عوارض جسمانی کوتاه‌مدت و بلندمدت سقط‌جنین

عوارض کوتاه‌مدت و حاد سقط جنین

عفونت باکتریایی
عفونت باکتریایی یک عارضه شایع ناشی از سقط‌جنین است. هر چند احتمال این عفونت در کورتاژ آسپیراسیون با وکیوم کمتر از یک درصد است، اما در روش‌های دیگر بالاتر است. باکتری‌های واژن می‌توانند وارد دهانه رحم شوند که در حال حاضر بازتر هم شده و از آنجا به سمت رحم و لوله‌های فالوپ راه پیدا می‌کنند. آنتی‌بیوتیک‌ها اغلب در این زمان داده می‌شوند تا احتمال عفونت کمتر شود. آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان هر عفونتی که ایجاد بشود استفاده می‌شوند. به‌ندرت نیاز به تکرار کورتاژ یا عمل جراحی وجود دارد. اما اگر بیمار بعد از سقط‌جنین متوجه علائم عفونت شد باید فوراً به پزشک اطلاع بدهد تا ریسک عفونت خطرناک و عوارض بعدی کمتر شود. علائم عفونت شامل تب و لرز، تشدید درد، ترشحات بدبو از واژن و افزایش خونریزی می‌شود.

سقط‌جنین ناقص
بافت جنین یا دیگر فرآورده‌های بارداری ممکن است به طور کامل از رحم پاک‌سازی نشود. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد، خونریزی سنگین و عفونت می‌تواند نتیجه‌اش باشد. سقط‌جنین ناقص اغلب نیازمند تکرار رویکرد است، مثلاً اتساع و کورتاژ (D&C).

آسیب دهانه رحم
طی عمل سقط‌جنین، ممکن است دهانه رحم آسیب ببیند. این آسیب ممکن است یک برش سطحی یا یک پارگی عمیق‌تر در بافت باشد. ریسک آسیب دهانه رحم با تکنیک‌های اتساع تدریجی کمتر می‌شود. سقط‌جنین‌های مکرر می‌تواند باعث عوارضی در بارداری‌های بعدی شود، مثلاً ضعف رحم که اغلب منجر به زایمان زودرس خواهد شد.
سوراخ‌شدن رحم
ابزار پزشکی که برای سقط‌جنین به کار می‌رود می‌تواند باعث سوراخ‌شدن دیواره رحم بشود. بسته به محل آسیب و عمق سوراخ، ممکن است خونریزی یا آسیب به اندام‌های اطراف نیز اتفاق بیفتد. سوراخ ایجاد شده می‌تواند راه ورود برای عفونت هم بشود. یک ارزیابی از جهت احتمال آسیب باید انجام شود. احتمال سوراخ‌شدن رحم بستگی به مرحله بارداری و تجربه و مهارت پزشک دارد.

خونریزی زیاد
بعد از تمام سقط‌جنین‌ها خونریزی وجود دارد؛ اما خونریزی سنگین معمول نیست. بعد از سقط‌جنین، بیمار باید از جهت هرگونه علامتی از خونریزی بررسی شود. خونریزی سنگین ممکن است با تکرار ساکشن یا دارو مداوا شود. در مواردی نیاز به عمل جراحی یا تزریق خون وجود دارد.

لخته‌های خون باقیمانده در رحم
خونریزی در رحم می‌تواند لخته خون تشکیل دهد. در نتیجه انقباضات رحمی شدیدی به وجود می‌آید. لخته‌ها معمولاً با تکرار کورتاژ آسپیراسیون یا دارو برطرف می‌شوند.

واکنش آلرژیک و عوارض مرتبط با بیهوشی
هر عمل جراحی که نیاز به بیهوشی یا دارو دارد با ریسک‌هایی ناشی از واکنش بدن نسبت به دارو همراه می‌باشد. واکنش‌ها نسبت به دارو می‌تواند واکنش‌های آلرژیک باشند و باعث بثورات پوستی، تنگی نفس، تهوع، استفراغ یا تورم شوند. این واکنش‌ها ممکن است نسبت به داروها یا بیهوشی عمومی و یا بی‌حسی موضعی رخ دهند. اگر بیمار نسبت به نووکائین حساسیت دارد حتماً باید پزشک در جریان باشد؛ زیرا لیدوکائین، متداول‌ترین داروی بی‌حسی است. بی‌حسی موضعی یا بیهوشی لوکال خیلی کم‌عارضه‌تر از بیهوشی عمومی است. بیهوشی عمومی تقریباً هیچ‌وقت برای سقط‌جنین در سه‌ماهه اول بارداری به کار نمی‌رود و اغلب در سقط‌جنین در سه‌ماهه دوم بارداری کاربرد دارد.

آمبولی ریه
لخته‌های خون ممکن است در جریان خون تشکیل شوند. اگر این لخته‌ها از جای خود کنده شده و حرکت کنند به آن آمبولی می‌گویند. آمبولی می‌تواند راه ریه را مسدود کرده و باعث عوارض خطرناک و مرگ شود.

مرگ
در موارد شدید، عوارض ناشی از سقط‌جنین ممکن است منجر به مرگ شود. البته ریسک مرگ ناشی از سقط‌جنین در کمتر از هشت هفته بارداری پایین است، اما هر چه عمر بارداری بیشتر باشد این ریسک نیز بیشتر می‌شود.

عوارض بلندمدت و مزمن سقط‌جنین

سرطان سینه
مطالعات نشان می‌دهند سقط‌جنین می‌تواند ریسک ابتلا به سرطان سینه را افزایش دهد.

بیماری التهابی لگن و بیماری‌های مقاربتی
وجود کلامیدیا در کانال سرویکس در زمان سقط‌جنین می‌تواند ریسک بیماری‌های التهابی لگن را افزایش دهد. بیماری‌های التهابی لگن می‌توانند منجر به پیامدهای جدی مانند ناباروری، بارداری خارج از رحم، آبسه و درد مزمن لگن بشوند.

اختلالات جنسی
بعضی از خانم‌هایی که سقط‌جنین را تجربه می‌کنند ممکن است به اختلالات جنسی مانند افزایش خشکی واژن، کاهش میل جنسی، ازدست‌دادن توانایی رسیدن به ارگاسم و دخول دردناک چار شوند.

ناباروری
به دلیل عوارض احتمالی سقط‌جنین مثل عفونت یا آسیب رحم، ممکن است فرد در آینده با مشکل ناباروری مواجه شود

---