باز آمد بوی ماه مدرسه

 آشنایی با مدرسه، با مکالمه و قصه

یکی از مهم‌ترین دلایل اضطراب و استرس بچه ها برای مواجهه با مدرسه، ناشناخته بودن محیط مدرسه برای آنهاست. پس یکی از کارهای مفیدی که میتوانیم برایشان انجام بدهیم این است که نسبت به محیط مدرسه و اتفاقاتی که قرار است آنجا بیفتد، به آنها با زبان و ادبیات کودکانه آگاهی دهیم. هم می‌توانیم با آنها صحبت کنیم و از خاطرات مدرسه رفتن خودمان تعریف کنیم، برای آنها از معلم های مهربان و درس های جدید و هیجان انگیز و دوستی‌های جدید حرف بزنیم. هم اینکه برای آنها قصه‌هایی با این محتوا بخوانیم یا انیمیشن و کارتون‌هایی با این درونمایه بگذاریم. قصه‌هایی که مدرسه رفتن و مدرسه، روایت اصلی ماجرای آنهاست. دیدن و آشنا شدن با اینکه دقیقا قرار است در مدرسه برایشان چه اتفاقی بیفتد کم کم باعث می شود ترس و دلهره از دلهای کوچکشان رخت ببندد و به جایش برای مدرسه رفتن انگیزه و هیجان پیدا کنند.

 

ساعات خاموشی و بیداری

یکی دیگر از معضلاتی که اصولا بچه‌ها در روزهای اولیه مدرسه با آن دست و پنجه نرم می کنند، این است که نمی‌توانند به ساعت شش یا هفت صبح بیدار شدن عادت کنند و شب ها زود بخوابند، این مشکل ممکن است خودش باعث کسلی و خمودگی بچه ها درصبح باشد و هم تمرکز و یادگیری بچه‌ها را پایین بیاورد و هم دیگر انگیزه‌ای برای مدرسه رفتن نداشته باشند. چون قبل از اینکه به مدرسه بروند می‌توانستند تا هر ساعت که می خواهند بخوابند. اگر قبل از بازگشایی مدارس کم کم کودکان را عادت دهید که شب ها نهایتا ساعت ۹و۱۰ شب به رخت خواب بروند و سعی کنند بخوابند و صبح ها هم زودتر بیدارشان کنید، روزهای اول مهر برای بیدار کردنشان عزا نمی گیرید. اگر هم بعد بیدار کردنشان به آنها روتین قبل مدرسه رفتن، مثل شستن دست و صورت، مسواک زدن، صبحانه خوردن و لباس پوشیدن را آموزش دهید که نور علی نور است و خیلی برای بچه ها انجام دادنش از اول مهر ساده‌تر می شود.

 

تمرین جدایی

برای قصه اضطراب جدایی پستی منحصر به فرد آماده کردیم و اینجا نمی‌‌‌خواهیم این ماجرا را باز کنیم. بلکه می‌خواهیم راجع به انجام تمریناتی قبل مدرسه رفتن صحبت کنیم که می تواند بچه ها را برای جدایی آماده تر کند. اگر کودکتان قبل مدرسه به مهد کودک یا پیش دبستانی رفته باشد برایش قطعا جدایی راحت تر خواهد بود اما اگر نرفته است تمرین کنید از الان بچه ها را کمی جدا کنید. مثلا چند ساعتی آنها را خانه مادربزرگ یا فامیل هایتان قرار دهید. یا به کلاسی آنها را بفرستید که کمی در روز از شما جدا باشند و بتوانند خودشان را با دوری از شما سازگار کنند که ناگهانی مدرسه رفتن برایشان سخت و عذاب آور و مشکل نباشد.

 

تمرین کارهای شخصی

ممکن است دیگر مسیله‌ای که باعث ترس و استرس کودک بشود این باشد که چطور باید نیازهای شخصیش را در مدرسه رفع بکند؟ از الان با آنها تمرین کنید که چطور باید خودش کارهایش را انجام بدهد. یکی از مهمترین کارها رفتن به سرویس بهداشتی است که اگر نتواند درست انجامش بدهد ، ممکن است این ماجرا او و اهالی مدرسه را بیازارد بنابراین کارهایی از قبیل دستشویی رفتن، درست شستن دست ها، جمع آوری وسایل در کیف و کمد، استفاده از دستمال کاغذی یا الکل ضد عفونی به کودک آموزش دهید. اگر او بداند که می تواند از پس خودش بدون حضور شما بر بیاید قطعا اضطراب کمتری را برای به مدرسه رفتن به دوش می کشد.

 

هیجان زدگی در برابر بروز استرس

واکنش شما در برابر مدرسه رفتن کودکتان خیلی موثر است. مثل هر واکنش دیگری که کودک اولین بار از والدین اش می گیرد و بنا به آن احساسات و اتفاقات را در ذهنش تقسیم بندی می کند، واکنش شما در برابر مدرسه رفتنش هم همینگونه است. اگر شما حرف ها و احساسات منفی را بر زبان آورید و بروز دهید. مثل اینکه (وای حالا مشقات رو چجوری می خوای بنویسی؟)‌ (چطور میخوای از خواب بیدار بشی با این وضع خوابیدنت) (معلمت مثل من نیستا، تنبیهت می کنه) و از این قبیل جملات، باعث دل نگرانی و ترس بیشتر کودکتان از مدرسه می شود. در عوض هر چقدر استرس‌های خودتان را کنترل کنید و خوشحالی تان را از این که کودکتان دیگر بزرگ شده و به مدرسه می‌رود با او در میان بگذارید، بیشتر هیجان زده و علاقه‌مند به مدرسه رفتن می شود.