راهنمای برخورد با شب ادراری کودک
با وجود آنكه 5 سال دارد، هنوز تقریبا هر شب رختخوابش را خیس می كند.
به طور معمول گرچه در سن 3 تا 4 سالگی، كودكان می آموزند كه شب‌ها ادارار خود را كنترل كنند، اما شب ادراری تا سن 6 و حتی گاهی تا 7 سالگی امری طبیعی است.
در 5 سالگی 15 درصد كودكان و در 6 سالگی 10 درصد مبتلا به شب‌ادراری‌اند كه 60 درصد آنها را نیز پسرها تشكیل می دهند.
دلایل پزشكی نادر است
بعضی كودكان از ابتدای تولد تا سن خاصی قادر به كنترل ادرار و مدفوع خود نیستند و به ویژه شب‌ها مدام رختخوابشان را كثیف می كنند. این كودكان مبتلا به "شب ادراری ابتدایی"هستند.
احتمال بروز ناراحتی‌های دستگاه مجاری ادرار در كودكان نادر است، به همین علت، انجام دادن آزمایش‌های اورولوژی كار بیهوده‌ای است.
از جمله دلایل پزشكی رایج شب ادراری، ناقصی و نابالغی مثانه و مشكلات مربوط به خواب است.
در نمونه اول، مثانه بدون هیچ دلیلی حتی زمان‌هایی كه كاملاً پر نیست، منقبض می شود و در طول روز، مدام كودك را به دستشویی می كشاند و در طول شب نیز موجب شب ادراری می شود.
در مورد دوم، خواب به قدری عمیق است كه شخص متوجه فرمان مغز برای دستشویی رفتن نمی شود. در این افراد، تقریباً خواب سبك وجود ندارد و خواب عمیق جای آن را گرفته است.
برای دارو دادن هنوز خیلی زود است
شما مخالف دارو دادن به كودكتان هستید؟ حق دارید.
برای كودكانی كه دچار مثانه ناقص هستند، داروهایی وجود دارد كه در كامل شدن مثانه به آنها كمك می كند، اما در مورد كودكانی كه دچار مشكلات خوابند، درمان‌ها كاملاً رفتاری است.
به هر حال درمان زمانی جواب می دهد كه كودك، خود برای "مداوا شدن"، هیجان داشته باشد. وقتی خود او تصمیم گرفت باید بازی را شروع كنید!
روان كودك را جدی بگیرید
به طور معمول شب ادراری در پی یك واقعه یا ناراحتی درونی حل نشده رخ می دهد. تولد یك خواهر یا برادر، طلاق، رفتن به مدرسه، اسباب كشی و... همگی از دلایل شب ادراری كودكانی هستند كه تا مدت‌ها شب‌ها رختخوابشان تمیز بوده، ولی ناگهان همه چیز عوض می شود. متخصصان بیماری‌های كودكان، به این نوع شب ادراری، "شب ادراری ثانوی"می گویند.
توصیه های کاربردی برای والدین
*برای یك مدت كوتاه شما می توانید از روش‌های كلاسیك استفاده كنید. برای مثال از ساعت 18 به بعد به او نوشیدنی ندهید. فرمول همیشگی "دستشویی ، مسواك، بوس، لالا" را به او یادآوری كنید.
*به او یاد دهید كه باید در طول شب دستشویی‌اش را نگه دارد، نه اینکه او را تهدید به تنبیه کردن کنید و نه تحقیرش كنید.
*شما باید حس مسئولیت را به او القا كنید. باید كاری كنید كه این موضوع نه تنها دغدغه ذهنی شما، بلكه دغدغه ذهنی او شود.
*یك چراغ خواب روشن كنید تا او شب‌ها بدون ترس بتواند به دستشویی برود و شما را بیدار نكند.
*روی یك تقویم، شب‌هایی را كه دچار شب ادراری شده و شب‌هایی را كه تمیز بوده با خود او علامت بزنید و او را تشویق كنید كه این موضوع را خود حل كند.
*مبادا روزها "فرزند دلبندم" خطابش كنید و شب‌ها "احمق كودن" به او بگویید!
*مطالب مرتبط:
