودآگاه با منابع هنجاری ارتباط برقرار می كرد ولی در روند جدید به دلیل توسعه انتخاب ها، فرد نیازمند یك نظام ترجیحی است كه او را به عنوان یك "انتخاب گر"، یكی را بر دیگری ترجیح دهد. تكنولوژی به عنوان "واسطه ابزاری ارتباط"، نقش اصلی در بازتعریف "مكان و زمان" یافته است.

همانطور كه گفته شد، توسعه و تنوع انتخاب ها، به نوعی منعكس كننده توسعه قدرت فردیت می باشد كه فرد را از محدودیت و تعامل تك انتخابی به تكثر انتخاب ها منتقل كرده است. نمونه مهم این قدرت انتخاب در تلفن های همراه دیده می شود. چند منظوره شدن این صنعت فردی ارتباطی به همراه انتخاب های متكثری كه در این صنعت فراهم شده، موجب چند انتخابی شدن خود ابزار و دسترسی ها از طریق این ابزار شده است. زنگ تلفن همراه و نظام كد گذاری صدا در پیوند با دوستان و یا طبقه بندی دوستان بر مبنای زنگ تلفن همراه، بعد دیگری از جنبه های فردی تلفن همراه است كه منعكس كننده نوع تعامل "فرد" با "صدا و موسیقی" و همچنین نوع رابطه با واسطه فرد، موسیقی و "دیگری" است. در مطالعه یك جامعه 700 نفره، به روشنی مشخص می شود كه انتخاب ها تعدد و تكثر و در عین حال تنوع گسترده ای پیدا كرده است و لزوما افراد را حتی بر اساس متغیرهای جمعیتی نمی توان طبقه بندی نمود. طبقه بندی جامعه جدید بر مبنای "انتخاب ها" صورت می گیرد، و نظام طبقاتی متفاوتی را منعكس می كند.

در پاسخ به این سوال که صدای زنگ مورد علاقه تلفن همراه شما چیست ،موسیقی آرام (7/24%) از بالاترین محبوبیت برخوردار است و بدنبال آن زنگ معمولی تلفن (1/18%) و موسیقی سمفونی (4/14%) قرار دارد. موسیقی پاپ (9/11%)، موسیقی شاد ایرانی (6/5%)، صدای طبیعت (1/5%) در مرحله بعدی قرار گرفته اند. 3/28% درصد پاسخگوهای زن نیز، به موسیقی آرام علاقه نشان داده اند و در صد قابل توجهی به سمت موسیقی سمفونی (5/12%) و موسیقی پاپ (5/12%) متمایل هستند.

سئوال جدی كه در اینجا می توان طرح كرد، قابل تفسیر بودن انتخاب های موقت و تنوع انتخاب ها، در قالب "هویت های ثابت" فردی و اجتماعی است. به نظر می رسد در بسیاری از موارد، افراد انتخاب های خود را تغییر می دهند و اگر هم جنبه هویتی برای فرد فراهم می آورد، در یك لایه "هویتی موقت" قرار دارد. پیوندهای معنائی كه بین مثلا زنگ تلفن همراه و زندگی مورد علاقه و یا پیوست های فرهنگی فرد و جامعه برقرار می شود، نیز محل تامل است.

از طرفی، این سئوال كه نسل جدید و فرد گرائی جدید،‌ چه مقدار به جمع توجه می كند و اساسا فردگرائی جدید، تا چه حد تفسیر كننده ابعاد "خود خواهانه فردی" و چه مقدار منعكس كننده، سلیقه و علاقه های متفاوت فردی است، و از تجاوز به حقوق دیگران پرهیز می كند. و یا می توان سئوال اساسی تری را كه كوثری (1384) در "آنومی اجتماعی فضای مجازی" بدان توجه كرده، در مورد آنومی تلفن همراه به عنوان زیر مجموعه و توسعه دهنده فضای مجازی مطرح كرد و با پارادایم آنومی به تغییر و آشفتگی های ناشی از صنعت فردی تلفن همراه در عرصه اجتماعی توجه نمود. در اینجا نیز تلفن همراه به عنوان یك تكنولوژی فردی كه پیامدهای جمعی بسیار زیادی دارد، مثلا صدای زنگ تلفن همراه ممكن است در حالی شروع شود كه فرد در میان جمع قرار دارد و خود صحبت كردن در میان جمع، ابعادی است كه فرد، تلفن همراه و جمع را به هم مرتبط می سازد.

