همه چیز درباره ایمپلنت دندان ( + مقایسه با رقبا )

ایمپلنت دندان امروزه رایج ترین درمان برای جایگزینی دندان از دست رفته است که به کمک آن می توان شبیه ترین جایگزین نسبت به دندان طبیعی خود را داشته باشید که دارای طول عمر و استحکام عالی است. در این مقاله به بررسی صفر تا صد ایمپلنت دندان خواهیم پرداخت.

ایمپلنت دندان چیست ؟

افرادی که دندان های خود را از دست داده اند می توانند آنها را با ایمپلنت دندان جایگزین کنند. گاهی اوقات از دندان های مصنوعی برای پر کردن فضای خالی دندان های از دست رفته استفاده می شد. دندان‌های مصنوعی نمی‌توانند مانند دندان‌های اصلی عمل کنند.
اما امروزه ایمپلنت های دندانی جایگزین فوق العاده ای برای دندان های از دست رفته هستند. ایمپلنت های دندانی از هر نظر مانند دندان های واقعی عمل می کنند. مانند ریشه دندان معمولی، پایه ایمپلنت در استخوان فک محکم می شود. افراد به لطف درمان ایمپلنت دندان در خوردن غذا مشکلی نخواهند داشت و متوجه مصنوعی بودن دندان نخواهند شد.

قیمت ایمپلنت دندان چقدر است ؟

اجزای ایمپلنت دندان

اجزای اصلی ایمپلنت سه عدد است. این عناصر عبارتند از:
پایه یا فیکسچر ایمپلنت
فیکسچر ایمپلنت جایگزین ریشه دندان می شود و از طریق سوراخی در لثه وارد استخوان فک می شود. در نتیجه به استخوان فک جوش داده می شود و پایه محکمی برای چسباندن روکش فراهم می کند.
اباتمنت
اباتمنت یک عنصر میانی که می تواند از تیتانیوم، زیرکونیوم یا طلا تشکیل شده باشد، این قسمت از ایمپلنت باعث ایجاد یک پیوند محکم بین پوشش و پایه ایمپلنت می شود.
روکش
قسمت نهایی و قسمت بالایی پروتز دندان با قرار دادن آن روی اباتمنت و فیکسچر محکم می شود.

ایمپلنت دندان چگونه انجام می شود ؟

مراحل انجام ایمپلنت دندان به صورت خلاصه در زیر ارائه شده است:
معاینه دهان و دندان
ابتدا سلامت و وضعیت دهان شما بررسی می شود و تصاویر مناسب گرفته می شود. در این مرحله کمیت و کیفیت استخوان به طور کامل مورد بررسی قرار خواهد گرفت. در مرحله بعد برنامه ریزی درمان و قرار ملاقات برای شروع درمان گذاشته خواهد شد.
بیهوشی
قبل از شروع کار به شما بی حسی موضعی یا بیهوشی عمومی داده می شود. گاهی اوقات علاوه بر بیهوشی به داروهای آرامبخش نیز نیاز است.
برداشتن دندان قبلی
اگر دندان آسیب دیده قبلاً کشیده نشده باشد، ابتدا با دقت و به آرامی برداشته می شود تا به بافت های نرم و استخوان آسیبی نرسد. در این مرحله، پیوند استخوان فک اغلب انجام می شود و مواد پیوند استخوان به حفره خالی دندان وارد می شود. در این مورد، دندانپزشک باید قبل از انجام عمل جراحی، دو تا شش ماه صبر کند تا استخوان به طور کامل بهبود یابد.
سوراخ کردن
روشی است که پس از کشیدن دندان در صورت عدم نیاز به تقویت استخوان انجام می شود. ایمپلنت پس از سوراخ شدن استخوان به اندازه مورد نیاز با مته دندان عمل کاشت انجام می شود.
بخیه زدن لثه و کاشت ایمپلنت
در مراحل بعدی دندانپزشک ممکن است لثه را روی ایمپلنت بکشد و برای محافظت بیشتر آن ممکن است لثه را در اطراف ایمپلنت بخیه بزند و سر ایمپلنت را در معرض دید قرار دهد. در سناریوی دوم، پس از آن باید یک روش سریع برای چسباندن روکش دندان انجام شود و باعث برش و باز شدن لثه اطراف ایمپلنت شود.
مدت زمان پیوند استخوان و کاشت ایمپلنت
بسته به سلامت و کیفیت استخوان شما از دو تا شش ماه متغیر است. در این مدت نباید به ایمپلنت فشار وارد شود. برای ایجاد ثبات ثانویه در ایمپلنت، باید اجازه دهید استخوان رشد کند و در نهایت به آن پیوند زده شود.
چسباندن اباتمنت
مرحله بعدی اتصال اباتمنت پس از اتصال ایمپلنت و استخوان است. متخصص دندانپزشکی درپوش ایمپلنت را باز می کند و جزء معروف به اباتمنت را روی ایمپلنت می بندد. اباتمنت به عنوان پایه ای برای لنگر انداختن روکش عمل می کند و به عنوان یک ساختار دندان مانند عمل می کند که روی آن روکش باید تراشیده شود.
قالب گیری روکش ایمپلنت
در نتیجه از ایمپلنتی که اباتمنت روی آن قرار می گیرد با روش مدل سازی روکش آن ساخته می شود.
وصل کردن روکش روی پایه
پس از تکمیل روکش ایمپلنت، برای چسباندن آن پوشش ایمپلنت ممکن است با استفاده از پیچ یا چسب مخصوص به ایمپلنت متصل شود. بین زمان کاشت ایمپلنت و زمانی که ممکن است از دندان کاشته شده خود استفاده کنید، معمولاً چندین ماه تاخیر وجود دارد. زیرا پس از کاشت ایمپلنت، استخوان به زمان نیاز دارد تا رشد کند و به سطح ایمپلنت جوش بخورد تا ایمپلنت به اندازه کافی پایدار باشد و بتواند فشار فک را تحمل کند. سه تا شش ماه برای این فرآیند نیاز است. سپس اتصال بین اباتمنت و روکش دندان کامل می شود.

