تبیان، دستیار زندگی
آیا فرزندتان در مدرسه و هنگام بازی، رفتار خوبی دارد ولی در خانه عصبانی و خودخواه است؟ هنگامی که فرزندتان در مدرسه است، احتمالاً او به حرف های معلم خوب گوش می دهد و با دوستانش به خوبی بازی می کند و هم چیز به آرامی پیش می رود.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

بد اخلاقی که دوستش داریم!

با کودک بداخلاق خود چه کنیم؟

بد اخلاقی که دوستش داریم!

آیا فرزندتان در مدرسه و هنگام بازی، رفتار خوبی دارد ولی در خانه عصبانی و خودخواه است؟ هنگامی که فرزندتان در مدرسه است، احتمالاً او به حرف های معلم خوب گوش می دهد و با دوستانش به خوبی بازی می کند و هم چیز به آرامی پیش می رود. با وجود تمام کارهای مشکل از جمله گوش دادن به درس و چیزهای دیگری که در مکان های عمومی اتفاق می افتد او کاملاً آرام و صبور به نظر می رسد ولی آیا در منزل نزد شما نیز این گونه رفتار می کند، یا توفانی از خشم و فریاد و عصبانیت است؟

هنگامی که وقت دکتر داشتم قرار شد که فرزند 6 ساله ام را به جای این که همراه خود ببرم، در خانه یکی از بستگان بگذارم. پس از این که فرزندم از خانه آن ها به منزل بازگشت، او در مورد ساعات خوشی که آن جا داشت ، تعریف می کرد. ولی به محض این که در بسته شد و من گفتم که الان موقع انجام تکالیف مدرسه است با عصبانیت فریاد زد: من تکالیفم را انجام نمی دهم ،  شما نمی توانید مرا مجبورکنید!" هنگامی که به او گفتم باید چند دقیقه دیگر تکالیفت را بنویسی، او با تندی گفت: "خوب حالا همه ی آن ها را خودم به تنهایی انجام می دهم" و به طور عجیبی همه تکالیفش را بی دقت و بدخط نوشت.

کاملاً طبیعی است که کودکان 6-5 ساله شخصیتی دو گانه داشته باشند: یک شخصیت، وقتی با دیگران هستند و شخصیتی کاملاً متفاوت هنگامی که با والدین شان هستند. کودکان برای بدرفتاری با پدر و مادرشان مستعدتر هستند چون آن ها در مقابل رفتاری که از خود در برابر آن ها نشان می دهند احساس امنیت بیشتری می کنند.

به عقیده ی یکی از کارشناسان: " به طور عمومی، عاطفی و عقلانی، شاید مدرسه برای کودکان 6-5 ساله خسته کننده باشد. آن ها باید یک جا بنشینند، از قوانین خاصی اطاعت کنند، رعایت کردن نوبت ممکن است برای آن ها خسته کننده باشد، در صورتی که کودکان می خواهند، معلم از آن ها راضی باشد و دوست ندارند که به عنوان فردی شلوغ شناخته شوند.

به علاوه ممکن است در آن جا بچه های بزرگ تری باشند که کودکان 6-5 ساله از آن ها بترسند. در نتیجه تمام انرژی و جنب و جوش آن ها در طی روز یک جا جمع می شود.

وقتی به خانه باز می گردند، می خواهند استراحت کنند. همان کاری را که ما بزرگ تر ها انجام می دهیم ولی با این تفاوت که ما استراحت کردن را به معنی پا روی پا گذاشتن و روزنامه خواندن می دانیم ولی کودکان آن را به معنای انجام دادن و گفتن هر آن چه که می خواهند، تلقی می کنند.

او را به احترام گذاشتن تشویق کنید

به طور کلی، شما می دانید که چرا فرزندتان بعضی کارها را انجام می دهد، ولی این بدان معنا نیست که مجبور باشید همه آن ها را قبول کنید. در حقیقت، آن چه بیش از همه اهمیت دارد این است که او را در مقابل بعضی از کارها محدود کنید و مطمئن شوید که فرزندتان تشخیص می دهد چه رفتاری مناسب است. شما بگویید: " تو معلّمت را با اسم کوچک صدا نمی کنی، و اجازه نداری مرا با نام دیگری بخوانی." همچنین اگر احساسات کودک تان را بشناسید بسیار مفید است، مثلا: " می دانم که الان عصبانی هستی، اما اجازه نداری که با من بدرفتاری کنی" یا "می دانم که خسته هستی. ولی امروز باید تمام تکالیفت را انجام دهی. آخر هفته به اندازه ی کافی برای انجام کارهای دیگر وقت داری."

