گواهی تورات و انجیل بر رسالت حضرت خاتم

قرآن کریم به وجود نام و نشانه‌های پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در تورات و انجیل اشاره می‌کند و می‌فرماید: «آن‌هایی که از پیامبر امی پیروی می‌کنند، همان کسی که نام او را در تورات و انجیل نوشته می‌یابند» (سوره اعراف، آیه ۱۵۷).

در آیۀ دیگری از قرآن آمده که دانشمندان اهل کتاب، پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله را به خوبی می‌شناختند: «کسانی که به آن‌ها کتاب داده‌ایم، او را می‌شناسند همان‌گونه که فرزندانشان را می‌شناسند» (سوره بقره، آیه ۱۴۶).

اسامی پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله در کتب آسمانی

به فرمودۀ حضرت باقر علیه‌السلام: «نام پیامبر در صحف ابراهیم، ماحی؛ در تورات، حادّ؛ در انجیل، احمد؛ و در قرآن، محمد است.» این نام‌ها هرکدام معانی خاصی دارند: ماحی به معنای محوکننده بت‌ها، حادّ به معنای دشمنی‌کننده با دشمنان خداست، احمد به معنای ستوده‌شده و محمد به معنای ستایش‌شده توسط خداوند، فرشتگان و انبیای الهی است. (من لا یحضره الفقیه، ج۴، ص۱۷۷ – ۱۷۸)

بشارت عیسی علیه‌السلام به آمدن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله

انبیا در طول تاریخ، مردم زمان خود را به آمدن پیامبران بعدی، به‌ویژه پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بشارت می‌دادند. قرآن از قول حضرت عیسی علیه‌السلام می‌فرماید: "ای بنی‌اسرائیل! من فرستاده خداوند به سوی شما هستم، تورات را که پیش از من بوده تأیید می‌کنم و بشارت‌دهنده به پیامبری هستم که پس از من خواهد آمد، نام او احمد است" (سوره صف، آیه ۶).

بشارت به رسالت حضرت خاتم در عهدین

یک. تورات
اگرچه تورات و انجیل کنونی دستخوش تحریف شده‌اند اما همچنان بشارت‌هایی در این کتاب‌ها وجود دارد که بر رسالت خاتمِ انبیا دلالت دارد؛ از جمله در سفر تثنیۀ تورات، در باب وصیت حضرت موسی علیه‌السلام قبل از وفاتش چنین آمده: «خداوند از سینا برآمد، از سعیر نمودار گشت و از کوه فاران نورافشان شد...» که به ترتیب به تورات، انجیل و قرآن اشاره دارد چون سینا محل بعثت حضرت موسی علیه‌السلام ، سعیر محل بعثت حضرت عیسی علیه‌السلام و فاران (مکه) محل بعثت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله است. (کتاب مقدس، عهد عتیق، تورات، سفر تثنیه، باب ۳۳)

دو. انجیل یوحنا
در انجیل یوحنا، پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله با نام "فارقلیط" معرفی شده که به معنای "احمد" در زبان عربی و "ستوده" در زبان فارسی است. در برخی از ترجمه‌های عربیِ انجیل یوحنا، از ظهور فارقلیط و دائمی بودن دین او سخن گفته شده است، در حالی که در ترجمه‌های فارسی انجیل یوحنا، به جای ترجمه صحیح فارقلیط، از واژه "تسلی دهنده" استفاده شده است تا بشارت حضرت عیسی (ع) را از دلالت بر رسول اکرم خارج سازند.

سه. انجیل برنابا
همچنین در انجیل برنابا، بشارت‌های زیادی به نبوت پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله شده است. به عنوان مثال، در داستان بیرون آمدن حضرت آدم (ع) از بهشت، آمده است که بالای دروازه بهشت نوشته بود: «لَا إِلَهَ‏ إِلَّا اللَّهُ‏ مُحَمَّدٌ رَسُولُ‏ اللَّهِ‏» (انجیل برنابا، فصل ۴۱، آیه ۳۳ ـ ۳۴)

چهار. کتاب اشعیا
در باب چهل و دوم از کتاب اشعیا علیه‌السلام نیز دربارۀ شریعت حضرت خاتم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله توصیفاتی آمده از جمله اینکه: «شریعت او زود منتشر می‌شود، احکام مخصوص دارد و اقصای عالم را درمی‌نوردد».

ویژگی‌های پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و حکومت ایشان در کتاب‌های پیشین به قدری صریح بوده است که یهودیان حتی قبل از ظهور ایشان به مدینه مهاجرت کردند و منتظر ظهور ایشان بودند. تُبَّع اول، پادشاه یمن، هزار سال قبل از پیامبر اسلام، به مدینه حمله کرد و با یهودیان آشنا شد. او به پیامبر خاتم ایمان آورد و دو قبیله اوس و خزرج را در مدینه مستقر کرد تا زمانی که پیامبر اسلام مبعوث شد، او را یاری کنند.

همچنین برخی از علمای ادیان گذشته علائم و نشانه‌های نبوت را در پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله حتی در سنین کودکی و جوانی تشخیص داده و به او ایمان آورده‌اند. داستان‌هایی مانند ملاقات بحیرای راهب با حضرت در سفر تجاری شام و مشاهدۀ نشانه‌های نبوت در او، نمونه‌هایی از این آماده‌سازی قبلی توسط حضرت عیسی علیه‌السلام برای ظهور پیامبر اسلام است.

آری اگر این بشارت‌ها وجود نداشت، دشمنان اسلام به راحتی کمر به نابودی اسلام می‌بستند. به همین دلیل است که باید گفت مخالفت یهودیان و مسیحیان با پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله ناشی از عدم تطابق بشارت‌ها با ایشان نبوده، بلکه از روی آگاهی و اطمینان به حقانیت ایشان صورت گرفته و می‌گیرد.

---