لکنت زبان و تاثیر آن روی روابط چطور است؟
چطور با کسی که لکنت دارد ارتباط بگیریم؟
احتمالا در بین دوستان و آشنایان یا حتی خود ما ممکن است با پدیده‌ای روبه‌رو شده باشیم به اسم لکنت زبان! اختلالی که در جریان طبیعی گفتار به وجود می‌آید و عموما افراد در برقراری ارتباط با مشکل روبه‌رو می‌شوند؛ چرا که در کلمات یا صداهای خاصی گیر می‌کنند. در این گزارش متخصص گفتار درمانی در مقاله ساینس از لکنت زبان و نحوه برخورد مردم با آنها را توضیح داده است که در ادامه می‌خوانیم.
لکنت زبان در افراد به چه شکل است؟
فردی که لکنت زبان دارد ممکن است صداها، هجاها، کلمات یا عبارات کامل را تکرار کند، طولانی کردن یا بیرون کشیدن صداها، مکث در وسط یک کلمه، گیر کردن یا مسدود شدن، جایی‌که دهان در موقعیتی قرار دارد که می تواند صحبت کند اما صدایی خارج نمی‌شود، هنگام تلاش برای صحبت کردن نفس می‌کشد یا سعی دارد در یک نفس صحبت کند یا سعی می کنند با حرکاتی مانند مشت کردن یا تکان دادن سر خود به یک طرف، کلمات را به صورت فیزیکی بیرون بکشند. لکنت زبان نه تنها بر گفتار تأثیر می‌گذارد بلکه احتمالاً منجر به اجتناب و همچنین احساسات و عواطفی مانند نگرانی، ناامیدی، اضطراب، عدم اعتماد به نفس و خجالت می‌شود.چیزهایی که درباره لکنت زبان نمی‌دانیم
یک درصد از جمعیت جهان لکنت دارند.لکنت زبان معمولا از اوایل کودکی شروع می شود و تقریباً 5 درصد از کودکان لکنت دارند.
لکنت زبان بر تعداد یکسانی از پسر و دختر در دوران کودکی تأثیر می گذارد.
هیچ دلیل مشخصی برای لکنت زبان وجود ندارد و گاهی اوقات ریشه آن در خانواده است. لکنت زبان در همه فرهنگها، نژادها و گروه‌های اجتماعی رخ می‌دهد.
افرادی که لکنت زبان دارند اغلب از کلمات مشکل‌دار یا موقعیت‌های سخت گفتاری دوری می‌کنند.
چگونه به کسی که لکنت دارد کمک کنیم؟
اگر دوست یا عزیزی دارید که لکنت دارد، ممکن است از خود بپرسید که چگونه می توانید به بهترین شکل به او کمک کنید. راه‌های مختلفی برای حمایت از فردی که لکنت دارد وجود دارد و هر فرد به طور متفاوتی پاسخ می‌دهد. در این گزارش توسط پزشک متخصص به بررسی این نکات می‌پردازیم.برای افرادی که لکنت دارند، تعامل با دیگران ممکن است استرس‌زا باشد. گاهی مردم نحوه پاسخگویی و برخورد با کسی که لکنت دارد را یاد نگرفتند. این عدم اطمینان باعث می‌شود شنوندگان بدون فکر کارهایی را انجام دهند، مانند نگاه کردن به دور در لحظات لکنت، قطع کردن صحبت‌های شخص، پر کردن کلمات یا بدتر از آن صحبت نکردن با افرادی که لکنت دارند. پیشنهادهایی مانند «آهسته‌تر»، «آرام باش» یا «نفس عمیق بکش» می‌تواند احساس ناراحتی بیشتری در فردی که لکنت دارد ایجاد کند؛ زیرا ممکن است این نظرات به‌عنوان نشان‌دهنده لکنت در نظر گرفته شود. بدانید که لکنت زبان یک مشکل ارتباطی است و یک ناتوانی ذهنی نیست و کافی است با آنها مانند دیگران رفتار کنید.
هنگام صحبت با افرادی که لکنت دارند، بهترین کار این است که به آنها زمان لازم را برای گفتن آنچه می‌خواهند بگویند اختصاص دهید. سعی کنید جملات را تمام نکنید یا کلمات را برای آنها پر نکنید. تماس چشمی طبیعی را حفظ کنید و صبورانه و طبیعی صبر کنید تا جملات فرد تمام شود. ممکن است وسوسه شوید جملات را تمام کنید یا کلمات را پر کنید، به وسوسه خودتان غلبه کنین و این کار را انجام ندهید. حواستان باشد کسانی که لکنت دارند معمولاً در کنترل گفتارشان در تلفن مشکل بیشتری دارند. لطفا در این شرایط صبور باشید. در صحبت کردن عجله نکنید؛ اما حواستان باشد که انقدر آهسته نباشد که غیرطبیعی به نظر برسد!