یكی از آنومی های رایج در فضای تكنولوژیك جدید، صدای زنگ تلفن همراه است كه در محافل عمومی، سخنرانی ها، كلاس و حتی بیمارستان منشا، آزار روحی و بهم زدن خلوت و یا توجه دیگران می شود. در پاسخ به این سئوال كه آیا صدای زنگ تلفن همراه خود را به لحاظ بلندی صدا، در چه وضعیتی قرار می دهید، پاسخ های متفاوتی ارائه شده است.پاسخ به این سئوال از منظر فهم "فردگرائی" و توجه به جمع اهمیت زیادی دارد. اینكه فردگرایی جدید تا چه حد به جمع توجه می كند و اساسا چه تعاملی بین "خود"‌و "دیگری" برقرار می كند، و تا چه حد به پرهیز از "صدای اضافی" برای دیگری توجه دارد، اهمیت بسیار زیادی دارد. البته بدیهی است كه صدای زنگ، "علامت" عمیق و دقیقی برای انعكاس این معنا نیست و چه بسا محدودیت های فردی منشاء این انتخاب ها باشد ولی آن چیزی كه از آن تعبیر به "ملاحظه اجتماعی" و یا "احترام به دیگری" تلقی می شود به نوعی در آن انعكاس پیدا می كند. و اساساً اینكه چه مقدار "تلفن همراه" در تعامل مدنی جدید، مورد توجه قرار گرفته است، به عبارت دیگر، عدم توجه به "دیگری" یا "دیگران" در ارتباطات اجتماعی، خود نیز تفسیر جامعه شناختی متفاوتی از تعامل فرهنگی و "تاخر فرهنگی " را منعكس می كند. بر اساس نظرسنجی این مطالعه، می توان گفت كاربران تلفن همراه توجه جدی به حق دیگران ندارند.

از میان 700 نفر پاسخگو فقط 8/7 درصد پاسخگوها اظهار كرده اند كه صدای تلفن همراه را به میزانی بلند می كنند كه فقط خودشان بفهمند. 7/59 درصد آنها اظهار كرده اند كه صدای تلفن همراه را به میزانی بلند می كنند كه هم خود و هم دیگران بشنوند و 6/31 درصد اظهار كرده اند كه صدای تلفن همراه را سطح صدای معمولی قرار می دهند. بر اساس پیمایش انجام شده، گروه های سنی بالاتر، توجه كمتری به دیگران دارند. بعنوان مثال 4/71 درصد افراد بالای 45 سال اظهار كرده اند كه صدای خیلی زیاد تلفن همراه را ترجیح می دهند.

4-2 تلفن همراه، پیوندها، دلبستگی های فردی و حوزه خصوصی زندگی

رابطه بین تكنولوژی و فرهنگ بطور عام و فهم هویتی كه فرد از خود و دیگری در ارتباط با تكنولوژی دارد، منعكس كننده ابعاد گسترده "معنایی"، "هویت فردی" و "هویت جمعی" یك جامعه است. در میان تكنولوژی های تجربه شده زندگی انسان، تكنولوژی و صنعت همزمان ارتباطات كه "ارتباط با افراد در فاصله های دور" را بصورت همزمان فراهم آورده است، نسبت جدیدی از فرهنگ، معنا، حافظه و فاصله را بازسازی كرده است. این تجربه درك پیوند خورده ای بین "خود"، "تكنولوژی" و "دیگری" فراهم آورده است. اندیشمندانی مثل تریندیس ( 1989 و 1995) ترافیمو و همكاران (1991) و ماركوس و كیتاما (1991) بین اموری كه مربوط به "خود شخصی و فردی" و اموری كه مربوط به "خود جمعی" می شود تمایز قائل می شوند و كسانی مثل گونیلو و استاو (2006) در مقاله اخیر خود در خصوص فردگرایی-جمع گرایی و خلاقیت گروهی تلاش كرده اند كه رابطه بین این قلمرو بروز فرد یعنی خود فردی و خود جمعی رابطه برقرار كنند. خود فردی و خصوصی،‌ دارای قلمرو شناختی است كه در بردارنده "نشان ویژه ای" (مثل نوع لباس و یا اصطلاحات خاص گفتگو)، موقعیت (مثل امور مربوط به جایگاه اجتماعی و یا مثلا شغلی) و یا رفتار خاص (مثل خنده رو بودن و یا مثلا زرنگ بودن) می تواند باشد. خود جمعی مربوط به عضویت، روابط و نقش های اجتماعی است. با نگاه به خود فردی و خود جمعی، تلفن همراه را می توان مرتبط نمود و این "تكنولوژی فردی" را در بردارنده "نشان ویژه" برای منعكس كردن و مرتبط كردن "خود" و "دیگری" دانست.

