«رعد و برق» سریالی سرگرم‌کننده از افخمی

افخمی در چهارمین سریال تلویزیونی خود که هم‌اکنون روی آنتن شبکه یک قرار دارد، به موضوع سیل نوروز 98 پرداخته که بیش از 70 درصد استان‌های کشورمان را درگیر کرد. این مجموعه برای نخستین بار از حدود 10 ماه بعد از وقوع سیل جلوی دوربین رفت. البته گروه‌های تصویربرداری، در برهه‌ای که هنوز آب در بسیاری از مناطق فروکش نکرده بود، از مناطق سیل‌زده تصاویر مستندی تهیه کرده بودند که در این مجموعه مورد استفاده قرار گرفته، اما بخش بزرگی از این سریال به روزهای قبل از سیل، لوکیشن‌های داخلی و تصویربرداری در شب اختصاص دارد که نیازی به تولید همزمان با سیل نداشت.

این مجموعه حالا با گذشت 4 سال و نیم از وقوع سیل، در حالی روی آنتن رفته که در ابتدا برای پخش در بهار سال 99 در نظر گرفته شده بود، ولی به این بازه زمانی نرسید. «رعد و برق» یک سال بعد در رمضان 1400 روی آنتن رفت، اما در اتفاقی عجیب، بعد از پخش 2 قسمت، مشخص شد که هنوز آماده نیست و پخش آن به تعویق افتاد! در نهایت 2 سال و نیم بلاتکلیفی این سریال به پایان رسید و حالا روی آنتن قرار دارد.

«رعد و برق» البته تماما به کارگردانی بهروز افخمی ساخته نشده و بعضی از قسمت‌های این سریال را که در تیتراژ آغازین هر قسمت، به روشنی مشخص شده، امیر شیرمحمدی برادر همسر این فیلمساز، کارگردانی کرده است. با این حال نتیجه کار یکدستی قابل توجهی دارد.

جالب است که در «رعد و برق» مانند بعضی دیگر از آثار بهروز افخمی، شمار قابل توجهی از عوامل پشت صحنه، جلوی دوربین رفته‌اند. در این سریال که شخصیت‌های فراوان و بالطبع بازیگران زیادی دارد، ابراهیم امیرخانی مشاور پروژه، داوود عصمتی منشی صحنه، حسین قزلباش طراح صحنه و لباس، پوریا منجزی عکاس، مرتضی مرتهب دستیار صحنه و دکور و باران نوروزی دستیار لباس بازی کردند و نام اغلب آن‌ها در تیتراژ آغازین این مجموعه (و نه بخش «سایر بازیگران» تیتراژ پایانی) دیده می‌شود.

افخمی در چهارمین سریال خود، یک ایده آوانگارد را اجرایی کرده است. او نریشن این اثر را با جزییاتی عجیب‌وغریب، نظریاتی گاه شاد و اشاراتی صریح به دنیای سیاست بی‌ربط با قصه سیل، گفته. او حتی گاه سرنوشت شخصیت‌ها را که قرار است در قسمت‌های آینده سریال نمایش داده شود، توضیح می‌دهد! در عین حال که این کار عجیب‌وغریب به نظر می‌رسد، اما باید دید نظر عموم بینندگان تلویزیون چیست و شاید با توجه به لحن طنزآمیز آن، با نارضایتی چندانی همراه نباشد. افخمی در نریشن بارها موتیف «بچه‌های عزیزم» را تکرار می‌کند؛ گویی بر اساس ایده‌هایش درباره فیلمسازی، نریشن این سریال بیشتر سنین پایین را مخاطب قرار می‌دهد.

با همه این احوالات، مجموعه «رعد و برق» که از کارگردانی متبحر در اجرای انواع درام‌ها بهره می‌برد، اثری باکیفیت از آب درآمده که ماجرایی رئالیستی را به تصویر می‌کشد. بهروز افخمی بدون دیالوگ‌های آهنگین یا متکلف، قصه‌اش را به روان‌ترین شکل ممکن در میزانسن‌هایی ساده روایت می‌کند و توانسته با استفاده از ماجرای واقعی و نزدیک سیل 98، سریالی سرگرم‌کننده و دنبال‌کردنی بسازد که اگرچه جزو بهترین‌های تلویزیون نیست، اما از سطح معمول ساخت در رسانه ملی بالاتر است.

---