زمان زیاد استفاده صفحه‌نمایش به مغز آسیب می‌رساند
زمان‌گذاشتن بیش از حد برای صفحه‌نمایش، ساختار و عملکرد مغز را مختل می‌کند.
نویسنده : مهسا زحمتکش
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : پنج شنبه 1403/02/27 ساعت 20:06
این اطلاعات می‌تواند به والدین کمک کند موقعیت خود را در مدیریت زمان صفحه‌نمایش تقویت کنند.
اما در مورد بچه‌هایی که فی‌نفسه «معتاد» نیستند، چه می‌توان گفت؟
اگر اعتیاد را کنار بگذاریم، نگرانی بسیار گسترده‌تری وجود دارد و آن خطر برای کودکانی است که به‌صورت معمولی در معرض تماشای صفحه‌نمایش هستند و آسیب‌های ظریفی برای آنها ایجاد می‌شود، حال‌آنکه به طور متوسط کودکان بیش از هفت ساعت در روز صرف تماشای نوعی صفحه‌نمایش هستند. برخی پزشکان گفته‌اند که بسیاری از کودکانی که می‌بینیم، بدون توجه به تشخیص، از اضافه‌بار حسی، کمبود خواب ترمیم‌کننده و دستگاه عصبی بیش از حد برانگیخته رنج می‌برند و آن را سندرم صفحه‌نمایش الکترونیکی می‌نامند. این کودکان تکان‌دهنده و بداخلاق هستند و نقص توجه دارند.مطالعات نشان می‌دهد که روی‌هم‌رفته، تبلیغات اینترنتی با تغییرات ساختاری و عملکردی در نواحی مغز که شامل پردازش هیجانی، توجه اجرایی، تصمیم‌گیری و کنترل شناختی است، مرتبط می‌شود
اگرچه بسیاری از والدین احساس آزاردهنده‌ای دارند که باید برای محدودکردن زمان استفاده از صفحه‌نمایش بیشتر تلاش کنند، اما اغلب می‌پرسند که آیا شواهد کافی برای دست‌کشیدن از دستگاه‌های موردعلاقه وجود دارد یا خیر، منطقی می‌دانند که این «بخشی از فرهنگ بچه‌های ما» است، یا نگران این هستند که دیگران، مانند همسرشان تلاش آنها را تضعیف کند.
یافته‌های تحقیق اسکن مغز در اعتیاد به صفحه‌نمایش
اطلاعات زیر نتایج تحقیقات دانشمندان جهان در این حوزه است، اگرچه می‌تواند ناراحت‌کننده باشد؛ ولی شما را با حقیقتی در مورد آسیب احتمالی زمان صفحه‌نمایش (به‌ویژه در مغز جوانان که هنوز درحال‌رشد است)، آشنا می‌کند.آتروفی ماده خاکستری: مطالعات متعدد، آتروفی (کوچک‌شدن یا ازدست‌دادن حجم بافت) را در نواحی ماده خاکستری (جایی که «پردازش» اتفاق می‌افتد) در اعتیاد به اینترنت و بازی نشان داده‌اند. نواحی تحت‌تأثیر شامل لوب فرونتال، نقطه‌ای مهم است که بر عملکردهای اجرایی مانند برنامه‌ریزی، اولویت‌بندی، سازماندهی و کنترل تکانه (انجام کارها) نظارت می‌کند. کاهش حجم همچنین در جسم مخطط مشاهده شد که در مسیرهای پاداش و سرکوب تکانه‌های غیرقابل‌قبول اجتماعی نقش دارد. یکی از یافته‌های نگران‌کننده، آسیب به ناحیه‌ای به نام اینسولا بود که در ظرفیت ما برای توسعه همدلی و شفقت با دیگران و توانایی ما برای ادغام سیگنال‌های فیزیکی با احساسات نقش دارد. جدای از ارتباط آشکار با رفتار خشونت‌آمیز، این مهارت‌ها عمق و کیفیت روابط شخصی را دیکته می‌کنند.
به‌خطرافتادن یکپارچگی ماده سفید: تحقیقات همچنین ازدست‌دادن یکپارچگی ماده سفید مغز را نشان داده است. ماده سفید «لکه‌دار» به ازدست‌دادن ارتباطات درون مغز، از جمله اتصالات به و از لوب‌های مختلف یک نیمکره، پیوندهای بین نیمکره راست و چپ و مسیرهای بین مراکز بالاتر (شناختی) و پایین‌تر (احساسی و بقا) مغز ترجمه می‌شود. ماده سفید همچنین شبکه‌هایی را از مغز به بدن و بالعکس متصل می‌کند. اتصالات قطع شده ممکن است سیگنال‌ها را کاهش دهد، آنها را "اتصال کوتاه" کند یا باعث نامنظم شدن آنها شود ("اشتعال ناقص").
کاهش ضخامت قشر مغز: متخصصانی طی تحقیقات در پسران نوجوان معتاد به اینترنت کاهش ضخامت قشر مغز (خارجی‌ترین قسمت مغز) را دریافتند و آنها متوجه شدند ضخامت قشر مغزی در لوب پیشانی معتادان به بازی آنلاین (مردان در اواخر نوجوانی و زنان) کاهش‌یافته و با اختلال در یک تکلیف شناختی مرتبط است.
اختلال در عملکرد شناختی: مطالعات تصویربرداری، پردازش اطلاعات کارآمدتر و کاهش مهار تکانه، افزایش حساسیت به پاداش و عدم حساسیت به ازدست‌دادن و فعالیت غیرطبیعی خود به خودی مغز مرتبط با عملکرد ضعیف وظایف را نشان داده است.
هوس‌ها و اختلال در عملکرد دوپامین: تحقیقات روی بازی‌های ویدئویی نشان داده است که دوپامین (که در پردازش پاداش و اعتیاد نقش دارد) در طول بازی آزاد می‌شود و ولع یا میل به بازی باعث ایجاد تغییراتی در مغز می‌شود که شبیه به میل به مواد مخدر است. یافته‌های دیگر در اعتیاد به اینترنت شامل کاهش تعداد گیرنده‌ها و ناقلان دوپامین است.
به طور خلاصه، به نظر می‌رسد زمان‌گذاشتن بیش از حد برای صفحه‌نمایش، ساختار و عملکرد مغز را مختل می‌کند. بسیاری از آسیب‌ها در لوب فرونتال مغز رخ می‌دهد که از بلوغ تا اواسط دهه بیست دچار تغییرات عظیمی می‌شود. رشد لوب فرونتال، به نوبه خود، تا حد زیادی موفقیت را در هر زمینه‌ای از زندگی تعیین می‌کند، از احساس رفاه گرفته تا موفقیت تحصیلی یا شغلی و مهارت‌های ارتباطی.