تلفن همراه با ظرفیت انتخابی كه فراهم كرده است، "نشان جدیدی برای انعكاس "خود" و "دیگری" شده است. به عنوان مثال قابلیت های چند منظوره آن، در قالب امكان تغییر "زنگ تلفن همراه"، امكان تغییر تصویر روی صفحه تلفن همراه، امكان انتخاب خود تلفن همراه، امكان تغییر "زنگ تلفن همراه"‌متناسب با نوع روابطی كه با افراد وجود دارد، این تكنولوژی ارتباطی را تبدیل به یك نماد و نشانه "هویت فردی" و در یك نگاه دیگر، تبدیل به یك نماد و نشانه "هویت جمعی فرد" نموده است. افراد زنگ تلفن های دریافتی خود را به لحاظ نوع زنگ كد گذاری می كنند و با روشی جدید، از صدای زنگ تلفن نوع تعاملی هویتی خود را بازسازی می كنند. پیوسته كردن صدا زنگ با نوع روابط دوستی، پیوست جدیدی از رابطه تكنولوژی و هویت محسوب می شود كه هیجانات، احساسات، بودن ها و نبودن های فرهنگی و معنایی فرد و رابطه فرد با دیگری را معنا می بخشد. این نوع تعامل اجتماعی در میان گروه های سنی15 تا 29 سال بسیار گسترده است و می توان گفت بیش از 85% كسانی كه از سیستم كدگذاری صدای زنگ استفاده می كنند در این گروه های سنی قرار دارند.

استفاده از سیستم كد گذاری زنگ و هویت دیگران، در حلقه دوستان و كسانی كه برای فرد اهمیت دارند، شكل می گیرد. لذا این روش حلقه دوستی های اجتماعی و پیوست های اجتماعی فرد را نیز منعكس می كند. از این منظر تلفن همراه، با همه ظرفیت های آن و به عنوان یك تكنولوژی می تواند فرد را و تمایلات فردی و اجتماعی او را منعكس كند. می توان از روی برنامه های و ظرفیتهای برنامه ریزی شده تلفن همراه، هویت فردی را تا بطور نسبی مورد تحلیل قرار داد.

5-2 تلفن همراه، دسترسی فوری و فرهنگ فوری

در گذشته مسافرت و دور شدن از خانه، شهر و در سطح گسترده تر دور شدن از كشور محل زندگی، عامل معناداری برای "قطع ارتباط" با خانواده، دوستان و فضای دوستی و پیوندها و یا فضای كار و شغل بوده است. در روز مره زندگی، زمانی كه فرد از خانه خارج می شد، با ارتباطات محدودی به خانه مرتبط می شد و در نتیجه در جریان مسائل و مشكلات كمتری قرار می گرفت. مسائل فوری و ضروری زندگی به دلیل در دسترس نبودن افراد به ضمن مواجهه حضوری فرد واگذار می شد. آمدن تلفن همراه فرد را در هرزمان و در هر مكان برای همگان قابل دسترسی قرار داد. قابل دسترسی بودن فرد سه پیامد عمده را به همراه داشت. در درجه اول حجم ارتباطات فردی را با واسطه تلفن توسعه بخشید. در دردرجه بعد واسطه های تماس با فرد را كاهش داده است و در واقع تماس را با خصیصه "ارتباط حضوری" كه بدون واسطه می باشد، برخوردار نموده است و در درجه سوم "فضای فرهنگ فوری" را به دلیل "دسترسی ها فوری" به وجود آوده است كه ضمن اینكه فرد را از ظرفیت "دسترسی دائمی" برخوردار كرده است، امكان انتقال "خوشی ها" و "بدی ها"، خبرهای خوشحال كننده و ناراحت كننده را بصورت گسترده فراهم كرده است. فرهنگ فوری، به خودی خود هم عامل آرامش است، زیرا نگرانی های ناشی از "بی خبری" را كاهش می دهد و هم به دلیل سرعت انتقال اطلاعات، می تواند عامل اضطراب و افزایش تشویش باشد.

