با مصرف بهینه انرژی به جهش تولید کمک کنیم!
در حال حاضر ایران به لحاظ مصرف انرژی در سطح مطلوبی قرار ندارد و جزو کشورهایی با بیشترین مصرف محسوب می‌شود. طبق آمار، روزانه معادل 6.8 میلیون بشکه نفت است. ارزش این انرژی حدود 180 میلیارد دلار در سال است یعنی حدود 40 درصد تولید ناخالص داخلی ایران مربوط به انرژی است و این در حالی است که تولید ناخالص داخلی ایران 450 میلیارد دلار است.
چنین الگوی مصرفی به یکی از مسائل اصلی کشور تبدیل شده و با این حال صرفه‌جویی و بهره‌وری به درستی فرهنگ‌سازی نشده است و همچنان با هدر رفت بی‌رویه انرژی در کشور مواجه هستیم. از دلایل بی‌توجهی به ارزش انرژی این است که برخی افراد تصور می‌کنند این منابع پایان ناپذیر است و نسل آینده بالاخره راهی برای دستیابی به آن پیدا می‌کند. از طرفی دیگر برخی تصور می‌کنند که انرژی صرفا مختص مصارف خانگی است. این در حالی است که صنایع تولیدی چون فولاد، سیمان، قند و شکر و... حجم زیادی از انرژی را می‌بلعد.
در کشورهای توسعه یافته بخش بزرگی از حجم انرژی به صنایع و در واقع بخش تولید اختصاص دارد چرا که تولید، موتور محرکه اقتصاد یک کشور محسوب می‌شود. بر اساس گزارش شرکت توانیر، امسال سهم انرژی که در اختیار صنایع قرار میگیرد 20% افزایش یافته است و در حال حاضر بیش از ۳۶ درصد از کل تولید برق کشور به بخش صنعت و حدود ۳۲ درصد به بخش خانگی اختصاص دارد. این اقدام به نفع صنایع کشور و در جهت رشد تولید در کشور انجام شده است. در واقع می‌توان گفت که دولت بخشی از وظیفه خود را در جهت پیشبرد شعار سال یعنی «جهش تولید با مشارکت مردم» انجام داده و حالا نوبت می‌رسد به مردم و مصارف خانگی.
به طور کلی می‌توان گفت یکی از اَشکال مشارکت مردم در جهش تولید، صرفه‌جویی در مصرف انرژی و به عبارت دیگر بهره‌وری است. بهره‌وری مفهومی است که ستون فقرات برنامه‌های اقتصادی محسوب می‌شود. در واقع اگر هر فرد در یک خانواده، مصرف خود را کنترل کند و الگوی مصرف خود را تغییر دهد، صنایع به دلیل کمبود انرژی، مجبور نمی‌شوند که حجم تولیدات خود را کاهش دهند. در اینجا ما با مسئله مصرف نکردن به نفع دیگری مواجه نیستیم بلکه صحبت از مصرف بهینه و صحیح انرژی است چرا که توصیه به اسراف و تبذیر به عنوان امری غیر اخلاقی، همواره از طرف پیشینیان به نسل‌های مختلف تاکید شده است.
از سوی دیگر مصرف بهینه می‌تواند فرصت‌های جدیدی برای سرمایه گذاری و ایجاد اشتغال در صنایع مختلف کشور ایجاد کند که این موضوع نه تنها به افزایش بهره‌وری اقتصادی کمک می‌کند، بلکه رقابت پذیری بخش انرژی را در صحنه جهانی افزایش می‌دهد.
