سیره عملی امام خمینی (ره) با خانواده

ابراز عشق و علاقه به همسر

امام علاقه و احترام خود را به همسرش بارها ابراز می‌کرد. از جمله در نامه‌ای در سفر به مکه در فروردین ۱۳۱۲ که از لبنان و در جوانی برای وی نوشته، از تعبیرهای «تصدقت شوم»، «الهی قربانت بروم»، «نور چشم»، «قوّت قلب» و «عزیزم»، استفاده کرده، اظهار تاسف کرده است که همسر ایشان در این سفر همراه ایشان نیست.(صحیفه، ۱/۲–۳)

همکاری با همسر در امور خانه

فاطمه طباطبایی، عروس امام می‌نویسد: «خانم[همسر امام] تعریف می‎کردند چون بچه‌هایشان‏‎ ‎‏شب‌ها خیلی گریه می‎کردند و تا صبح بیدار ‎‏می‌ماندند، امام شب را تقسیم کرده‌بودند. دو ساعت خودشان‏‎ ‎‏از بچه‌ها نگهداری می‎کردند و خانم می‎خوابیدند و دو ساعت بعد خودشان می‌خوابیدند. روزها بعد از تمام شدن‏‎ ‎‏درس، امام ساعتی را به بازی با بچه‌ها اختصاص می‌دادند تا کمک خانم‏‎ ‎‏در تربیت بچه‌ها باشند.‏(یک ساغر از هزار،ص85)

برای خانواده ایجاد مزاحمت نداشت

خانم امام می‌گفتند تا یاد دارم، ایشان هر شب به نماز شب می‌ایستادند و سعی داشتند که مزاحم من یا بچه‌ها نباشند.حتی یک شب هم ما به‌خاطر نماز شب آقا بیدار نشدیم. امام لامپ را روشن نمی‌کردند،‌ ‌بلکه از یک چراغ قوه استفاده می‌کردند که تنها جلوی پای ایشان را روشن‌ ‌می‌کرد. امام به‌آرامی راه می‌رفتند تا دیگران بیدار نشوند.(برداشت‌هایی از سیره امام خمینی،ج اول)

پذیرایی امام از خانواده 

امام برای اولادشان احترام خاصی قایل بودند. گاهی اوقات بدون آنکه چیزی به ما بگویند به‌بهانه‌ای به آشپزخانه می‌رفتند و برای ما چای می‌ریختند. ما از این رفتار ایشان احساس شرمندگی می‌کردیم. ولی امام با این کارها کمال مهمان‌نوازی و تواضع را نسبت به فرزندان خود نشان می‌دادند.(عاطفه اشراقی(نوه امام)؛برداشت‌هایی از سیره امام خمینی/ج اول)

شوخی و مزاح با خانواده 

بعدازظهرها خانواده امام، نوه‌ها، دخترها و عروس می‌آمدند و دور ایشان می‌نشستند و چنان با امام گرم می‌گرفتند و شوخی و مزاح می‎کردند که تصور چنین حالتی برای یک رهبر سیاسی با آن همه مشغله شاید غیرممکن است.بعضی از روزها شاهد بودم که امام با این سن‌وسال و مشغله‌کاری با علی توپ‌بازی می‌کرد. (سیدرحیم میریان(عضو بیت امام)،برداشت‌هایی از سیره امام خمینی/ج اول)

امام خمینی(ره) هیچگاه به همسرش دستور نمی‌دادند

خانم فریده مصطفوی دختر حضرت امام می‌گوید: هیچ‌وقت ندیدیم ایشان به خانم بگویند فلان کار را برای من انجام بده یا حتی یک چای برای من بریزید. همیشه به ما خطاب می‌کردند. اگر یک‌وقت هیچکس نبود، صدا می‌زدند: خانم! بگویید یک چای برای من بیاورند. همیشه خیلی به‌خانم احترام می‌گذاشتند و مقید بودند اظهار محبت و علاقه را جلوی ما فرزندان علنی کنند. (پابه‌پای آفتاب،ج۱،ص۹۷)

تشویق فرزندان به انجام واجبات

امام‌ فرزندان را به انجام واجبات و ترک محرمات، مانند نماز و حجاب سفارش می‌کرد و از هر امری که باعث تنفر فرزندان از فرایض دینی می‌شد، پرهیز می‌کرد.کلام حق را با ملاطفت و شیرینی بیان می‌کرد و هیچ‌گاه فرزندان خود را به‌سبب ترک امور معنوی سرزنش نمی‌کرد و از سخت و طاقت‌فرسا جلوه‌دادن عبادت نزد آنان پرهیز می‌کرد. (زهرا مصطفوی،420 داستان،ص40)   

---