همیشه بالا سرت هستم!

تا به حال اصطلاح والدین هلیکوپتری به گوشتان خورده است؟ والدینی که هر جا کودک را در معرض هر گونه چالشی می‌بینند، سریع خود را می‌رسانند و اجازه نمی‌دهند خودش در حل این مشکلات نقشی ایفا کند. در این مطلب درباره پدرومادرها و آفت‌هایی که برای فرزندانشان ایجاد می‌کنند، نکاتی را بیان کرده‌ایم.

والدین هلی‌کوپتری یعنی چه؟

عبارت پدر و مادر هلیکوپتری را دکتر هیم گینوت اولین بار در سال 1969 به کار برد. این اصطلاح به فرهنگ لغت در سال 2011 هم وارد شده است. این اصطلاح درباره والدینی به کار می‌رود که بیش از اندازه در امور فرزند خود دخالت می‌کنند و در هر امری کودک را هدایت می‌کنند.

نشانه‌های والدین هلی‌کوپتری:

تکالیف مدرسه‌شان را انجام می‌دهند

در هر دعوای کوچک با همسالان، دخالت می‌کنند

با مدیر و معلم مدرسه به خاطر کودک مشاجره می‌کنند

اشتباهات کودک را توجیه می‌کنند

اشتباهات کودک را فرافکنی و بقیه را متهم می‌کنند

مسئولیت تمام کارهای کودک مثل تمیزکاری اتاق را بر عهده می‌‌گیرند

او را از شکست محافظت می‌کنند

در باز کردن با کودک خودشان همیشه بازنده می‌شوند

حق انتخاب را از آن‌ها می‌گیرند

نتیجه تربیت هلی‌کوپتری:

استیصال و درماندگی: کودکانی که همیشه از چالش‌های کوچک محافظت شده‌اند، در برابر چالش‌های واقعی زندگی، درمانده می‌شوند.

ترس و اضطراب: بچه‌ای که همیشه مراقبت شده و هیچ وقت جسارت به خرج نداده، به مرور تبدیل به کودکی ترسو و مضطرب خواهد شد.

کمالگرایی: این کودکان همیشه باید به یک بهترینی که برسند که حتی شاید مطلوب خودشان نباشد و باید به استانداردی که پدر و مادر توقع دارند، خودشان را برسانند.

یاد نگرفتن مهارت‌های اجتماعی: کودکی که مهارتهای اجتماعی را تمرین نکرده، قاعدتا در عمل کردن به این مهارت‌ها هم به مشکل می‌خورد.

ناتوان در تصمیم‌گیری و انتخاب: تربیت‌یافته چنین والدینی، یک تردید همیشگی دارد و همیشه منتظر است تا یک دیگری برایش تصمیم بگیرد و صلاحش را رقم بزند. 

---