تبیان، دستیار زندگی

 نشانه‌هایی در محیط کار که فرد را از همکارانش دور می‌کند

چرا در محیط کار، تنها شدم؟

در این گزارش به عادت‌های ظریفی اشاره کردیم که ممکن است ناآگاهانه باعث ایجاد فاصله در محیط کار شود. احساس تنهایی و منزوی بودن بین همکارها در محیط کار را شاید برخی از افراد تجربه کرده‌اند و بی‌خبر از همه‌جا دلیلش را نمی‌دانند. در اینجا برخی از مواردی که منجر به این اتفاق می‌شود را مرور می‌کنیم.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : فاطمه ناجی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تنهایی در محیط کار ، غرور یا تکبر در کار،  همدلی با دیگران،

غافل از اثرگذاری خود بر دیگران

برخی از افراد، دائماً با بی‌توجهی به تأثیر کارهایشان بر دیگران، همکاران‌شان را از خود دور می‌کنند. آنها ممکن است در طول جلسات دیگران را نقد کنند، ایده‌های دیگران را رد کنند یا دائماً در مورد خودشان صحبت کنند و یک محیط کاری سمی ایجاد کنند. و بدترین قسمت؟ آنها اصلا متوجه رفتارشان نیستند. این فقدان آگاهی می‌تواند یک شکاف قابل توجه بین او و همکارانش ایجاد کند که منجر به احساس تنهایی و تنش در محل کار شود.

منفی‌گرایی دائمی و انتقاد زیاد

اگر کسی به طور مداوم از دیگران انتقاد کند یا لحن تندی داشته باشد، باعث می‌شود دیگران حس ناخوشایندی نسبت به او پیدا کنند. برای مثال اگر همکارتان در جلسات مدام از ایده‌های دیگران انتقاد کند، یا به جای پیشنهاد راه‌حل، ایرادهای کار دیگران را بزرگ جلوه دهد، همکاران ممکن است کمتر بخواهند با او تعامل کنند و او را فردی منفی‌باف بدانند. به خیال خودش واقع‌بین و صادق است اما به دید شما و همکاران‌تان؛ منفی‌بافی بی‌امان و بی‌وقفه او باعث گسترش انرژی منفی و ایجاد محیطی کاملا افسرده و ناراحت شده و همین موضوع او را از بقیه اعضای تیم دور میکند.

عدم انعطاف‌پذیری و مقاوم در برابر تغییر

با پیشرفت سریع تکنولوژی و تغییرات در ساختارهای سازمانی، سازگاری و منعطف بودن به یک ویژگی حیاتی در دنیای کار امروز تبدیل شده است؛ اما به نظر می‌رسد که برخی از افراد نمی‌توانند این روند را ادامه دهند. آنها اصرار دارند که کارها را به همان روش همیشگی پیشین انجام دهند و اغلب ایده‌ها یا استراتژی‌های جدید را رد می‌کنند بدون اینکه فرصت مناسبی به آنها بدهند. بر اساس بررسی "هاروارد بیزینس ریویو"، کارمندانی که در برابر تغییر مقاومت می‌کنند، از نظر همکارانشان شایستگی کمتری دارند. این فقدان شایستگی درک شده اغلب منجر به طرد اجتماعی و تنها شدن در محل کار می‌شود.

عدم تایید مشارکت دیگران

همه ما دوست داریم تلاشها و زحمات‌مان در محیط کار دیده شود، این موضوع به ما اعتبار می‌دهد و باعث تقویت روحیه‌مان می‌شود؛ اما برخی از افراد در نادیده گرفتن تلاش‌های همکاران خود مهارت دارند. آنها به ندرت می‌گویند "متشکرم"، به ندرت تعریف می‌کنند و بیشتر روی اشتباهات دیگران متمرکز هستند.این کار حس بی‌ارزشی و عدم مفید بودن را در همکاران منتقل می‌کند، شکاف ایجاد شده با مرور زمان بیشتر شده و منجر به احساس رنجش و تنهایی می‌شود

قسمت دردناک ماجرا این است که این افراد غالباً تأثیر کارهای خود را درک نمی‌کنند. آنها ممکن است فکر کنند که حرفه‌ای رفتار کرده‌اند؛ اما در واقعیت، فقط همکاران‌شان را از خود دور می‌کنند.