3. تلفن همراه به عنوان تكنولوژی فردی و خصوصی

با توجه به رابطه ای كه بین تلفن همراه و حوزه خصوصی و عمومی، علائق فردی و پیوست های هویتی فرد برقرار می شود، دستگاه تلفن همراه هر فرد، به عنوان یك "وسیله ارتباطی شخصی" مطرح می شود كه بعد خصوصی پیدا می كند. با این نگاه، پاسخگوها را با این سئوال مواجه كردیم كه " آیا تلفن همراه یك وسیله شخصی است كه حكم مسواك را برای فرد دارد و نباید در دسترس دیگران قرار گیرد؟" در پاسخ به این سئوال، جوابهای متفاوتی بدست آمد، ولی فضای قالب پاسخ ها، منعكس كننده این واقعیت است كه تلفن همراه حكم تلفن عمومی و یا حتی تلفن ثابت را كه مثلا در یك خانه قرار می گیرد، ندارد. می توان پاسخگوها را به 4 گروه تقسیم نمود كه هر كدام منعكس كننده نوع تعامل پاسخگوها با تلفن همراه و نقش آن در زندگی روزمره و حوزه خصوصی آنها دارد.

1-3 تلفن همراه، تكنولوژی شخصی و اطلاعات شخصی

گروه اول بر این معنا تاكید می كنند،‌كه تلفن همراه صرفا یك وسیله ارتباطی نیست، بلكه تكنولوژی چند رسانه ای است كه بنیاد آن اطلاعات شخصی است. بااین نگاه تلفن همراه مثل یك "مسواك شخصی" است و استفاده موازی آن موجب تصرف در وسایل شخصی دیگران است. لذا پاسخگوها ابراز می كنند، از قرار گرفتن تلفن همراه آن ها، در دست دیگران احساس خوبی ندارند. تلفن همراه در بعضی از موارد حكم دفتر چه خاطرات فرد را دارد كه از رازهای بسیار خصوصی مثل "رازهای ارتباطی" فرد، پرده بر می دارد. از همین زاویه نگاه كردن به صفحه پیام تلفن همراه حكم دست كردن در جیب شخصی افراد را دارد.

اظهارات متنوع و متفاوت،‌ حساسیت پاسخگوها را نسبت به ابعاد شخصی تلفن همراه منعكس می كند. زبان دیگری این اظهارت این واقعیت است كه "حوزه خصوصی فرد" فضا و حریم حساسی است كه فرد ترجیج می دهد كه با دیگران شریك نشود و این حوزه هر روز توسعه بیشتر پیدا می كند و این در واقع از خصیصه های "جامعه چند لایه" جدید است. بطور حتم این حساسیت نسبت به كامپیوتر های خانگی، تلویزیون، رادیو و یا مثلا دستگاه پخش صوت نیست. این حساسیت كه تلفن همراه را به عنوان "ناموس شخصی" و یا "قرین و همراه همیشگی" و یا "وسیله صد در صد شخصی" معرفی می كند، پیوند این تكنولوژی را با حوزه فردی و ابعاد خصوصی زندگی منعكس می كند.

2-3تفسیر نسبی از ابعاد شخصی تلفن همراه

تفسیرهای متفاوت از تلفن همراه و تمثیل تلفن همراه به "كفش"، "روسری"، "كیف دستی" و "حوله" به جای مسواك، ضمن انعاكس ابعاد فردی و شخصی تلفن همراه، نگاه بخشی از پاسخگوها را نسبت به میزان شخصی بودن تلفن همراه منعكس می كند. در واقع مسواك بودن یك امر، بعد نهائی شخصی بودن را منعكس می كند ولی در عین حال تشبیه آن به سایر وسایل شخصی ، ضمن تأكید بر شخصی بودن این تكنولوژی ارتباطی، كاهش حساسیت را در شرایط خاص و به عنوان یك "اضطرار اجتماعی" منعكس می كند.

