مروری بر جبنههای علمی اعجاز قرآن
اثبات حقانیت قرآن با رمزگشایی از نوشتاری هیروگلیفی
در قرآن آمده که آسمانها برای فرعونها گریه نکردند؛ «فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَآءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِینَ» (سورۀ دخان، آیۀ 29)برخی از مخالفان قرآن با استناد به این آیۀ قرآن میگویند هیچ کس در تاریخ ادعا نکرده که آسمانها برای فرعونها گریه کردهاند. سپس چنین نتیچه میگیرند که محمد، نویسندۀ قرآن (به زعم آنها) اشتباه کرده است.
اما امروزه مصرشناسان نوشتههایی باستانی به خط هیروگلیف (مربوط به سه هزار سال قبل از میلاد) کشف کردهاند که حقانیت قرآن را نشان میدهد. این در حالی است که قدمت دانش مربوط به رمزگشایی از خط هیروگلیف به 200 سال نمیرسد و 1400 سال پیش هیچکس نسبت به خط هیروگلیف مصری آگاهی نداشت.
زمانی که هیروگلیفها سرانجام رمزگشایی شدند، مشخص شد که مصریان چگونه برای فرعونهای خود عزاداری میکردند. یکی از متون هرمی که مبارزه فرعون مرده برای سلطه در آسمان را توصیف میکند، میگوید: «آسمان میگرید، ستارگان لرزانند، نگهبانان خدایان به خود میلرزند و خادمانشان میگریزند هنگامی که شاه را میبینند که به عنوان روح و خدایی که بر پدرانش زنده است و مادرانش را در اختیار دارد، برمیخیزد.» (C.G. Jung، نمادهای تحول، جلد 5، صفحه 1757)
در این متن آمده است که «آسمان بر فرعون مرده میگرید» و این مطلب به تازگی کشف شده است، اما قرآن در 1400 سال پیش به این موضوع اشاره کرده است؛ آنجا که در پاسخ به مصریان سوگوار میفرماید:
«فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِینَ»؛ یعنی: نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین و نه مهلتی داده شدند.(سورۀ دخان، آیۀ 29)
هیروگلیفهای مصری
با بسته شدن نهایی معابد مشرکان در قرن پنجم میلادی، دانش نوشتار هیروگلیفی از بین رفت. هرچند تلاشهایی برای فهم آن صورت گرفت، اما این خط تا دوران قرون وسطی و اوایل دوره مدرن رمزگشایی نشد. در نهایت، رمزگشایی هیروگلیفها در دهه 1820 توسط ژان-فرانسوا شامپولیون و با کمک سنگ روزتا انجام شد. (ویکیپدیا، هیروگلیفهای مصری، 2020)زمانی که هیروگلیفها سرانجام رمزگشایی شدند، مشخص شد که مصریان چگونه برای فرعونهای خود عزاداری میکردند. یکی از متون هرمی که مبارزه فرعون مرده برای سلطه در آسمان را توصیف میکند، میگوید: «آسمان میگرید، ستارگان لرزانند، نگهبانان خدایان به خود میلرزند و خادمانشان میگریزند هنگامی که شاه را میبینند که به عنوان روح و خدایی که بر پدرانش زنده است و مادرانش را در اختیار دارد، برمیخیزد.» (C.G. Jung، نمادهای تحول، جلد 5، صفحه 1757)
در این متن آمده است که «آسمان بر فرعون مرده میگرید» و این مطلب به تازگی کشف شده است، اما قرآن در 1400 سال پیش به این موضوع اشاره کرده است؛ آنجا که در پاسخ به مصریان سوگوار میفرماید:
«فَمَا بَكَتْ عَلَیْهِمُ السَّمَاءُ وَالْأَرْضُ وَمَا كَانُوا مُنْظَرِینَ»؛ یعنی: نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین و نه مهلتی داده شدند.(سورۀ دخان، آیۀ 29)