عدم احترام به مرزها

هرکسی منطقه امن شخصی خودش را دارد و برایش مهم است که در آن دخالت نکنند. با این حال برخی از افراد هستند که به سادگی این موضوع را درک نمی‌کنند. مثلا پیام دادن خارج از ساعت کاری، نگاه کردن و نظر دادن به ایمیل و پیامها، پرسیدن سوالات شخصی، شوخی‌ها و... مجموع این کارها باعث می‌شود فرد احساس کند به حریم شخصی او حمله شده و از این کار احساس ناراحتی می‌کند.

عدم تعامل و ارتباط با دیگران

در محیط کار، تعاملاتی مثل ناهار خوردن، صحبت کردن یا وقت‌گذرانی‌های کوتاه به همکاران کمک می‌کند با هم ارتباط نزدیک‌تری برقرار کنند. اگر فردی همواره از این تعاملات غیررسمی دوری کند، ممکن است از جمع جدا بماند. برای مثال تصور کنید فردی هر روز ناهار خود را پشت میزش می‌خورد و هیچ‌گاه با همکارانش به کافه یا ناهار نمی‌رود. این رفتار باعث می‌شود که فرصت تعاملات دوستانه را از دست بدهد و به تدریج از جمع جدا شود.

اجتناب از درخواست کمک

وقتی فردی هیچ‌گاه از همکارانش درخواست کمک نمی‌کند و یا خودش هم به دیگران کمک نمی‌کند، به مرور زمان احساس می‌شود که او به کار تیمی علاقه‌ای ندارد.این نادیده‌گرفتن باعث می‌شود دیگران او را فردی خود محور بشناسند و تمایلی به همکاری با او نداشته باشند

عدم همدلی با دیگران

در محیط کار، داشتن همدلی به معنای شنیدن دیدگاه‌های همکارانتان، ابراز همدردی زمانی که آنها در شرایط سختی هستند و جشن گرفتن و شادی هنگام موفقیت‌های آنها. با این حال، برخی از افراد هنوز در این کار مشکل دارند. آنها ممکن است مشکلات دیگران را نادیده بگیرند، علاقه کمی به زندگی همکاران خود نشان دهند، یا از تلاشهای آنها قدردانی نکنند. این عدم همدلی می‌تواند محیطی سرد و غیرشخصی ایجاد کند که باعث می‌شود همکاران احساس عدم حمایت و تنهایی کنند. این افراد بین خود و همکاران خود دیوار می‌کشند و ارتباطات را دشوار می‌کنند.

غرور یا تکبر در کار

نگاه غرورآمیز و از بالا به پایین و رفتاری که نشان‌دهنده برتری فرد نسبت به همکارانش است، ناخودآگاه بین او و همکارانش فاصله ایجاد می‌کند. برای مثال فردی را تصور کنید که به طور دائم در حال افتخارکردن به دستاوردها و موفقیت‌هایش است بدون آنکه دستاوردهای دیگران را به رسمیت بشناسد! این رفتار می‌تواند دیگران را دلزده کند و از او فاصله بگیرند.

پنهان‌کاری و عدم شفافیت

وقتی فردی مسائل و اطلاعات کاری خود را با دیگران به اشتراک نمی‌گذارد و رفتاری مخفیانه دارد، همکارانش به او اعتماد نمی‌کنند و ممکن است حس کنند که او به تیم وفادار نیست. برای مثال اگر فردی اطلاعاتی را که به روند و پیشرفت کار کمک می‌کند را پیش خودش نگه دارد یا از به‌اشتراک‌گذاری پیشرفت‌های کاری خود خودداری کند، حس عدم اعتماد را به دیگران منتقل می‌کند و به همین دلیل از او فاصله می‌گیرند.

پل بسازیم؛ نه دیوار!

بسیاری از ما زمانی طولانی در روز را در محیط کار سپری می‌کنیم؛ پس به همان مقدار ارزشی که روابط شخصی ما در زندگی دارد، محیط کاری نیز مهم و تاثیرگذار است و باید سالم و مثبت باشد. ما باید نسبت به رفتار و حرفها به دیگران آگاه باشیم و تلاش کنیم که همدل‌تر، محترمانه‌تر و با دید بازتر رفتار کنیم. پس بیایید مراقب رفتارهایمان باشیم و برای ساختن پل‌ها و نه دیوارها در محل کارمان تلاش کنیم.