روش های برقراری آرامش در خانه :

برنامه معینی برای بعد از مدرسه، مشخص کنید

با استفاده از یک برنامه مخصوص، فرزندتان می داند که بعد از آمدن از مدرسه باید طبق آن برنامه عمل کند. بسیاری از والدین با این پیشنهاد برای فرزندانی که تکلیف شب دارند، موافقند، ولی کودکان 6-5 ساله به برنامه ریزی ساده تری نیاز دارند.

به تغذیه و رفتار او توجه کنید

ممکن است در آخر روز فرزندتان خیلی گرسنه باشد و این باعث بدرفتاری او شود. به جای این که او را تا شام گرسنه نگه دارید، به او یک عصرانه ی سالم نظیر میوه ، گردو و خشکبار بدهید.

به او اجازه بازی دهید

اگر به دنبال فرزندتان می روید به جای این که او را مستقیماً به خانه بیاورید اجازه دهید که در حیاط مدرسه بازی کند زیرا با این کار انرژی ذخیره شده در کودک  آزاد می شود. به جدول زمان بندی شده ی فرزندتان توجه کنید. آیا فعالیت های بعد از مدرسه ی او خیلی زیاد و فشرده است؟ حتی اگر فرزندتان ادعا کرد که همه ی آن ها را دوست دارد، ممکن است قدری سنگین باشد. سعی کنید برنامه ای بریزید که کودک تان فرصت بیشتری داشته باشد تا با دوستانش یا به تنهایی بازی کند. برنامه ی بعد از مدرسه اش طوری باشد که زمان بازی و سرگرمی او را نیز در بر گیرد.

او را به عذرخواهی تشویق کنید

اگر فرزندتان بی تربیت و گستاخ است، از این فرصت برای آموزش عفو و گذشت استفاده کنید. به او موقع خواب بگویید: "هفته ی گذشته یادت می آید وقتی که من عصبانی شدم و بعد برگشتم و از تو معذرت خواهی کردم؟ وقتی که تو هم عصبانی می شوی، انتظار دارم که عذرخواهی کنی." اگر چه برای کودکان این سن پذیرفتن این کار که اشتباهی انجام داده اند، سخت است، ولی پافشاری در معذرت خواهی کمک می کند تا آن ها یاد بگیرند که چگونه اشتباه خود را جبران کنند. در نهایت، سعی کنید که از رفتار نامناسب فرزندتان برداشت بدی نداشته باشید. در حقیقت این گونه رفتار بدین معنا نیست که او معلم و والدین دوستانش را بیشتر از شما دوست دارد و بیشتر احترام می گذارد ، بلکه او می داند که خانه جایی است که او را از همه جا بیشتر دوست دارند بنابراین برایش مهم نیست که چه کار می کند.

آیا مدرسه برای کودکان خسته کننده است!

کارشناسان می گویند که جای تعجب نیست که کودکان در آخر روز بداخلاق می شوند. چون استانداردها در مقاطع تحصیلی بالا، آمادگی ها و مهد کودک ها به شدت آموزشی و علمی – ساختاری و هیجان آور شده است. با یک همه پرسی از کودکان مشخص شده است که تکالیف مدرسه، کارهای کلاسی و امتحان های آخر هفته خیلی زیاد و فشرده هستند. حتی بعضی از مدارس زنگ تفریح را کوتاه و یا حذف کرده اند. اگر به نظر می رسد مدرسه فرزندتان برنامه آموزشی سختی دارد، این مسأله حایز اهمیت است که فعالیت های خارج از مدرسه ی او کمتر با برنامه ی آموزشی مدرسه او مرتبط باشد. همچنین فعالیت های او را بیشتر به بازی های خلاق اختصاص دهید.

منبع: Parents

مقالات مرتبط :

لجاجت و كج خلقی در كودكان                

نحوه كنترل عصبانیت در كودكان                 

چرا فرزندم با خشونت رفتار می كند ؟                

در مقابل بهانه گیری كودكان چه كنیم ؟ ( قسمت اول)

روش هایی برای درمان پرخاشگری کودکان                 

آنچه رفتار را تغییر می دهد        

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.