مدیریت و برنامهریزی برای پولتوجیبی دانشآموزها
کیفیت و کمیت پول تو جیبی دادن به دانش آموزان یکی از مسائل مهمی است که عدم توجه به آن میتواند آینده مالی بچهها را تحت تاثیر قرار دهد.
با ورود بچهها به مدرسه و قرار گرفتن در یک بستر اجتماعی، نیازها و دغدغههای جدیدی به زندگی آنها اضافه میشود. تا پیش از پا گذاشتن به این محیط، لوازم مورد نیاز بچهها مثل اسباب بازی، مدادرنگی، خوراکی و... توسط والدین یا با حضور بچهها تهیه میشد اما با ورود به مدرسه به عنوان عرصهای از جامعه، بچهها رفته رفته مستقل میشوند و یاد میگیرند خودشان به تنهایی پولی که پدر و مادر به آنها داده را خرج نیازهایشان ازجمله خوراکی، لوازم التحریر و... کنند.
البته که ممکن است بعضی کودکان پیش از ورود به مدرسه با مفهوم پول تو جیبی از طریق والدین خود آشنا باشند اما معمولا یا در قلک میانداختند یا همراه با پدر و مادر آن را خرج میکردند؛ بنابراین پول تو جیبی گرفتن و خرج کردن آن به صورت مستقلانه، برای اکثر نو ورودیها به مدرسه، جدید است که هم باید اصول و قواعدی را در مورد کیفیت و کمیت آن (بسته به وضعیت مالی خانواده ) در نظر گرفت و هم در مورد نحوه استفاده از آن به بچهها آموزش داد.
همچنین برای دادن پول تو جیبی نه آنقدر زیاد پول بدهید که بچه ها به ولخرجی عادت کنند و نه آنقدر کم باشد که جلوی دوستانشان خجالت زده شوند.
یکی دیگر از نکاتی که برای تعیین کردن مقدار پول تو جیبی باید در نظر بگیرید، سن دانش آموز شماست. طبیعتا مقدار دریافتی دانش آموز کلاس سومی با یک نوجوان دبیرستانی باید متفاوت باشد بنابراین حتی اگر دو دانش آموز در خانه دارید هم بسته به مخارج و مقطع تحصیلی آنها پول بدهید و دلیل تفاوت مقدار آن را هم با زبان خوش برایشان توضیح دهید.
منظور از کیفیت پول تو جیبی دادن هم زمان پول دادن به بچهها و رعایت کردن نظم در برنامه زمانی است. اگر تصمیم میگیرید هر جمعه به دانش آموز خود پول بدهید، به این زمانبندی پایبند باشید تا بچهها یاد بگیرند پول خود را مدیریت کنند و هر زمانی که خواستند درخواست پول نکنند. همچنین با آنها صحبت کنید که آخر هر هفته باقیمانده پول یا بخشی از آن را در قلک خود پسانداز کند.
حتی اگر شرایط مساعد مالی در پول دادن به فرزندتان دارید، بدون نظم و قاعده این کار را انجام ندهید چرا که عواقب آن چون بیمسئولیت شدن و مصرفگرایی، در آینده دامنگیر آنها خواهد شد.
از پول تو جیبی به عنوان ابزاری برای تنبیه و تشویق فرزند خود استفاده نکنید. اینکه بگویید اگر تکلیف فردایت را انجام بدهی پول تو جیبی میدهم باعث شرطی شدن فرزند شما در انجام تکلیف و وظایفش میشود. همچنین تهدید کردن بچهها با پول ندادن نیز باعث کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب در آنها میشود.
اگر دانشآموز شما پیش از موعد پول خود را تمام کرد، ابتدا در مورد مخارجش از او سوال کنید و در مورد مخارج غیر ضروری و محدود بودن منابع مالی خانواده برای او توضیح دهید. مدارا کردن با بچهها و صبوری (البته در حد متعادل) یکی از مهمترین نکاتی است که به باعث تجربهاندوزی و یادگیری راه و چاه مسائل میشود.
