نسل‌کشی در غزه ادامه ‌دارد...

توجه رسانه‌های جهان به سیاست آمریکا باعث شد تا اخبار غزه حداقل به حاشیه رانده شود. وضعیت طوری بود که انگار نسل‌کشی متوقف شده است، اما اینطور نیست.

در همین ایام روزنامه‌نگاران فلسطین و مقامات بهداشتی در شرایط سخت غزه به گزارش‌های خود ادامه می‌دهند: 54 کشته در 5 نوامبر، 38 کشته در 6 نوامبر، 52 کشته در 7 نوامبر، 39 کشته در 8 نوامبر، 44 کشته در 9 نوامبر، 49 کشته در 10 نوامبر ... تا 50 کشته در 18 نوامبر

تازه این آمار مختص به پیکرهای یافت شده است. هنوز قربانیان بی‌شماری در کف خیابان‌های غزه یا زیر خروار‌ها آوار هستند که کسی از وجود آن‌ها خبری ندارد. جنگنده‌ها، تانک‌ها، پهپاد‌ها، کوادکوپتر‌ها، بولدوزر‌ها و مسلسل‌های اسرائیلی ساخت‌ آمریکا لحظه‌ای از جان مردم غزه دست بر‌نمی‌دارند.

در هفته‌های گذشته، طرح شومی از نسل‌کشی مردم غزه آغاز شد، طرحی که رسانه‌های عبری‌ زبان از آن به عنوان «طرح ژنرال» یاد می‌کنند که هدف آن پاکسازی قومی شمال غزه است. طرحی که شمال غزه را در برگرفته و فراتر از یک اقدام صرفا نظامی است. (این طرح مهلت معینی به اهالی شمال غزه می‌دهد تا فرار کنند. پس از اتمام مهلت، باقیماندگان در منقطه در یک رزمنده خواهد بود)

بیت‌حانون و بیت‌لاهیا زمانی روستاهای آرامی بودند که به خاطر نعمت کشاورزی و سبک‌زندگی مورد توجه قرار می‌گرفتند. مردم فلسطین این دو روستا را با توت‌فرنگی‌ و پرتقال‌های شیرین و تپه‌های شنی که گوسفند‌ها و بز‌ها روی آن‌ها به چرا می‌رفتند، می‌شناختند.

جبالیا هم در همان نزدیکی قرار دارد. جایی که بزرگترین و پر‌جمعیت‌ترین اردوگاه غزه با 200000 نفر جمعیت در آنجا واقع شده است. این همان جایی است که انتفاضه اول در سال 1987 پس از اینکه یک راننده اسرائیلی چهار کارگر فلسطینی را به قتل رساند، آغاز شد.

از زمان انتفاضه دوم تمام مناطق در شمال غزه بارها در معرض تخریب قرار گرفته است. اما خشونت و ویرانی امروز بی‌سابقه و غیر‌قابل تصور است. ماجد بامیه؛ سفیر ارشد فلسطینی در سازمان ملل تعبیر درستی برای توصیف شرایط امروز فلسطین به کار می‌برد: «نسل‌کشی در نسل‌کشی». این عبارت یعنی مرگ دسته جمعی، جابجایی دسته جمعی و کشتار جمعی و قحطی که با وحشیگری تکان‌دهنده‌ای دنبال می‌شود و در حال تبدیل شمال به یک زمین بایر است.

در آغاز این کارزار در حدود 400 هزار نفر از یک میلیون جمعیت شمال، در منطقه باقی ماندند. ارتش رژیم اسراییل به این افراد اولتیماتوم داده بود تا آنجا را ترک کنند، اما هیچ تضمینی برای عبور امن یا مکانی جایگزین بعنوان سرپناه ارائه نکرد. خیلی‌ها تصمیم گرفتند تا بمانند. اغلب کسانی که عزم رفتن کردند در خیابان‌ها کشته شدند و عده‌ای هم با مصائب فراوان از این قتلگاه جان سالم به در بردند.

در یک صحنه دلخراش که معتصم دلول؛ روزنامه‌نگار، در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرد سربازان رژیم اسرائیل کودکان را از مادرانشان جدا می‌کردند و آن‌ها را داخل یک گودال هول می‌دادند. سپس یک تانک اسرائیلی دور این گودال چرخید و با ریختن شن و ماسه روی کودکان آن‌ها را به وحشت انداخت. در نهایت سربازان بچه‌ها را از گودال بیرون کشیده و به سمت زنان پرتاب کردند.

دلول می‌نویسد: «هرکس بچه‌ای را می‌گرفت قبل از اینکه بفهمد کودک خودش است یا خیر مجبور بود تا خیلی سریع محل را ترک کند. فصل جدیدی از رنج شکل گرفت، مادرانی که فرزندان خود را در آغوش مادران دیگر می‌جستند و هم زمان سعی داشتند تا کودکانی را که در بغل دارند آرام کنند.‌»

برای آن ‌عده‌ای که تصمیم گرفتند بمانند یا توان رفتن ندارند وحشت همچنان ادامه دارد. آن‌ها یا به زور می‌روند یا کشته می‌شوند، رژیم اسرائیل عامدانه سیاست قحطی اجباری را به کارگرفته است. سربازان صهیونیست به طور نظام‌مند مانع ورود کمک‌های بشر‌دوستانه؛ آب، غذا و تجهیزات پزشکی به منطقه می‌شوند.

