قبل از این كه اتفاق ناگواری برایتان بیفتد ، قدر زندگی تان را بدانید
بسیاری از ما هرگاه چیزی را از دست می دهیم به ارزش آن پی می بریم و آنگاه است كه زندگی عادی ما با قدرشناسی بیشتری همراه می شود و چیزهایی كه گاهی ارزشی برای آن قائل نمی شدیم ؛ مانند خنده ، زیبایی ، دوستی ، طبیعت ، خانواده ، افراد مورد علاقه و خانه ، مهمتر و استثنایی تر از قبل به نظر می رسند و روزهای زندگی مانند هدیه خداوندی و واقعه ای به یاد ماندنی جلوه می كنند . واقعاً بیش از این چه می خواهیم.
پس وقتی از عكس العمل خود نسبت به اخبار ناگوار اطمینان داریم ( همانگونه كه افراد پیش از ما داشتند )
چهلزومی دارد برای قدردانی از زندگی منتظر وقوع وقایع بد باشیم؟ چرا از همین حالا قدرشناس زندگی خود نباشیم ؟ زندگی به خودی خود امری شگفت انگیز است و ما از بودن خود واقعاً باید شكرگزار باشیم.
بسیاری از دیدگاه های ما ، بالقوه از یادآوری كوتاهی و بی دوامی زندگی و گذر سریع امور نشأت می گیرند . لحظه ای تصور می كنید كه زندگی جاودان است و لحظه ای بعد پی به اشتباه خود می برید ؛ یك روز از پیاده روی روزانه خود لذت می برید و روز دیگر به دلیل وقوع تصادفی این امرغیر ممكن می گردد ؛ یك روز خانه ای دارید ولی روز دیگر طعمه آتش می شود. حتماً نكته را دریافتید . مسلماً دو طریق مشخص نگرش به این زندگی غیرقابل اطمینان و بی دوام وجود دارد. یكی احساس شكست و ترس از تغییرات ناگزیر كه تغییرات دردناك را نیز شامل می گردد. و طریق دوم كه دیدی مثبت می باشد ، آن است كه بی دوامی و غیرقابل اطمینان بودن زندگی را عاملی برای سپاسگزاری بدانید .
ما با خانه خود بسیار آشنا بوده و وقت زیادی را در آن صرف می كنیم ، به همین دلیل بها ندادن به خانواده ، دارایی ها ، محیط زندگی ، تنهایی ، امنیت ، راحتی و سایر امكاناتی كه منزل برای ما فراهم نموده ، آسان است و به همین دلیل دشوار به نظر می رسد كه دائماً به خود یادآوری كنیم كه از داشتن یك خانه ی هر چند كوچك ، چقدر خوشحال هستیم . ما احتیاج به وقتی ( شاید چند دقیقه ای ) برای تفكر و در صورت امكان بیان حق شناسی خود از نقش مهمی كه خانه در زندگی ما ایفاء می كند ، داریم .
به جای آن كه پس از شنیدن اخبار ناگوار ، ارمغان زندگی را مغتنم شماریم ، از "هم اكنون" آن را جزء لازم و مكمل زندگی خود گردانیم تجربه ای شادتر از همیشه در زندگی و خانه خود خواهیم داشت و مطمئناً بیش از حد تصور خود سپاسگزار می شویم.تهیه و تنظیم برای سایت تبیان - زهره پری نوش
