تبیان، دستیار زندگی
یکی از وزرا را پسری کودن بود ، پیش یکی از دانشمندان فرستاد که مر این را تربیتی می کن مگر که عاقل شود روزگاری تعلیم کردش و مؤثر نبود پیش پدرش کس فرستاد که این عاقل نمی شود ...
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

حکایت

برگ درخت ، سبز

یکی از وزرا را پسری کودن بود ، پیش یکی از دانشمندان فرستاد که مر این را تربیتی می کن مگر که عاقل شود روزگاری تعلیم کردش و مؤثر نبود پیش پدرش کس فرستاد که این عاقل نمی شود و مرا دیوانه کرد.

چون بود اصل گوهری قابل                                    تربیت را درو اثر باشد

هیچ صیقل نکو نداند کرد                                      آهنی را که بد گهر باشد

سگ به دریای هفت گانه بشوی                           که چو تر شد پلیدترباشد

خر عیسی گرش به مکه برند                               چو بیاید هنوز خر باشد

حکایت

حکیمی پسران را پند همی داد که جانان پدر هنر آموزید که ملک و دولت دنیا اعتماد را نشاید و سیم و زر در سفر بر محل خطر است ؛ یا دزد به یکبار ببرد یا خواجه به تفاریق بخورد اما هنر چشمه زاینده است و دولت پاینده و گر هنرمند از دولت بیافتد غم نباشد که هنر در نفس خود دولت است ، هر کجا رود قدر بیند و در صدر نشیند و بی هنر لقمه چیند و سختی بیند .

سخت است پس از جاه تحکم بردن                   خو کرده به ناز جور مردم بردن

وقتی افتاد فتنه ای در شام                              هر کس از گوشه ای فرا رفتند

روستا زادگان دانشمند                                    به وزیری پادشا رفتند

پسران وزیر ناقص عقل                                    به گدایی به روستا رفتند

حکایت

اعرابیی را دیدم که پسر را همی گفت : یا بُنَیََّ إِنََّک َ مَسْئولٌ یومَ القیامةِ ماذا اکتَسَبتَ وَ لا یُقالُ بِمَنِ انْتَسَبَت یعنی تو را خواهند پرسید که عملت چیست نگویند پدرت کیست

جامه کعبه را که می بوسند                     او نه از کرم پیبله نامی شد

با عزیزی نشست روزی چند                     لاجرم همجون او گرامی شد

"  بوستان سعدی "