رژیم اسرائیل برای تسریع کشتار به کادر درمان و نجات اجازه رسیدگی به زخمی‌ها را نمی‌دهد. کسانی که موفق می‌شوند خود را به بیمارستان برسانند در بدو ورود متوجه می‌شوند که در این بیمارستان هیچ امکاناتی برای درمان و رسیدگی به آن‌ها وجود ندارد. به همین دلیل، بسیاری به دلیل کمبود شدید تجهیزات پزشکی و نبود کادر درمان جان خود را از دست می‌دهند.

بیمارستان‌هایی که به سختی سرپا هستند بارها مورد حمله قرار گرفته‌اند. همین مسئله باعث شد تا دکتر تلالنگ موفوکنگ؛ گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور بهداشت از عبارت «درمان‌کشی» برای اقدامات رژیم اسرائیل استفاده کند. طبق گزارش اخیر سازمان ملل، رژیم اسرائیل سیاست نابودی سیستم مراقبت‌های بهداشتی در غزه را پیش گرفته که طبق آن به طور عامدانه به کادر درمان و مراکز مرتبط حمله می‌کند.

در جریان حمله اخیر رژیم اسرائیل به بیمارستان کمال عدوان در بیت لاهیا باقیمانده تجهیزات پزشکی این مرکز مثل کپسول‌های اکسیژن، ژنراتورها و داروهای نابود شد. همچنین 30 نفر از کادر درمان از جمله دکتر محمد عبید؛ رئیس جراحی ارتوپدی در بیمارستان العوده در جبالیا، زمانی که برای کمک‌رسانی در کمال عدوان بودند بازداشت شدند. نه تنها کادر درمان بلکه تعداد نامعلومی از بیماران و غیرنظامیان آواره که در آن نزدیکی پناه گرفته بودند هم بازداشت شدند. ارتش رژیم اسرائیل چادرها را خراب کرد، مردان را برهنه و به مکانی نامعلوم منتقل کرد.

از دکتر حسام ابوصفیه؛ رئیس بیمارستان، بازجویی و در نهایت مرخص شد. اما در همین اوضاع متوجه شد که پسر نوجوانش را اعدام کرده‌اند. صدای دلخراش او هنگام قرائت نماز میت بر پیکر پسرش در درون روح رسوخ می‌کرد چرا که یادآور جنایات وحشیانه اشغال‌گران و بلاهایی است که بر سر کادر درمان غزه و خانواده‌های آن‌ها نازل می‌شود.

از آنجایی که تعداد کمی از بیمارستان‌ها و مدارس توانایی تامین امنیت پناهندگان را دارند، بسیاری از مردم در ساختمان‌های مسکونی می‌مانند که منجر به ازدحام جمعیت می‌شود. در نتیجه، بمباران بی‌رویه اسرائیل به مناطق مسکونی تلفات انسانی سرسام‌آوری را به همراه دارد و گاهی اوقات تمام اعضای یک خانواده را از بین می‌برد.

در اواخر اکتبر یکی از همین ساختمان‌های پر‌جمعیت در بیت‌لاهیا بمباران شد. در این پناهگاه بیش 200 نفر زندگی می‌کردند. نصف آن‌ها همگی از اعضای یک خانواده و 100 نفر مابقی (ظاهرا) اعضای خود ساختمان بودند. پس از بمباران، رژیم اسرائیل به تیم نجات و درمان اجازه عملیات نداد و همسایگان با دست‌های خالی مشغول آواربرداری شدند تا در تلاشی ناامیدانه جان بازماندگان احتمالی را نجاد دهند. از آن 200 نفر، تنها 15 نفر زنده ماندند که به گفته شاهدان 10 کودک در بین آن‌ها بود و همچنان 100 نفر دیگر در زیر آوار‌ هستند.

جنایات رژیم اسرائیل برای پاکسازی شمال در حالی ادامه می‌یابد که از شدت حملات در مابقی نقاط نوار غزه هم کم نشده است. مردم فلسطین حتی در مناطق به اصطلاح امن هم بمباران می‌شوند. بسیاری از خانواده‌ها به خصوص در شمال حتی از ابتدایی‌ترین وسایل برای تکریم عزیزان از دست رفته خود محروم‌اند. برخی از آن‌ها پیکر عزیزان خود را در پتو و برخی در کیسه‌های زباله می‌پیچند.

به نظر می‌رسد ارتش رژیم اسرائیل طرح گیورا آیلند؛ ژنرال بازنشسته و طراح «طرح ژنرال» را دنبال می‌کند که در نشست کنست گفت: «آنچه برای (یحیی) سینوار(فرمانده حماس) اهمیت دارد، زمین و کرامت است و ما با این طرح هر دو را از مردم غزه می‌گیریم».

منبع:

 https://www.aljazeera.com/opinions/2024/11/14/the-gaza-genocide-may-not-be-in-the-news-but-it-hasnt-stopped