چطور بفهمیم رابطه عاطفی‌مان یکطرفه است؟
روابط یکطرفه می‌توانند به اشکال مختلفی بروز کنند. این نوع روابط ممکن است با شریک زندگی‌تان باشد، اما می‌تواند شامل سایر روابط بین فردی از جمله روابط با والدین، دوستان و همکاران نیز بشود.
نویسنده : نگین بداغی روزبهانی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : دوشنبه 1403/03/07 ساعت 15:30
به گفته‌ی دکتر امی مزولیس «مهم‌ترین نکته این است که رابطه‌تان چه احساسی به شما می‌دهد. یک رابطه عاشقانه و عادلانه با ارزش‌ها و تعهدات مشترک باید باعث شود احساس امنیت، محبت، اعتماد به نفس، ارتباط، درک و آرامش کنید.» یک رابطه یک طرفه با عدم تعادل مشخص می‌شود که در آن یک فرد بیشتر وقت و انرژی‌اش را سرمایه گذاری می‌کند و کارهای بیشتری انجام می‌دهد.
نشانه‌های یک رابطه یکطرفه
روابط یکطرفه می‌توانند به اشکال مختلفی بروز کنند. این نوع روابط ممکن است با شریک زندگی‌تان باشد، اما می‌تواند شامل سایر روابط بین فردی از جمله روابط با والدین، دوستان و همکاران نیز بشود.در روابط یکطرفه، احتمالاً احساس اضطراب، پوچی، تنهایی، سوء تفاهم، ناامنی یا ترس از تغییر شرایط خواهید داشت. احساسی که رابطه در شما ایجاد می‌کند، مهم‌ترین نشانه هشداردهنده است.
برخی از نشانه‌های یک رابطه یکطرفه که باید به آنها توجه داشت، عبارتند از:
آغاز اکثر فعالیتها و ارتباطات: در چنین روابطی، معمولاً شما هستید که بیشتر تماس‌ها را برقرار می‌کنید. به ندرت اتفاق می‌افتد که طرف مقابل اولین قدم را بردارد. شما تقریباً تمام مکالمات را شروع می‌کنید، بیشتر تعاملات را مدیریت می‌کنید و بخش عمده‌ای از کارهایی که با هم انجام می‌دهید را برنامه‌ریزی می‌کنید.
تصمیم‌گیری در مورد مسائل مهم: اغلب شما مجبورید تصمیمات مهم را به تنهایی بگیرید. ممکن است طرف مقابل بگوید که اهمیتی نمی‌دهد یا از مسئولیت‌پذیری در این موارد شانه خالی کند. در هر صورت، شما هستید که باید وزن تصمیمات اساسی را با حداقل ورودی یا تعهد از سوی او به دوش بکشید.
عذرخواهی بعد از مشاجره: پس از هر درگیری یا اختلاف، به ندرت پیش می‌آید که طرف مقابل قدمی برای پذیرش مسئولیت یا جبران آسیبی که وارد کرده، بردارد. در عوض، معمولاً شما هستید که برای عبور از مشکل، عذرخواهی می‌کنید.
فدا کردن همه چیز برای خوشحال کردن طرف مقابل: ممکن است احساس کنید که مجبور هستید خواسته‌ها و نیازهای خود را نادیده بگیرید زیرا مشغول حفظ رابطه خود هستید.
احساس ناامنی و ندانستن موقعیت خود: وقتی طرف مقابل اهمیتی نمی‌دهد یا تلاشی برای رابطه‌تان نمی‌کند، شما نسبت به نیت، تعهد و سرمایه‌گذاری او در رابطه دچار تردید می‌شوید.
ارتباط ضعیف: ممکن است احساس کنید وقتی صحبت می‌کنید، به حرف‌های شما گوش نمی‌دهد، اهمیتی نمی‌دهد یا واقعاً متوجه نمی‌شود. این موضوع باعث می‌شود هنگام برقراری ارتباط، احساس نارضایتی و ناکامی کنید.
عدم تعادل در کمک‌های مالی: شما مجبورید تمام هزینه‌های مشترک را پرداخت کنید و در بسیاری از موارد، آنها از شما انتظار دارند که تعهدات مالی‌شان را نیز برعهده بگیرید.
بهانه‌تراشی: اغلب هر وقت صحبت از عدم مشارکت طرف مقابل در رابطه می‌شود،شروع به بهانه‌تراشی می‌کند. او مرتباً روز بدی دارد یا با استرس‌هایی مواجه است که مانع از حضور فعال در کنار شما می‌شود.
رنجش عاطفی در رابطه یک طرفه
دکتر امی مزولیس اشاره می‌کند که دیگر نشانه‌های هشداردهنده شامل: نگرانی مکرر در مورد رابطه، احساس خود واقعی‌تان نبودن و میل به ارتباط بیشتر با طرف مقابل است، احساسی که آن را سرکوب می‌کنید با این توجیه که باید به همان مقدار کم که از طرف مقابل دریافت می‌کنید، راضی باشید.در یک رابطه یک طرفه، یک شریک تقریباً همه جنبه های رابطه را رهبری می کند. این شامل همه چیز است؛ چه فعالیت‌هایی که با هم انجام می دهید و چه زمانیکه این فعالیتها انجام می شود.
به دلیل این عدم تعادل، شخصی که تمام کارها را انجام می‌دهد اغلب احساس رنجش می‌کند که می‌تواند باعث شود تا از نظر احساسی و جسمی تخلیه شود.
در پایان اگر فکر می‌کنید رابطه شما ممکن است یک طرفه باشد، بسیار مهم است که بررسی کنید که آیا هر دو طرف به طور مساوی در رابطه سرمایه گذاری می کنند یا خیر.
