بررسی روانشناختی افرادی که به جراحیهای زیبایی معتاد شدند
چرا افراد در چرخه جراحی زیبایی گرفتار میشوند؟
افرادی که خود را در چرخه اعتیاد به جراحی زیبایی گرفتار میبینند، اغلب با شرایطی مانند افسردگی، اضطراب و اختلالات خوردن دست و پنجه نرم میکنند. این مسائل مربوط به سلامت روان به دلایل مختلفی می تواند افکار و رفتارهای خودکشی را افزایش دهد
عزت نفس پایین و تصویر بدنی
افسردگی و اضطراب میتواند منجر به تغییر تصویر بدن و اعتماد به نفس پایین شود. افراد ممکن است بر این باور باشند که تغییر ظاهر فیزیکی مشکلات عاطفی آنها را حل می کند و منجر به شادی و پذیرش بیشتر می شود. هنگامی که جراحی ها این انتظارات غیر واقعی را برآورده نمی کنند، می تواند باعث ایجاد احساس ناتوانی و ناامیدی شود.
تمرکز وسواسی
اختلال بدشکلی بد (BDD)، وضعیتی که با یک مشغولیت وسواسی به نقصهای درک شده مشخص می شود، اغلب با اعتیاد به جراحی زیبایی همراه است. تمرکز مداوم بر روی عیوب درک شده می تواند بسیار زیاد شود و منجر به احساس ناامیدی و این باور شود که خودکشی تنها راه فرار است.
انتظارات غیر واقعی
اعتیاد به جراحی زیبایی اغلب شامل چرخهای از جستجوی جراحیهای بیشتر برای دستیابی به یک نتیجه ایدهآل است. این پیگیری بیوقفه میتواند احساس بیهودگی و شکست را ایجاد کند، به خصوص زمانی که نتایج آن انتظارات را برآورده نمیکند. این موضوع افسردگی و اضطراب موجود را میتواند زیاد کند و خطر افکار خودکشی را افزایش دهد.
مکانیسم مقابله
برای برخی افراد، جراحی زیبایی به مکانیزم مقابلهای برای مدیریت شرایط زمینهای سلامت روان تبدیل می شود. با این حال، این استراتژی میتواند در درازمدت مضر باشد، زیرا نمیتواند به علل اصلی ناراحتی رسیدگی کند. تلاش مداوم برای کمال جسمانی می تواند یک چرخه معیوب ایجاد کند که منجر به احساس پوچی، شرم و عدم کنترل شود.
آکادمی آکسفورد، جراحیهای زیبایی را مورد بررسی قرار داده که بر اساس آن میزان اضطراب و افسردگی و اختلالاتی شبیه آن را در افراد مختلف اندازهگیری کرده است؛ مانند ابدومینوپلاستی، بزرگ کردن سینه، لیفت صورت و جراحی بینی. اینها دارای فاکتورهای روانشناختی منحصر به فردی قبل و بعد از عمل هستند. افسردگی و اضطراب ممکن است پس از انجام عملهای زیبایی با افزایش بروز در بیماران با ویژگیهای شخصیتی مستعد افسردگی ایجاد شود. اختلالات خلقی از قبل موجود مانند افسردگی و اضطراب با بروز بیشتر در افرادی که به دنبال روشهای زیبایی شناسی هستند نشان داده میشود و میتواند این افراد را مستعد بدتر شدن علائم خلقی بعد از عمل کند.
پروتز سینه
هدف از ماماپلاستی افزایش اندازه سینه معمولاً با قرار دادن یک ایمپلنت مصنوعی در زیر بافت سینه است. قبل از عمل، زنان ممکن است از درجاتی از نارضایتی از تصویر بدن رنج ببرند که اگر شدید باشد، میتواند به عنوان یک وضعیت روانشناختی به نام اختلال بدشکلی بدن شناخته شود.
زنانی که عمل بزرگ کردن سینه انجام دادهاند، به طور قابلتوجهی نمرات بیشتری از داشتن مشکلات روانی فعلی و نمرات پایینتری در احساس خوب بودن گزارش کردهاند. افسردگی، اضطراب، اختلالات خوردن، و مصرف مواد از قبل وجود داشته است. میزان مرگ و میر و علل آن را در زنانی که تحت بزرگ کردن سینه قرار گرفتند، بررسی کردند. مشخص شد که در مقایسه با جمعیت عمومی 3 برابر افزایش مرگ و میر ناشی از خودکشی دارند.نتایج نشان داد که میزان درد پس از عمل توسط بیمار به طور قابل توجهی در 6 ماهگی در گروهی با اضطراب و افسردگی بالاتر قبل از عمل افزایش یافته است. درد مزمن ممکن است تظاهر گسستهتری از یک واکنش روانی پس از عمل باشد.
