تبیان، دستیار زندگی

چطور بچه‌هارا آماده فصل امتحانات کنیم؟

فصل دوست نداشتنی امتحانات!

از آنجایی که خرداد و دی ماه همیشه با بوی فصل امتحانات برای ما همراه است. بر آن شدیم تا نکاتی را گرد آوری کنیم که ما به عنوان والد یا مربی چه کمکی به بچه‌هایمان می‌توانیم کنیم تا با اضطراب کمتر و آرامش بیشتر درس بخوانند و از این فصل، موفقیت آمیز بیرون بیایند. قطعا به جز تلاش و کوشش خود او، عوامل محیطی دیگری هم دست به دست هم می دهند که آن عدد نهایی و البته مهمتر از آن احوال بچه ها در این دوره را رقم می زنند. پس باید با دقت تر از همیشه با آنها برخورد کنیم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
فصل امتحانات ، بچه‌ها،

تزریق آرامش

دوره و زمانه جدید به خاطر وجود اینترنت و گسترش سریع اخبار و سرعت بالای زندگی‌ها و شرایط اقتصادی، ناخودآگاه برای همه ما بار مضاعف استرس و نگرانی را پیش می آورد. اما بچه ها در حد و اندازه خودشان برای  امتحاناتشان قطعا استرس دارند. شما به عنوان والد باید سعی کنید محیط خانه را آرامش بخش کنید تا بچه ها در فضایی آرام به مطالعه بنشینند. از گفتن جملات استرس زا و دایم تذکر دادن به آنها بپرهیزید. جملات (چرا درس نمی خونی پس؟) (مگه تو امتحان نداری؟) (می خوای نمره کم بیاری؟) فشار روانی زیادی را به بچه ها تحمیل می‌کند. به او اطمینان خاطر بدهید که توانمند و با استعداد است و از پسش بر میاید و به جای آن جملات منفی از جملاتی مثل ( قطعا تو میتونی) (حتما خودت بهتر میدونی که چقدر لازمه مطالعه کنی) (چه کمکی از من برات ساخته است؟) استفاده کنید.

ارزش بچه‌ها را نمره تعیین نمی‌کند!

فرهنگ غلطی که به خصوص در جامعه ما سینه به سینه بین مادر پدرها می‌چرخد این است که نمره‌ها و معدل‌ها بیش از آن چیزی که باید برایشان اهمیت دارد. گمان می‌کنند در مسابقه هستند و کسی که نمره بالاتری می‌گیرد لزوما شایسته‌تر است و کاپ قهرمانی می‌گیرد. اصلا اینطور نیست! آن هم در نظام آموزشی ما که بچه‌ها اصولا با حفظیات و ریاضیات بیشتر ارزیابی می‌شوند، این عددها تعیین کننده استعداد و توانمندی آنها نیست. بچه‌ها با هم متفاوتند. قرار نیست همه آنها دکتر حسابی و ریاضیدان یا پروفسور سمیعی و جراح شوند. شاید یکی از آنها مغزش برای طراحی کردن کار می کند، شاید می‌تواند فرشچیان بعدی ایران باشد. پس لطفا انقدر با گفتن این که ( ببینم این ترم ریاضیت چند میشه؟) روان آنها را خراش ندهید. شاید در ریاضی خوب نباشد اما همیشه نمره های عالی در ادبیات بگیرد. پس با برگه های امتحانی و اعدادی که هیچ جای زندگیشان به درد نمی خورد به آنها احساس بی ارزشی و ناکارآمدی ندهید. به او اطمینان بدهید که نمره‌اش هر چه باشد باز هم دوست داشتنی و با استعداد است.

سوخت بدن

چون این ایام فشرده است و از دست دادن هر روز آن ضرر است، مهم است که مراقب بدن های بچه هایمان باشیم. دوران کودکی و نوجوانی بچه ها تمایل دارند به سمت خوردن چیزهای بیخود و با ارزش غذایی پایین بروند. فست فود و شکلات و تنقلات بی ارزش بخورند. اما تغذیه آنها مستقیما به کارکرد ذهن آنها وابسته است. خوردن قندهایی که خیلی زود سوختشان را از دست می دهند و هیچ پایداری در بدن ندارند اصلا مناسب نیست. شاید مثلا شیر کاکایو و کیک در نیم ساعت اول بعد از خوردن به خاطر قند بالایش انرژی خوبی به ما بدهد اما این انرژی پایدار نیست و خیلی زود با سر به زمین می رود و قند بچه ها می افتد. خوردن غذاهای سالمی که مارا سیر و قوی نگه دارند و به فعالیت ذهنیمان کمک کنند بسیار توصیه می شود. مثل مغزیجات، میوه ها که از بدنمان در برابر بیماری ها محافظت می کند، سبزیجاتی با رنگ سبز، ارده و شیره، کره های بادام زمینی یا پسته... 

خواب، خواب، خواب

خواب خوب یکی از مهمترین مکانیسم‌های بدن در هر مرحله ای از زندگیست. اما همه مان می دانیم که مغزی که خسته باشد درس درونش گنجانده نمی‌شود و اگر سر جلسه امتحانی خسته باشند ذهنشان در یادآوری مطالب خوب عمل نمی کند. پس بهتر است خواب کافی و درست داشته باشند. خواب شب برای بچه ها که اتفاقا هنوز بدنشان در حال رشد است، از نون شب واجب‌تر است. اگر اهل فضای مجازی هستند برایشان قانون بگذارید که بعد از ساعت ۹ و ۱۰ شب دیگر به اشعه‌های گوشی و تبلت و لپ‌تاپ نگاه نکنند تا ذهنشان آماده خواب شود. اگر خواب خوبی داشته باشند مطالبی که مطالعه کردند در طول مدت خوابیدن در ذهنشان دسته بندی می شود و صبح با انرژی خوب و مطالب منظم در ذهنشان سر جلسه امتحان می روند. پس به آنها کمک کنید تا خوابشان را درست کنند.