رییس جمهور دهه هشتادی‌ها
کرونا هنوز مهمان ناخوانده کشور است. همه ماسک زده رفته‌ایم پای صندوق. هنوز از این ادابازی‌های رای الکترونیک خبری نیست و می‌شود یواشکی از برگه رای و شناسنامه و سبابه آبی یک عکس خوش ترکیب اینستاگرامی گرفت و گذاشت توی فضای مجازی با متن ما آمده ایم.
دلشوره های زیادی را رد کرده بودیم و زیاد دل دل کرده بودیم تا به یک اصلح رای بدهیم و اسم سید ابراهیم رییسی را دست آخر مهر کرده بودیم به برگه. همان روزها بود که کرونا، همان مهمان ناخوانده، وادارشان کرده بود با ماسک بنشینند جلوی کاندیدای کشور و از دغدغه‌هایشان بگویند و او بشنود.
کسانی که به زور 18 ساله بینشان پیدا می‌شود و اصلا رای‌شان اعتبار ندارد ولی برای آقای نامزد ریاست جمهوری مهمند که رقبایش پشت سرش می‌گویند دارد شوآف (خودی نشان می‌دهند) می‌کند. شوآفی که بارها و بارها تکرار شد و ثابت شد که قرار نیست ختم به یک جلسه تشریفاتی شود. او واقعا به دانش آموزان و نوجوانان برای پیشرفت آینده کشور امیدوار بود. این حس مثبت بین نوجوانان را در کلامش و در جلساتی که آبان هرسال داشت هم می‌توانستیم ببینیم.
امسال هم همین بود. سید ابراهیم رییسی تنها رییس جمهوری بود که شخصا دستور تشکیل «شورای عالی جوانان و نوجوانان» را به وزارت ورزش و جوانان داد و اهمیت این قشر را درک کرده بود و احتمالا این بزرگترین کاری بود که در دوران ریاست او برای دانش آموزان و نوجوانان اتفاق می افتاد. در تمام دیدارهای او با دانش آموزان، رئیسی نوجوان را پرسشگر و کنشگر می دانست و بر چند توصیه تاکید داشت:
1.تاکید بر عملیاتی شدن سند تحول بنیادین آموزش و پرورش
2.تاکید و التزام بر روحیه پرسشگری در نوجوانان
3.الزام حمایت از ورزش قهرمانی در مدارس و خرید تجهیزات ورزشی
4.تاکید بر باور به آینده ساز و امید آفرین بودن نسل نوجوان
5.تاکید بر تقویت هنرستان‌ها
6.الزام بر فعال کردن دیپلماسی نوجوانان با کشورهای مختلف و همسو
7.تاکید برشنیدن روایت پیشرفت کشور از پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها
8.اهتمام بر دیدار با دانش آموزان تشکل ها و شنیدن حرفهای آنها در سال 1400، 1401 و 1402
9.التزام بر مشاهده و تبیین دستاوردهای کشور در ابعاد مختلف
و...
همه این موارد و مواردی که در بین اخبار شهادت او و دیدارهایش با دانش آموزان گم شده تاکیدات و ملاحظاتی است که رییس‌جمهور درباره قشر نوجوان داشت و تکرارش می کرد.
