روایتهای قربانیان جنسی، واقعیت یا ساختگی؟!
بررسی و اثبات تجاوزات جنسی یک فرآیند حساس و بسیار دشوار است و دلایل مختلفی برای این کار وجود دارد...
مرکز ملی منابع خشونت جنسی (NSVRC) تخمین میزند که 63 درصد از تجاوزات جنسی به پلیس گزارش نمیشود. بنابراین فقط مجبورکردن قربانی به گزارش رسمی اولین مانع است و پیگیری در مراحل تحقیقات و قضاوت در مرحله بعدی می تواند چالشبرانگیز باشد. یک مطالعه از مرکز ملی امنیت عمومی پردیس نشان داد که 90 درصد تجاوزات جنسی توسط فردی که قربانی میشناسد انجام میشود که میتواند منجر به سردرگمی قربانی و عدم تمایل به پیگیری عدالت شود. بیشتر قربانیان تجاوز جنسی موضوع را فوراً گزارش نمیدهند، به خصوص اگر متجاوز آشنا باشد. این میتواند به دلیل انکار، شوک، سرزنش خود، خجالت، ترس از باور نکردن یا ترس از سیستم عدالت کیفری باشد.
اگر مجرم آشنا یا دوست باشد، تنها 18 تا 40 درصد از این حملات به پلیس گزارش میشود؛ اما در صورت غریبه بودن مجرم احتمالات افزایش مییابد و به 46 تا 66 درصد میرسد. علاوه بر این، یک مطالعه از وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده نشان داد که بیش از 50 درصد از تجاوزات جنسی در دانشگاه شامل مصرف الکل میشود که میتواند بر یادآوری تأثیر بگذارد و قربانی را از مجازات شدن یا احساس شرم بترساند.
اقدامات آگاهانه از تروما، که شامل شناخت، درک، و پاسخ مناسب به اثرات تروما است، در طول تحقیقات پلیس رایجتر می شود. تحقیقات نشان میدهد که اختلالات آموزشی برای دانشآموزانی که تجاوز جنسی خود را به مدارس خود گزارش کردهاند صرفاً ناشی از خشونت جنسی نیست، بلکه به دلیل خشونتی که با واکنشهای مضر مدارس به گزارشهای خشونت تشدید شده است. وقتی قربانی احساس میکند حمایت و محافظت میشود، احتمال بیشتری دارد که در تحقیقات شرکت کند و بنابراین اطلاعات مفیدی فراتر از شواهد فیزیکی ارائه میدهد.
با تماس با افراد دیگری که ممکن است توسط آن شخص قربانی شده باشند، به دنبال الگوی رفتاری سریالی از متهم باشید و در عین حال مراقب باشید که متهم را به حاشیه نبرید و تحقیقات گستردهای برای تایید شواهد از جمله رسانههای اجتماعی و تلفنهای همراه انجام دهید.
46 تا 66 درصد گزارشهای تجاوز مربوط به غریبه بودن مجرم است
اداره دادگستری ایالات متحده از سوء استفاده یا تجاوز افراد آماری را منتشر کرده که دور از انتظار نیست؛ اگر مجرم، شریک صمیمی فعلی یا شریک قبلی باشد تنها 25 درصد احتمال دارد که گزارش شود.اگر مجرم آشنا یا دوست باشد، تنها 18 تا 40 درصد از این حملات به پلیس گزارش میشود؛ اما در صورت غریبه بودن مجرم احتمالات افزایش مییابد و به 46 تا 66 درصد میرسد. علاوه بر این، یک مطالعه از وزارت بهداشت و خدمات انسانی ایالات متحده نشان داد که بیش از 50 درصد از تجاوزات جنسی در دانشگاه شامل مصرف الکل میشود که میتواند بر یادآوری تأثیر بگذارد و قربانی را از مجازات شدن یا احساس شرم بترساند.