در میان پاسخ های مذكور دو وجه مهم ذكر شده است كه مربوط به ابعاد بهداشتی تلفن همراه و مسئولیت حقوقی تلفن همراه می شود. این دو بعد، حساسیت موضوع را در سطح گسترده تری بیان می كند. به عبارتی تلفن همراه یك تكنولوژی است كه فرد را به عنوان فرد می تواند به مخاطره بیاندازد. سلامتی فرد در اثر انتقال بیماری از گوش یك فرد به فرد دیگر و همچنین نوع استفاده های غیر قانونی از این ابزار ابعاد شخصی تلفن همراه را از یك موضوع صرفا شخصی به یك مسئولیت حقوقی و اجتماعی فردی تبدیل می كند.

3-3 تلفن همراه، فردیت، دوستان و خانواده

حوزه خصوصی فرد، در قلمروهای خاصی بسیار خصوصی و در بعضی از محدوده ها قابل اشتراك با اعضاء خانواده و دوستان نزدیك می باشد. به نظر می رسد از نظر بعضی از پاسخگوها تلفن همراه نیز حداقل در بعضی از كاركردهای آن مثل تماس تلفنی می تواند در صورت ضرورت مورد استفاده مشترك با اعضاء خانواده و دوستان قرار گیرد. البته محدودیت های هنجاری در حلقه خانواده و دوستان هم، می تواند در این استفاده مشترك دخالت داشته باشد. با این نگاه تاكید بر "خانوادگی بودن تلفن همراه" و یا حلقه دوستان و افراد مورد اعتماد مورد توجه گروهی از پاسخگوها قرار گرفته است.

بسیاری از پاسخگوها یا بر دوستان و یا فقط بر اعضاء خانواده تاكید می كنند و فقط استفاده تلفنی و یا اس ام اس را مد نظر دارند. با معنای انعكاسی، این بیان همچنان بر خصوصی بودن تلفن همراه تاكید می كند. تلفن همراه در واقع، حجم اطلاعات گسترده ای را فراهم اورده است كه به نوعی شخصیت و جغرافیای فرهنگی، اقتصادی و سیاسی فرد و در عین حال حوزه های خصوصی فرد را منعكس می كند. در قابلیت های جدید "تاریخچه روزانه، هفتگی و ماهیانه تماس و پیام های دریافتی و ارسالی فرد " قابل رویت است. به عبارتی تلفن همراه "جاپای حركت ارتباطی فرد" را در هر لحظه مشخص می كند. روش است كه ارتباطات لحظه به لحظه فرد در حوزه خصوصی فرد، قرار می گیرد، به همین دلیل است كه افراد بر این معنا تاكید می كنند كه صرفا برای "تماس و یا مثلا ارسال"پیام" تلفن همراه خود را در اختیار اعضاء خانواده و یا دوستان قرار می هند.

4-3 تلفن همراه، ابعاد فردی و عمومی : ضرورت ها و محدودیت های اجتماعی

نیازها و هنجارهای خانوادگی و دوستی به عنوان یك "فرا قدرت" موجب می شود كه در بسیاری ار موارد خواسته های شخصی و فردی، زیر پا گذاشته شود. با همین نگاه دیدگاه های متفاوتی در اظهارات پاسخگوها منعكس شده است...

نتیجه گیری

دسترسی فوری فردی و فرهنگ فوری

فردیت جدید، حلقه های ارتباطی هدفمندتری پیدا كرده است. حلقه ارتباطی فرد از همشهریان یا هم محله ای ها به حلقه های كوچكتر مثل اعضاء خانواده و دوستان و یا حلقه همكاران حرفه ای فرد محدود می شود. بستر این ارتباط لزوماً محله و موقعیت جغرافیایی نیست، بلكه با گسترش صنعت ارتباطات و ظهور تلفن همراه، فرد در هر كجا، با هركس بدون محدودیت جغرافیائی می تواند در تماس باشد. این تماس به تعامل صوتی و متنی محدود نخواهد ماند، بلكه در تلفن همراه های نسل سوم،‌ ارتباط تصویری نیز به نزدیك شدن "ارتباط مجازی" به "ارتباط واقعی" كمك كرده است و این مرز تا از بین رفتن فاصله "واقعیت"‌و "مجاز" جلو خواهد رفت.

