هوش‌مصنوعی برای کشاورزی خطرناک است؟
هوش مصنوعی به‌سرعت درحال‌توسعه است و با پتانسیل ایجاد انقلاب در بسیاری از صنایع از جمله کشاورزی پیش می‌رود. هوش مصنوعی می‌تواند برای خودکارسازی وظایف، بهبود کارایی و تصمیم‌گیری بهتر استفاده شود. بااین‌حال، برخی از معایب بالقوه استفاده از هوش مصنوعی در این صنایع نیز وجود دارد.
مزایای هوش مصنوعی در دامداری و کشاورزی در یک نگاه
افزایش بهره‌وری
بهبود تصمیم‌گیری
کاهش هزینه‌ها
افزایش پایداری
در حال حاضر، اکثر افراد دیدگاه اولیه یکسانی از قراردادن هوش مصنوعی در مرکز یک شبکه کنترل دارند و از آن برای مدیریت هوشمند داده‌هایی که از حسگرهای خودکار جریان می‌یابد استفاده می‌کنند. مثلاً این حسگرها ممکن است روی قسمت‌های مختلف بدن حیوانات قرار بگیرند و دمای بدن، تنفس، ضربان قلب، صدا، حتی حرکات روده را ردیابی کنند. سنسورهای دیگر فعالیت‌هایی مانند چرا کردن، نشخوارکردن، تغذیه و نوشیدن را کنترل می‌کنند. برچسب‌های گوش هوشمند به کشاورزان اجازه می‌دهد تا حیوانات را به‌صورت جداگانه تشخیص دهند و با وعده مراقبت شخصی‌تر به فروش می‌رسند. هوش مصنوعی می‌تواند خوانش‌ها، تصاویر و صداها را برای تشخیص مشکلات سلامتی و پیش‌بینی بهبود یا بدتر شدن آنها کاهش دهد. در همین حال، سایر محصولات هوش مصنوعی عوامل محیطی مانند دما و سطح دی‌اکسیدکربن را نظارت و کنترل می‌کنند. هدف این ابزارها پیش‌بینی و پیشگیری از شیوع بیماری، با تمرکز ویژه بر بیماری‌های خطرناک است. ردیاب‌های جی‌پی‌اس روی حیوانات و تصاویر ماهواره‌ای اطلاعات موقعیت مکانی را در زمان واقعی ارائه می‌دهند. این اطلاعات، زمانی که توسط هوش مصنوعی مدیریت می‌شود، به کشاورزان اجازه می‌دهد تا مثلاً رفتار چرای گاوهای خود را پیش‌بینی، مراتع خود را مدیریت و سرزندگی خاک را حفظ کنند.
حیوانات پرورشی در مزارع موجوداتی باشعور و قادر به احساس لذت و درد هستند. سلامتی آنها مهم است و نحوه برخورد ما با آنها می‌تواند تأثیر مثبت یا منفی داشته باشد. بااین‌حال کشاورزی سنتی بدون کمک هوش مصنوعی به طور سیستماتیک بسیاری از مشکلات رفاهی را از دست می‌دهد؛ زیرا تشخیص انسان به‌اندازه کافی هوشیار نیست. هوش مصنوعی هوشیاری را به سطح بعدی می‌برد و به کشاورزان کمک می‌کند تا به حیوانات خود زندگی خوبی بدهند.
در صنعت لبنیات و گوشت گاو، حسگرهای خودکار می‌توانند گاوها را از انجام مداخلات مزاحم و ناخوشایند در دست انسان، مانند اندازه‌گیری دمای بدن، در امان نگه دارند. سیستم‌های مکان‌یابی بلادرنگ می‌توانند به آنها اجازه دهند به‌جای زندگی در یک آغل، آزادانه‌تر محیط خود را بچرخند و کاوش کنند.
در صنایع طیور، هوش مصنوعی می‌تواند اطمینان حاصل کند که مرغ یا بوقلمون به‌خوبی تغذیه می‌شود و آب کافی دارد. ابزارهای نظارت بر سلامت فردی همچنین می‌تواند به کشاورزان این امکان را بدهد که به‌سرعت از حیوانات بیمار یا زخمی مراقبت کنند یا کسانی که درد دارند را درمان کنند. حسگرهای محیطی که برای پیش‌بینی شیوع بیماری طراحی شده‌اند، به طور غیرمستقیم از رنج و مرگ زودهنگام بسیاری از حیوانات جلوگیری می‌کنند و همه اینها می‌تواند به‌عنوان یک سرمایه‌گذاری که از نظر اقتصادی سودمند است به کشاورزان فروخته شود، زیرا سطح بالای مرگ‌ومیر و بیماری برای تجارت مضر است.
به عبارتی، این تحولات جدید ممکن است به‌عنوان یک خبر عالی برای رفاه حیوانات به نظر برسد، اما نکات منفی را نباید نادیده گرفت.
