گزارش درباره آثاری ساخته نشده از شخصیت بزرگی همچون امام خمینی (ره)
از 15 خرداد تا نوفللوشاتو؛ آثاری که ساخته نشد!
هر سال که نزدیک به رحلت امام خمینی (ره) میشویم زمزمههای نمایش اثر «فرزند صبح» یکی از حاشیهدارترین فیلم سینمایی ایران میشود که به نوعی زندگینامه امام است که روایتی از دوران کودکی تا هفت سالگی را دارد و بخشی هم به دستگیری ایشان در پانزده خرداد پرداخته است.
هر سال که نزدیک به رحلت امام خمینی (ره) میشویم زمزمههای نمایش اثر «فرزند صبح» یکی از حاشیهدارترین فیلم سینمایی ایران میشود که به نوعی زندگینامه امام است که روایتی از دوران کودکی تا هفت سالگی را دارد و بخشی هم به دستگیری ایشان در پانزده خرداد پرداخته است.
نزدیک به چهارده سال است که «فرزند صبح» در وضعیتی مبهم به سر میبرد و معلوم نیست که نمایش آن قرار است چه زمانی صورت بگیرد و هر سال با آمدن تکنولوژی جدید و متفاوت به بررسی فیلم و دگرگونی در نوع نمایش آن صورت میگیرد و کارگردان «فرزند صبح» بهروز افخمی هم از استفاده هوش مصنوعی در این اثر صحبت کرده است اما سوالی که در این میان وجود دارد (تنها به این مجموعه خاص متوجه نمیشود) این است که چرا باید آثار در این زمینه کم ساخته شود؟
البته فیلمسازان هم اگر بخواهند به دنبال تاثیرگذاری آثارشان بر روی مخاطبان باشند یکی از آن مسیرها پرداختن به آثار بیوگرافی است که بیشک ابزار قدرتمندی در دست خواهند داشت. در جهان هم آثار فراوانی از شخصیتهای سیاسی و اجتماعی همچون گاندی، نلسون ماندلا و... میبینیم که ابعاد سیاسی، اجتماعی و زندگی آنان را برای مخاطبان به معرض نمایش قرار داده است.
سوال برخی از مخاطبان این است که «چرا آثار سینمایی و مستند در زمینه امام خمینی(ره) کم است؟» درست و به حق است که ورود به چنین موضوعی حساسیتهای سیاسی بالایی دارد و باید رعایت شود اما باز هم با همان قاعده و چارچوب حساسیتهای موجود با پژوهش و واکاوی صحیح باید اثری درخور و قابل تامل ساخته شود. زیرا کم بودن آثار موضوعی قابل توجیه نیست.
قطعا پرداخت به شخصیت امام خمینی (ره) در مسائل مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و جزییات هرکدامشان نیاز به پژوهشهای گسترده و قابل توجهای دارد که شاید زمانبر و سخت باشد ولی پرداخت به آن هم کاری ارزشمند و قابل تامل است باید گروههای هنری و فرهنگی در اتاق فکرشان این امر را در اولویت بگذارند و مسیرهای فرهنگی را باز کنند.
نزدیک به چهارده سال است که «فرزند صبح» در وضعیتی مبهم به سر میبرد و معلوم نیست که نمایش آن قرار است چه زمانی صورت بگیرد و هر سال با آمدن تکنولوژی جدید و متفاوت به بررسی فیلم و دگرگونی در نوع نمایش آن صورت میگیرد و کارگردان «فرزند صبح» بهروز افخمی هم از استفاده هوش مصنوعی در این اثر صحبت کرده است اما سوالی که در این میان وجود دارد (تنها به این مجموعه خاص متوجه نمیشود) این است که چرا باید آثار در این زمینه کم ساخته شود؟
ابزار قدرتمندی در دست فیلمسازان، سینمای بیوگرافی
ساخت فیلم و مستند درباره شخصیتهای مهم سیاسی در هر کشوری یکی از ارزندهترین اتفاق و رویداد در حوزه فرهنگی است که حتی جز علایق مستندسازان و فیلمسازان هم همیشه بوده و هست چون این آثار در کنار سختیهایش با وجود بار تاریخی و سیاسیاش جذابیتهای زیادی برای مخاطبان دارد.البته فیلمسازان هم اگر بخواهند به دنبال تاثیرگذاری آثارشان بر روی مخاطبان باشند یکی از آن مسیرها پرداختن به آثار بیوگرافی است که بیشک ابزار قدرتمندی در دست خواهند داشت. در جهان هم آثار فراوانی از شخصیتهای سیاسی و اجتماعی همچون گاندی، نلسون ماندلا و... میبینیم که ابعاد سیاسی، اجتماعی و زندگی آنان را برای مخاطبان به معرض نمایش قرار داده است.
جذابیت جزییات زندگی سیاسی امام برای مخاطبان
قطعا زندگی و شخصیت سیاسی امام خمینی(ره)، ارتباطشان با خانواده و فرزندانشان، سفر سیاسی ایشان به نوفل لوشاتو، مبارزاتشان در جوانی، زندگی و فعالیت سیاسیشان در عراق و... تمامی اینها میتواند سوژه و ایدههایی برای ساخت مستند و فیلم باشد.سوال برخی از مخاطبان این است که «چرا آثار سینمایی و مستند در زمینه امام خمینی(ره) کم است؟» درست و به حق است که ورود به چنین موضوعی حساسیتهای سیاسی بالایی دارد و باید رعایت شود اما باز هم با همان قاعده و چارچوب حساسیتهای موجود با پژوهش و واکاوی صحیح باید اثری درخور و قابل تامل ساخته شود. زیرا کم بودن آثار موضوعی قابل توجیه نیست.
رویکرد صداسیما درباره شخصیتهای مهم و موضوعات تاریخی
البته در رویکرد صداوسیما همیشه ساخت و دغدغه پرداخت به موضوعات انقلاب اسلامی بوده و هست چه در قالب سریالهای الف و پردرآمد و چه در قالب طنز! سریال «معمای شاه» هم یکی از سریالهایی بود که در تلویزیون به نمایش درآمد و توانست آن تاثیرگذاری که مدنظرشان بود را بر مخاطبان بگذارد حتی خیلیها با شخصیت امام خمینی (ره) در معمای شاه بیشتر آشنا شدند و با آن انس گرفتند.اثری که بتوان ساخت
فیلم یا سریالی که درباره شخصیتهای سیاسی و حول محور اتفاقاتی که انجام دادند به قدری جذاب و گیراست که با فضاسازیهای خوب، دیالوگهای تاثیرگذار و ماندگار میتوان آن اثر را جاودانه کرد و در ذهن مخاطبان حک کرد. چون این نوع موضوعات تاریخی که هم کمتر از آنها نمایش داده شده و هم کم دربارههاش صحبت کردند قاعدتا بدون هر حرف پیشی جذابیتهای منحصر به فرد خودش را دارد.قطعا پرداخت به شخصیت امام خمینی (ره) در مسائل مختلف اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و جزییات هرکدامشان نیاز به پژوهشهای گسترده و قابل توجهای دارد که شاید زمانبر و سخت باشد ولی پرداخت به آن هم کاری ارزشمند و قابل تامل است باید گروههای هنری و فرهنگی در اتاق فکرشان این امر را در اولویت بگذارند و مسیرهای فرهنگی را باز کنند.