در آرزوى کعبه و زیارت مرقد رسول (ص)

هوس   کعبه  و  آن  منزل  و  آنجاست  مرا

آرزوى    حرم    مکه    و   بطحاست(1)  مرا

در  دل  آهنگ  حجازست و زهى یارى بخت

اگر   یک  آهنگ  درین پرده شود راست مرا

سرم   از  دایره  ى  صبر  برون  خواهد شد

شاید  ار  بگسلم  این  بند  که در پاست مرا

از    خیال    حجر   اسود   و   بوسیدن   او

آب    زمزم  همه  در  عین  سویداست(2)  مرا

دل  من  روشن  از آنست که از روزن فکر

ریگ    آن  بادیه  در  دیده  ى  بیناست  مرا

بر     سر    آتش    سوزنده    نشینم   هردم

کز جهان نیست جزین مرتبه درخواست مرا

دلم   از   حلقه  ى  آن  خانه  مبادا  محروم

کز جهان نیست جزین مرتبه درخواست مرا

از  هوى  و  هوس خویش جدا باش، اى دل

خاک   آن  خانه و آن خانه خدا باش، اى دل

عمر   بگذشت،   ز   تقصیر  حذر  باید  کرد

به    در   کعبه   ى   اسلام   گذر   باید  کرد

ناگزیرست    در   آن  بادیه  از  خشک  لبى

تکیه   بر  گریه  ى  این  دیده ی تر باید کرد

گرد    ریگى   که  از  آن  زیر  قدمها  ریزد

سرمه   وارش  همه در دیده ى سر باید کرد

آب  و  نان  و  شتر و راحله تشویش دلست

خورد  آن  مرحله  از  خون  جگر  باید کرد

روى  چون  در  سفر  کعبه کنند اهل سلوک

از  خود  و  هستى  خود جمله سفر باید کرد

سر   تراشیدن   و   احرام  گرفتن  سهلست

از    سر  این  نخوت  بیهوده  بدر  باید  کرد

شرح احرام و وقوف و صفت رمى و طواف

با   دل   خویش   به   تقریر   دگر  باید  کرد

هر   دلى  را  که ز تحقیق سخن بویى هست

بشناسد  که  سخن  را  بجزین  رویى هست

یارب،  امسال  بدان  رکن  و  مقامم برسان

کام   من  دیدن کعبه است و به کامم برسان

دولت   وصل  تو  هرچند  که خاصست، دمى

عام    گردان  و  بدان  دولت  عامم  برسان

جز    به   کام  مدد  و  عون  تو  نتوان  آمد

راه   عشق  تو،  بدان  قوت  و کامم برسان

صبرم   از  پاى  درآمد،  تو  مرا دست بگیر

به   سر   تربت   این  صدر  همامم  برسان