معایب هوش مصنوعی در دامداری و کشاورزی در یک نگاه
هزینه‌های سرمایه‌گذاری اولیه بالا
جابه‌جایی شغلی
نگرانی‌های اخلاقی
بله، اگر هدف سلامتی حیوانات و نظارت توسط هوش مصنوعی باشد، رفاه حیوانات در سیستم‌های مبتنی بر هوش مصنوعی بهبود می‌یابد.
اما منافع خود حیوانات اغلب در این بحث‌ها فراموش می‌شوند، درحالی‌که آنها باید در مرکز توجه باشند. همچنین ما نباید منافع کشاورزان را فراموش کنیم. در عصر هوش مصنوعی، می‌توان انتظار داشت که کشاورزان استقلال کمتری نسبت به مزارع خود داشته باشند. هوش مصنوعی پارامترهای حیاتی مانند دما یا رطوبت را در محدوده خاصی حفظ می‌کند، اما چه کسی این محدوده‌ها را کنترل خواهد کرد؟ اگر اهداف و پارامترها از راه دور توسط رؤسای شرکت تعیین شوند، خطر ازبین‌رفتن شأن و منزلت حرفه کشاورزی و تبدیل انسان به ابزار صرف شرکت‌ها وجود دارد.
هم‌زمان با افزایش تراکم انبارها، می‌توان انتظار داشت که هوش مصنوعی مانند سایر صنایع منجر به مشاغل کمتری برای کارگران انسانی شود. علاوه بر این، ماهیت این مشاغل احتمالاً بدتر خواهد شد. یکی از عمیق‌ترین تهدیدات هوش مصنوعی این است که ممکن است رابطه بین کشاورزان و حیوانات تحت مراقبت آنها را مخدوش کند. فناوری‌های هوش مصنوعی، در واقع، به‌عنوان راهی برای برون‌سپاری مسئولیت‌های مراقبتی که به طور سنتی توسط انسان‌ها انجام می‌شود، فروخته می‌شوند. اما آیا می‌توان وظیفه مراقبت را به یک ماشین برون‌سپاری کرد؟
حیوانات تحت مراقبت ما آسیب‌پذیر هستند: آنها برای غذا، آب و سرپناه به ما متکی هستند. برای مراقبت واقعی از آنها، ممکن است نیاز داشته باشیم که با آنها همدلی کنیم. برای انجام این کار، ما باید با آنها به‌عنوان یک فرد تعامل داشته باشیم، ظرفیت‌ها و شخصیت‌های فردی آنها را بشناسیم، بینشی نسبت به زندگی عاطفی آنها به دست آوریم و به نیازهای رفاهی آنها حساس شویم. در حال حاضر، حتی کشاورزی سنتی و دامداری نیز اغلب نمی‌تواند به این تصویر بت‌واره عمل کند و کشاورزی فشرده مدرن هم اکنون بسیار از آن فاصله گرفته است. اما، با ایجاد فاصله بیشتر بین کشاورزان و حیوانات آنها، هوش مصنوعی تهدید می‌کند که مراقبت واقعی را حتی دشوارتر می‌کند.
به‌عنوان‌مثال، احساس همدردی با حیوانات پرورشی ممکن است به کشاورزان اجازه دهد تا به رنج آنها توجه بیشتری داشته باشند و برای تسکین درد آنها سریع‌تر عمل کنند. این می‌تواند هم برای حیوانات خوب باشد که درد کمتری را احساس می‌کنند و هم برای کشاورزان خوب باشد که در کار خود احساس وقار و غرور بیشتری می‌کنند.
در نهایت ...
منتقدان می‌گویند هوش مصنوعی راه‌های جدیدی را در اختیار مردم قرار می‌دهد تا از حیوانات به‌عنوان ابزاری صرف برای اهداف مالی استفاده کنند.درست است که هوش مصنوعی نوید قابل‌توجهی برای بخش کشاورزی دارد و مزایای قابل‌توجهی را از نظر کارایی، تصمیم‌گیری، کاهش هزینه و پایداری ارائه می‌کند. بااین‌وجود، چالش‌هایی مانند هزینه‌های اولیه بالا، جابه‌جایی شغل و ملاحظات اخلاقی باید موردتوجه قرار گیرند. علاوه بر این، لازم است در مورد خطرات بالقوه مرتبط با هوش مصنوعی، مانند تهدیدات امنیت سایبری و نقص سیستم، هوشیار باقی بمانید، زیرا می‌توانند تأثیرات قابل‌توجهی بر عملکرد محصول و عملیات کلی مزرعه داشته باشند.
https://sites.google.com/view/yoadvantagesanddisadvantagesof/home
https://aeon.co/essays/how-to-reduce-the-ethical-dangers-of-ai-assisted-farming