قانون کلری و ترس از عنوان تجاوز
سال ۱۹۸۶ دختر ۱۹ سالهای بنام Jeanne Clery در خوابگاه دانشگاهی در ایالت پنسیلوانیا مورد تجاوز و قتل قرار میگیرد. والدین این دانشجو در پیگیریهایی که بعد از این قتل فجیع انجام میدهند متوجه میشوند که در سالهای مانده به۱۹۸۶، تعداد قابل توجهی جرایم خشن، خصوصا در ارتباط با دانشجویان دختر، در دانشگاه اتفاق افتاده است، بطوریکه اگر آنها از این ماجرا باخبر بودند در تصمیمشان برای فرستادن فرزند خود به این دانشگاه قطعا تجدید نظر میکردند.به دنبال این اتفاق و با پیگیری والدین این دانشجو، مجلس آمریکا قانونی را به تصویب میرساند که بر اساس آن تمامی دانشگاههایی که از بودجه دولت فدرال کمک میگیرند، باید اطلاعات مربوط به هر گونه جرایمی را که در محیط دانشگاه و یا اطراف آن رخ میدهد به اطلاع عموم برسانند. این قانون، بعنوان Clery Act شناخته میشودجریمههای میلیونی دانشگاهها!
برخی از پردیسهای کالج به دلیل تهدید عمدی یا شرمساری دانشآموزان از گزارش تجاوز جنسی به دلیل ترس از تخریب شهرت مدرسه، مورد انتقاد قرار گرفتهاند و هزینههای زیادی پرداخت میکنند. در مارس 2024، دانشگاه لیبرتی به دلیل نقض قانون Clery با جریمه 14 میلیون دلاری مواجه شد. تحقیقات اولیه توسط وزارت آموزش ایالات متحده نشان داد که مدرسه ویرجینیا سالها قوانین ایمنی فدرال را نقض کرده و فرهنگی ایجاد کرده است که دانش آموزان را از گزارش خشونت جنسی ترسانده است.همچنین در موارد تجاوز جنسی به طور کلی و به طور خاص در دانشگاه به دلیل رواج مهمانیهای بزرگ و بدون نظارت، به سختی میتوان شاهدان را یافت. تخمین زده میشود که از هر پنج زن، یک زن در طول زندگی خود تجاوز کامل یا اقدام به تجاوز جنسی را تجربه میکند.اقدامات آگاهانه از تروما، که شامل شناخت، درک، و پاسخ مناسب به اثرات تروما است، در طول تحقیقات پلیس رایجتر می شود. تحقیقات نشان میدهد که اختلالات آموزشی برای دانشآموزانی که تجاوز جنسی خود را به مدارس خود گزارش کردهاند صرفاً ناشی از خشونت جنسی نیست، بلکه به دلیل خشونتی که با واکنشهای مضر مدارس به گزارشهای خشونت تشدید شده است. وقتی قربانی احساس میکند حمایت و محافظت میشود، احتمال بیشتری دارد که در تحقیقات شرکت کند و بنابراین اطلاعات مفیدی فراتر از شواهد فیزیکی ارائه میدهد.
روشهای پلیس برای تحقیقات تجاوز
آل ویلیامز، دستیار رئیس پلیس بخش پلیس دانشگاه بال استیت، شیوههای پیشرو برای تحقیقات تجاوز جنسی مبتنی بر تروما و قربانیمحور را به اشتراک گذاشت؛ طبق این تحقیقات، تکنیکهای مصاحبه مانند شرحدادن قربانی را تمرین کنید و رویکرد «جمعآوری اطلاعات» در مقابل بازجویی را با مصاحبههای مشکوک برای جمعآوری اطلاعات تطبیق دهید. توضیحات فیزیکی (مانند خالکوبی)، بوها و صداهایی را که قربانی ادعا شده به خاطر می آورد را درک کنید. جزئیات خاص اتهامات را مستند کنید، در طول تحقیقات، شواهد غیرمرتبط را جمع آوری کنید، مانند تغییر رفتار ناگهانی قربانی ادعا شده. به دنبال حذف کلاسها، کنارهگیری از باشگاههای ورزشی یا اجتماعی و تغییر ناگهانی در عملکرد تحصیلی باشید.سعی کنید عناصر زور، تهدید یا ترس را در صورت وجود هر یک از طرفین ایجاد کنید.با تماس با افراد دیگری که ممکن است توسط آن شخص قربانی شده باشند، به دنبال الگوی رفتاری سریالی از متهم باشید و در عین حال مراقب باشید که متهم را به حاشیه نبرید و تحقیقات گستردهای برای تایید شواهد از جمله رسانههای اجتماعی و تلفنهای همراه انجام دهید.