ظرفیت و لایه پنجم فردیت كه در قالب دسترسی فوری فردی و فرهنگ فوری مورد تاكید قرار گرفت جنبه مهمی از فرهنگ ناشی از تكنولوژی فوری ارتباطی است كه در پرتو آن "دسترسی های بین فرهنگی" توسعه گسترده می یابد و فرد در حلقه ارتباطی نزدیك باقی می ماند. تماس دائمی، بی معنا شدن فاصله، در دسترس بودن همیشگی و ارتباطات همه جا حاضر از یك سو یك ظرفیت جدیدی به نام دسترسی ها فوری فردی را فراهم آورده است و از سوی دیگر، مسیر جدیدی از زندگی را بوجود آورده است كه می توان از آن به "فرهنگ فوری" تعبیر كرد. دسترسی فوری، یك فضای جدید اجتماعی محسوب می شود كه در آن "فاصله و زمان" دو مفهوم كاملا تغییر یافته خواهند بود. فرهنگ فوری نیز جامعه را با یك "فضای بدون تاخیر" مواجه می كند. جامعه بدون تاخیر، در هنگامه "فوریت های اجتماعی" یك راهبرد نجاتبخش اجتماعی محسوب می شود. از طرفی، تامل و فاصله و زمان پیدا كردن در ارتباطات اجتماعی، بعد دیگری از فردیت را تامین می كند كه از آن می توان تعبیر به "خلوت فردی" كرد. خلوت فرد در "فضای دسترسی های فوری" می تواند یك امر ضد فردی محسوب شود كه  "بحران فردیت" را بدنبال خواهد داشت.

دسترسی فوری و یا فرهنگ فوری تنها لایه صنعتی و تكنولوژیكی ندارد بلكه در بردارنده لایه های "انسانی" تلفن همراه نیز هست. در واقع اهمیت تلفن همراه منحصر به استفاده های ارتباطی آن نیست، بلكه اهمیت این صنعت مهم، به كاربرد های گسترده چند رسانه ای و انتقال انسان به "جهان مجازی" و به تعبیر پارادایمی، بوجود آوردن فضای دو جهانی شده فردی است. این تغییر موجب بازتعریف شدن امور مربوط به فرد و فردیت در جهان جدید است. ظرفیت ها و كاركردهای پنجگانه ذیل موجب توسعه نقش و جایگاه تلفن همراه شده است:

-امکان ارتباط دو سویه یا چند سویه دائمی،

 -قابل برنامه ریزی بودن ارتباطات،

 -انتخابی بودن پذیرش ارتباطات،

 -انتخابی بودن در دسترس بودن و در دسترش نبودن،

 -استقاده های چند منظور رسانه ای، گوش دادن به رادیو، موسیقی و تماشای تلویزیون و ورود به جهان مجازی اینترنت. این قابلیت ها، خصلت های است که کانونی بودن فرد و خواسته های فرد را معنا می بخشد.

عرصه های هویتی كه علائق، ارزش ها و خواسته های فرد را منعكس می كند و در واقع به نوعی "پر"‌ و "نشان هویتی فردی" می شود، اموری مثل 1) انتخابی بودن زنگ تلفن همراه، 2)نشانه گذاری زنگ های ارتباطی دیگران، 3)انتخابی بودن تصویر صفحه تلفن همراه، 4) انتخابی بودن دستگاه و جلد تلفن همراه  و حتی نوع ارتباط با دستگاه از طریق گوشی های با سیم یا بدون سیم که نمادهای هویتی را تشخص می بخشد و یا ویژگی های فردی را منعکس می کند و همچنین 5) میزان صدای زنگ و 6) امكانات چند رسانه ای تلفن همراه مثل انواع موسیقی ها، تصاویر، فیلم ها و بازی ها...، می تواند اهمیت آن را در انعكاس "هویت فردی" و توسعه بخشیدن به قلمرو "فردیت" مورد توجه قرار بگیرد. با این نگاه بر این جمع بندی می توان تأكید كرد كه از روی تلفن همراه "قلمرو فردیت" و "هویت فردی و اجتماعی" كاربر قابل تحلیل خواهد بود و در واقع ظرفیت جدیدی تكنولوژیكی برای فهم فرد و فردیت فراهم شده است كه از طریق آن می توان خوانش هویتی را انجام داد.

سعیدرضا عاملی

منبع: نشریه جهانی رسانه