راست و دروغ‌های آلزایمری

طبیعی است که بیماری آلزایمر با علائمی که ایجاد می‌کند ترسناک به نظر می‌رسد و در حال حاضر آمار ابتلا به آن روبه‌افزایش است. تخمین زده می‌شود تعداد افراد بزرگسال ۶۵ سال به بالا تا سال ۲۰۵۰ به دوازده میلیون و هفتصد نفر برسد. هر چند تازه‌های پزشکی در جهت پیشگیری و درمان آلزایمر از راه خواهند رسید؛ اما این اعداد ارقام کمک می‌کنند انتشار اطلاعات درست جدی‌تر گرفته شود.

کاهش قدرت حافظه و ابتلا به آلزایمر بخشی از پیری است

با بالارفتن سن، مغز و بدن ما تغییر می‌کند. طبیعی است گاهی با حافظه‌مان مشکل داشته باشیم؛ اما بیماری آلزایمر فراتر از مشکلاتی است که گاهی برای حافظه اتفاق می‌افتند.

فقط افراد سالمند آلزایمر می‌گیرند

هر چند شایع نیست؛ اما افراد در دهه پنجاه، چهل و یا حتی سی از سن خود هم می‌توانند دچار آلزایمر شوند. تخمین زده می‌شود ۲۰۰ هزار فرد جوان‌تر از ۶۵ سال با شروع علائم آلزایمر زندگی می‌کنند.

اگر پدر یا مادرتان آلزایمر گرفته باشند شما هم می‌گیرید

اینکه پدر یا مادر بیولوژیکی آلزایمر دارند دلیل نمی‌شود فرزندان آنها نیز آلزایمر بگیرند. عوامل دیگری فراتر از ژنتیک در ابتلا به آلزایمر نقش دارند. فاکتورهای محیطی نیز بر احتمال ابتلا به آلزایمر اثر می‌گذارند.
هرچند ما هنوز نمی‌دانیم چگونه می‌توان از ابتلا به آلزایمر پیشگیری کرد؛ اما مسلماً عادت‌های سالم مثل ورزش‌کردن به طور منظم و داشتن یک رژیم غذایی سالم در این میان نقش دارد.

افرادی که آلزایمر دارند نمی‌دانند دوروبرشان چه خبر است

کسی که آلزایمر دارد ممکن است به‌راحتی دچار حواس‌پرتی و فراموشی شود؛ اما معمولاً از اطراف خود آگاه است. یادتان باشد هرگز جلوی خود بیمار در موردش حرف نزنید یا تصور نکنید که متوجه حرف‌های شما نمی‌شود.
در شیوه ارتباطی خود با فردی که آلزایمر دارد سعی کنید از زبانی ساده استفاده کنید و برای پاسخ‌دادن به او زمان بیشتری بدهید. اشتباهات او را به‌صورت پیشنهاد تصحیح کنید و حرف‌ها و رفتارهایتان سرزنش‌آمیز نباشد.

تشخیص آلزایمر یعنی دیگر زندگی به پایان رسیده و نیاز به یک مرکز درمانی است

حتی اگر تشخیص داده شود دچار آلزایمر شده‌اید باز هم می‌توانید زندگی باکیفیتی داشته باشید. طبق اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، ۸۰ درصد از مراقبت‌های مربوط به آلزایمر داخل خانه ممکن هستند. افرادی که با زوال عقل زندگی می‌کنند باز هم می‌توانند برای زندگی خود برنامه‌ریزی کنند، هدف تعیین کنند و سرگرمی‌های جدید را کشف و تجربه کنند.

داروهای تجویزی برای آلزایمر می‌توانند این بیماری را درمان کنند

داروهای کنونی که برای بیماران آلزایمر تجویز می‌شوند در بهترین حالت می‌توانند سرعت پیشرفت بیماری را کم کنند. این داروها در واقع موقتاً (نه دائم) علائم را بهبود می‌بخشند. داروهایی که در حال حاضر برای آلزایمر وجود دارند به یک سری از فرارسان‌های عصبی و هورمون‌های مغز اجازه می‌دهند آهسته‌تر تخریب شوند و ازاین‌رو سطح این مواد در مغز افزایش پیدا می‌کند. داروهای تجویزی می‌توانند به کنترل برخی از علائم معمول و مرتبط با آلزایمر کمک کنند مثل کمک به سیگنال‌دهی سلول‌های عصبی. اما بیماری را از بین نمی‌برند.

برخی واکسن‌ها می‌توانند جلوی آلزایمر را بگیرند

چندین مطالعه به بررسی این مسئله پرداخته‌اند و شواهدی پیدا نکرده‌اند. یافته‌ها نشان داده‌اند افرادی که واکسن‌های آنفلوانزا و پنومونی زده بودند ۱۷ درصد کمتر احتمال داشت به آلزایمر دچار شوند. سازوکار بیولوژیکی این ارتباط مشخص نیست؛ اما ظاهراً ناشی از این واقعیت است که آنهایی که به طور مرتب واکسن می‌زنند معمولاً به طور کل سبک زندگی سالم‌تری دارند.

فراموش‌کردن اسم‌ها یکی از علائم اصلی آلزایمر است

وقتی یک فرد جوان اسم یک هنرپیشه معروف را فراموش می‌کند یا نمی‌تواند به‌خاطر بیاورد چرا وارد یک اتاقی شده به معنی این نیست که دارد آلزایمر می‌گیرد. واقعیت این است که آلزایمر باعث اختلالات بزرگی در زندگی روزمره می‌شود و بر افکار و قدرت تصمیم‌گیری و... اثر می‌گذارد.
اینکه یادتان می‌رود وسیله‌ای را کجا گذاشته‌اید ربطی به آلزایمر ندارد. اما اگر مثلاً سوئیچ اتومبیل دستتان باشد و ندانید چطور از آن استفاده کنید یا اصلاً به چه دردی می‌خورد این طبیعی نیست.

زوال عقل قابل‌پیشگیری نیست

تحقیقات جدید نشان می‌دهد داشتن رژیم غذایی سالم، ورزش منظم، سیگارنکشیدن و انجام فعالیت‌هایی که محرک ادراک و شناخت مغز هستند می‌توانند ریسک زوال عقل را کاهش دهند؛ البته این تغییرات در سبک زندگی را باید از سنین جوانی شروع کنید نه اینکه منتظر بمانید تا هفتادساله شوید!

رژیم غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند بر احتمال زوال عقل اثر بگذارد

میزان بالای آنتی‌اکسیدان‌ها با مصرف زیاد میوه‌ها و سبزی‌ها احتمالاً می‌تواند از برخی از آسیب‌های سلول‌های مغزی که منجر به بیماری آلزایمر می‌شود جلوگیری کند و سطح پروتئین‌های محافظ سلول‌های مغزی را افزایش دهد.
التهابی که در مغز ایجاد می‌شود عامل بیماری آلزایمر است. دانشمندان می‌گویند رژیم غذایی مدیترانه‌ای می‌تواند علائم این التهاب را کاهش دهد و ضمناً کلسترول خون را پایین بیاورد. تحقیقات جدید نشان می‌دهند بالابودن کلسترول بد خون می‌تواند با افت قدرت حافظه و مشکلات فکری مرتبط باشد.
برای بیشتر افراد، درپیش‌گرفتن رژیم غذایی مدیترانه‌ای راه خوبی برای داشتن یک رژیم غذایی سالم است که در حفظ سلامت مغز و عملکرد آن نقش مهمی دارد.

---