اشغالگری در روز روشن

اگر تا دیروز فقط فکر می کردیم فلسطین یک کشور است که اشغال شده و نمی دانستیم چرا از خر شیطان پایین نمی آیند و هی شهید می شوند و پای خاکشان می مانند، این روزها موضوع این و حواشی و حمایت جهانی از مردم مظلوم آن شده است تیتر یک اخبار دنیا.

اصلا داستان از کجا شروع شد؟

برای پرداختن به ماجرای فلسطین باید یک فلش بک بزنیم به جنگ جهانی اول و حدود ۱۰۰ سال پیش. منطقه‌ای که امروز به گفته اشغالگران به اسم اسرائیل و سرزمین های اشغالی می‌شناسیم، منطقه ای بزرگ، سرسبز و حاصلخیز به نام فلسطین و تحت حکومت عثمانی بود و فرمانداری آنجا را اداره می‌کرد.

جنگ جهانی اول که پایان یافت امپراطوری عثمانی از هم فروپاشید و نحوه مدیریت مناطقی که تحت سلطه عثمانی بود به دست پیروزهای میدان افتاد. فلسطین هم در این قائله نسیب انگلیس شد. انگلیس هم برای اینکه بتواند آنجا را مدیریت کند، از طرف خود فرمانداری گذاشت و اسم فلسطین، به فلسطین بریتانیا تغییر پیدا کرد.

ماجرا گذشت، تااینکه یک جمع ملی‌گرای خارج از دین یهود، که خود یهودیان هم آن را قبول نداشتند به اسم صهیونیسم شکل گرفت و مدعی شد با حمایت انگلیس می‌خواهد یک خانه یهودی در غرب آسیا تاسیس کند.

 انگلیس وقتی دید چنین شرایطی فراهم است از سازمان ملل خواست زمینه را برای مهاجرت یهودیان کل اروپا به فلسطین بریتانیا فراهم کند و وقتی از حدود۷۵ درصد مسلمان۱۱ درصد یهودی و بقیه مسیحی، ترکیب جمعیتی فلسطین را برهم زدند و یهودیان۳۵ درصد شدند خواستار تشکیل سرزمینی برای یهودیان شد.

آن زمان سازمان ملل که با شیطنت انگلیس فعالیت می کرد و هدفش این بود خواسته جنبش صهیونیسم را محقق کند، گفت: بیایید منطقه فلسطین را تبدیل به دو کشور بکنید. یکی فلسطین و کشور مسلمانان و اعراب و دیگری کشور صهیونیست ها. اما مسلمانان از همان اول مخالفت کردند.

به دو علت:

1. به این علت که جمعیت بیشتری داشتند

2. بخاطر اینکه آنجا کشور و منطقه آبا و اجدادی شان بود و باید اگر کشوری تاسیس می شود به نام کشور فلسطین باشد.

این ماجرا تا جنگ جهانی دوم ادامه پیدا کرد و روی موجی که از افسانه هلوکاست شکل گرفته بود صهیونیست ها توانستند افکار عمومی را جوری هدایت کنند که زمینه برای اشغال کل فلسطین فراهم شود و نهایتا در سال ۱۹۴۸ میلادی رژیم صهیونیستی(اسرائیل) تاسیس شد.

از همان ابتدا رژیم صهیونیستی همیشه می‌خواست از حد و حدود خود خارج شود و اشغالگری خود را افزایش دهد و کل سرزمین فلسطین را به حیطه حکومتی خود اضافه کند و از طرفی دغدغه‌ای که فلسطینی ها داشتند این بود که سرزمین مادری شان را پس بگیرند.

یک نتیجه گیری تخصصی

راهکارهای متفاوتی درباره این ماجرا طرح شد که مهم ترین آن راه حل دو دولتی، یعنی بخشی برای فلسطین و بخشی برای اسرائیل، است. اما همین راهکار دو دولتی شدن از طرف هیچکدام از طرفین پذیرفته نمی شود و هیچکدام زیر بار این مسئله نمی‌روند.

ماجرای فلسطین ماجرای تعیین تکلیف حاکمیت۱۰۰ ساله بر یک سرزمین است. اگر این را درست متوجه شویم و به فرایند های خبری دقیق پی ببریم حالا می شود برای آن راه حل داد و آن هم تصمیم گیری مردم ساکن فلسطین و همه پرسی خود مردم است.

---