عیادت جمعی از پرسنل سرویس ادب و هنر از مجروحان زلزله ی بم ( بیمارستان میلاد)
گالری عكسهمه ی ما می دانیم پس از یك حادثه، بیشتر مصدومان از نظر عاطفی فلج می شوند و توان حل مسأله های ناشی از بحران را از دست می دهند. باید آنها را در دستیابی به یك نقشه ساده برای همین زمان – نه آینده – یاری كرد. حادثه دلخراش بم، نه تنها ما ایرانی ها، بلكه مردم جهان را نیز به شدت دل آزرده و متأثر كرد. كه انسان با آن همه عظمتش! در یك لحظه چگونه فرو می ریزد و همه چیزش را از دست می دهد.
هیچ چیز دردناك تر از این نیست كه انسان به طور ناگهانی و در میان هراس و ناامیدی با مرگ و نیستی دست به گریبان شود و نفس هایش خارج از اراده او، در زیر خروارها آوار به شمارش بیفتد. انسانی كه زمانی از قدرت فكر، تصمیم گیری و حمایت دیگران برخوردار بود، در یك لحظه در شرایطی قرار می گیرد كه تنها و تنها، بدون هیچ تكیه گاه و پشت و پناهی خود را در یك قدمی مرگ – مقوله ای كه همیشه از آن ترس و واهمه داشته – می یابد. واقعاً فكر می كنید می توان این همه استیصال را حس كرد و فهمید...؟
اما اكنون، در شرایط حاضر چه می توان كرد؟ جدا از كمكهای مادی كه خیلی مهم است بخشی از مسأله نیز مشكلات روحی – روانی بازماندگان زلزله را در برمی گیرد و همه ما می توانیم با شاخه ای گل و یا حتی رویی گشاده به عیادت این عزیزان در بیمارستان های سراسر كشور برویم و مرهمی بر آلام آنان باشیم.