البته که ممکن است بعضی کودکان پیش از ورود به مدرسه با مفهوم پول تو جیبی از طریق والدین خود آشنا باشند اما معمولا یا در قلک میانداختند یا همراه با پدر و مادر آن را خرج میکردند؛ بنابراین پول تو جیبی گرفتن و خرج کردن آن به صورت مستقلانه، برای اکثر نو ورودیها به مدرسه، جدید است که هم باید اصول و قواعدی را در مورد کیفیت و کمیت آن (بسته به وضعیت مالی خانواده ) در نظر گرفت و هم در مورد نحوه استفاده از آن به بچهها آموزش داد.
اصول و قواعد پول تو جیبی دادن به دانش آموزان
همانطور که گفته شد، کیفیت و کمیت پولی که بچهها از والدین خود دریافت میکنند، از خانوادهای به خانواده دیگر متفاوت است. برای مثال اگر والدینی تغذیه هر روز فرزند خود را تهیه میکنند، طبیعتا باید مقدار کمتری به فرزند خود پول بدهند اما اگر بدون خوراکی یا با خوراکی کمتری دانش آموز خود را روانه مدرسه میکنید، بسته به هزینه خوراکیهایی که از بوفه مدرسه یا فروشگاه تهیه میکند به دانشآموز خود پول بدهید. سعی کنید در پول دادن به بچهها نظم را رعایت کنید و هر بار مقدار آن را کم و زیاد نکنید مگر در موارد استثنا.همچنین برای دادن پول تو جیبی نه آنقدر زیاد پول بدهید که بچه ها به ولخرجی عادت کنند و نه آنقدر کم باشد که جلوی دوستانشان خجالت زده شوند.
یکی دیگر از نکاتی که برای تعیین کردن مقدار پول تو جیبی باید در نظر بگیرید، سن دانش آموز شماست. طبیعتا مقدار دریافتی دانش آموز کلاس سومی با یک نوجوان دبیرستانی باید متفاوت باشد بنابراین حتی اگر دو دانش آموز در خانه دارید هم بسته به مخارج و مقطع تحصیلی آنها پول بدهید و دلیل تفاوت مقدار آن را هم با زبان خوش برایشان توضیح دهید.
منظور از کیفیت پول تو جیبی دادن هم زمان پول دادن به بچهها و رعایت کردن نظم در برنامه زمانی است. اگر تصمیم میگیرید هر جمعه به دانش آموز خود پول بدهید، به این زمانبندی پایبند باشید تا بچهها یاد بگیرند پول خود را مدیریت کنند و هر زمانی که خواستند درخواست پول نکنند. همچنین با آنها صحبت کنید که آخر هر هفته باقیمانده پول یا بخشی از آن را در قلک خود پسانداز کند.
حتی اگر شرایط مساعد مالی در پول دادن به فرزندتان دارید، بدون نظم و قاعده این کار را انجام ندهید چرا که عواقب آن چون بیمسئولیت شدن و مصرفگرایی، در آینده دامنگیر آنها خواهد شد.
از پول تو جیبی به عنوان ابزاری برای تنبیه و تشویق فرزند خود استفاده نکنید. اینکه بگویید اگر تکلیف فردایت را انجام بدهی پول تو جیبی میدهم باعث شرطی شدن فرزند شما در انجام تکلیف و وظایفش میشود. همچنین تهدید کردن بچهها با پول ندادن نیز باعث کاهش اعتماد به نفس و افزایش اضطراب در آنها میشود.
اگر دانشآموز شما پیش از موعد پول خود را تمام کرد، ابتدا در مورد مخارجش از او سوال کنید و در مورد مخارج غیر ضروری و محدود بودن منابع مالی خانواده برای او توضیح دهید. مدارا کردن با بچهها و صبوری (البته در حد متعادل) یکی از مهمترین نکاتی است که به باعث تجربهاندوزی و یادگیری راه و چاه مسائل میشود.