تصویری شاعرانه از زندگی یک شاعر برجسته

فضاسازی فیلم یکی از جنبه‌های مثبت آن است که کاملا با محتوای شاعرانه زندگی پروین هم‌خوانی دارد. استفاده از رنگ‌های گرم و دکورهای دلنشین، همراه با نورپردازی ملایم، فضای نوستالژیکی خلق کرده که زندگی ساده و بی‌آلایش پروین را به تصویر می‌کشد. دیالوگ‌های نرم و شاعرانه در بخش‌هایی که پروین به کمک زنان اطرافش می‌‌رود حس نوع‌دوستی و تفکر اجتماعی او را بدون شعار دادن به نمایش می‌گذارد. این نگاه یکی از امتیازهای فیلم است.

البته اثر « پروین» نتوانسته به تمامی ابعاد شخصیتی پروین اعتصامی بپردازد. شخصیت‌پردازی او در برخی بخش‌ها ناقص به نظر می‌رسد و فیلم بیش از آن‌که به عمق اندیشه‌ها و مبارزات او با جامعه زمانه‌اش بپردازد روی اتفاقات روزمره زندگی‌اش تمرکز کرده و این نکته باعث شده که شخصیت پروین در فیلم گاهی منفعل به نظر برسد و در بخش‌هایی حتی از ماجراهای اصلی فیلم فاصله بگیرد.

یکی دیگر از نقاط ضعف فیلم عدم پرداخت کافی به وجوه درونی و هنری پروین است. علاقه او به شعر و تاثیرگذاری‌اش در ادبیات فارسی می‌توانست به شیوه‌ای عمیق‌تر و دراماتیک‌تر نمایش داده شود در حالی‌که، فیلم بیشتر به زندگی شخصی و روزمره او پرداخته و این رویکرد باعث شده که اثر نتواند چالش‌های واقعی پروین با جامعه زمانه‌اش را به تصویر بکشد. این کمبود، به‌ویژه برای مخاطبانی که شناخت کافی از پروین ندارند ممکن است باعث شود او را تنها یک شاعر منزوی و بی‌تفاوت نسبت به مسائل اجتماعی تصور کنند.

«پروین» تلاشی ارزشمند برای معرفی یکی از زنان تاثیرگذار تاریخ دبیات ایران است. فضاسازی شاعرانه، بازی‌های خوب و طراحی صحنه چشمگیر از نقاط قوت فیلم هستند اما ضعف در شخصیت‌پردازی عمیق پروین اعتصامی و نپرداختن به ابعاد مختلف زندگی و مبارزات فکری او، باعث شده که فیلم نتواند به یک اثر ماندگار و تاثیرگذار تبدیل شود. 

---