جراحیهای صورت
بیمارانی که به دنبال روشهای لیفت صورت هستند، اغلب با چالشهای روانشناختی از قبل موجود همراه هستند که شایعترین تشخیصها افسردگی، تکانشگری و شخصیت ناپایدار است. مانند بسیاری از عملیاتهای زیبایی شناختی، بهبود تصویر بدن نیروی محرکه اصلی برای کسانی است که به دنبال لیفت صورت هستند و بهبود کیفیت زندگی نتیجه رایج آن است. با این حال، نشان داده شده است که واکنشهای روانشناختی نامطلوب به عمل لیفت صورت در حدود 50 درصد بیماران رخ میدهد که افسردگی و اضطراب شایعترین آنهاست. بیمارانی که تحت عمل لیفت صورت قرار میگیرند، بیشتر از بیمارانی که تحت عملهای زیبایی قرار میگیرند، افسردگی زودهنگام بعد از عمل را تجربه میکنند. تقریباً 30 درصد از بیماران در مرحلهای از پیگیری پس از عمل، واکنش افسردگی پس از عمل را تجربه کردند.
جراحی بینی
مطالعات متعدد نشان داده است که بیمارانی که به دنبال جراحی بینی هستند مشکلات روانی از جمله بدشکلی بدن، اضطراب و افسردگی را افزایش دادهاند. اضطراب و افسردگی قبل از عمل شایعترین تشخیصهای سلامت روان هستند. مشخص شد که اضطراب و افسردگی پایه در بیمارانی که به دنبال جراحی زیبایی سینه و صورت هستند، بیشتر است. به نظر میرسد افسردگی به جای اضطراب در بیمارانی که تحت عملهای ابدومینوپلاستی قرار میگیرند، شایعتر است. افزایش بروز بدشکلی بدن در بیمارانی که به دنبال جراحی زیبایی بینی و بزرگ کردن سینه هستند پیشنهاد شد.
اختلالات روانپزشکی از نظر موسسه ملی سلامت
دو پدیده روانپزشکی بالقوه نگران کننده هستند: 1) افزایش خطر خودکشی در بین زنان پس از جراحی بزرگ کردن سینه و 2) شیوع بالای BDD اختلال بدریختی و بیماری های روانپزشکی مرتبط با آن. اختلالات روانپزشکی نیز در بیماران BDD اختلال بدشکلی بدن که به دنبال جراحی زیبایی هستند، بررسی شده است. به نظر می رسد این بیماران دارای میزان شیوع بالای چندین اختلال محور از جمله افسردگی اساسی، فوبیای اجتماعی و اختلال وسواس فکری-اجباری هستند. افراد مبتلا به BDD به طور قابل توجهی دارای نرخ بالاتری از اختلالات از جمله اختلالات وسواسی، اختلالات شخصیت مرزی، اجتنابی، پارانوئید، اسکیزوتایپی و وسواسی-اجباری هستند.
تروما و سوء استفاده
افرادی که ضربه روحی یا بدرفتاری را تجربه کرده اند ممکن است به دنبال جراحیهای شدید به عنوان راهی برای کنار آمدن با درد خود و بازیابی کنترل بر بدن خود باشند. با این حال، این جراحیها گاهی اوقات می توانند ناراحتی های روانی موجود را تشدید کنند یا مشکلات جدیدی ایجاد کنند.
از فشار اجتماعی تا افزایش خطر خودکشی!
فشار اجتماعی و ایدهآلهای فرهنگی، شرایط سلامت روان مثل اضطراب، افسردگی و اختلالات شخصیتی می تواند بر تصمیم گیری در مورد جراحی تأثیر بگذارد و به مشکلات روانی بعد از عمل کمک کند. همچنین عوارض جراحی و ناراحتی فیزیکی مثل جراحیهای شدید میتواند منجر به درد، ناتوانی و ناراحتی روانی شود. صرف نظر از دلایل انجام جراحی های شدید، این روش ها می توانند به طور قابل توجهی بر تصویر بدن و عزت نفس تأثیر بگذارند. در برخی موارد، این تغییرات می تواند مثبت باشد، اما همچنین می تواند منجر به نارضایتی، اضطراب و افسردگی شود. از طرفی انتظارات غیرواقع بینانه پیرامون جراحیهای زیبایی می تواند منجر به ناامیدی و نارضایتی از نتایج شود و به طور بالقوه مسائل مربوط به سلامت روان موجود را تشدید کند و خطر خودکشی را افزایش دهد.