عوارض ایمپلنت دندان چیست ؟

به طور کلی 98 درصد از ایمپلنت هایی که کاشته می شوند کاملاً موفق هستند. ایمپلنت ها با موفقیت در بسیاری از افراد قرار می گیرند. اما به دلایلی، برخی از افراد ممکن است با عوارض جانبی خاصی مواجه شوند. در این بخش همان 2% احتمال شکست را با مشکلات ایمپلنت دندانی شرح می دهیم که ممکن است در درصد بسیار کمی از بیماران رخ دهد.


عفونت
یکی از عوارض جانبی مکرر جراحی ایمپلنت عفونت است. که می تواند برای هر فرد منحصر و با موقعیت و شدت متفاوت باشد. برای درمان عفونت باکتریایی لثه می توان از آنتی بیوتیک ها استفاده کرد. اگر عفونت باکتریایی در استخوان رشد کرده باشد، ایمپلنت و احتمالاً بافت استخوانی آلوده برداشته می‌شود.
شل شدن ایمپلنت
از دست دادن ثبات شاید یکی از شایع ترین عواقب نامطلوب ایمپلنت های دندانی باشد. اگر استخوان برای حمایت و نگه داشتن ایمپلنت به اندازه کافی متراکم نباشد، ممکن است این مشکل ایجاد شود. علاوه بر این، ایمپلنت ممکن است به دلیل ضربه به صورت، سن، سیگار کشیدن و گاز گرفتن مکرر چیزهای سخت در حین استفاده از ایمپلنت شل شود. در صورت بروز این مشکل باید در اسرع وقت به دندانپزشک خود مراجعه کنید تا از مشکلات غیر قابل جبران بیشتر جلوگیری شود.
آسیب بافتی یا عصبی
گاهی اوقات ایمپلنت به طور تصادفی توسط جراح در نزدیکی عصب قرار می گیرد. ممکن است در این حالت احساس ناراحتی، گزگز یا بی حسی کنید. این موضوع علائم گذرا دارد که با گذشت زمان از بین می رود. با این حال، گاهی اوقات عوارض جانبی مزمن هستند. اگر نگرانی عصبی یا بافتی دارید با پزشک خود مشورت کنید. فک پایین جایی است که عصب آلوئولار تحتانی در آن قرار دارد. آسیب اعصاب قابل توجهی رخ داده است، و این مسئله باید به سرعت حل شود. اینها نشانه هایی است که این عصب آسیب دیده است. در اطراف ایمپلنت، به خصوص به سمت چانه و لب پایین، بی حسی وجود دارد.
واکنش آلرژیک
این یکی از شدیدترین مشکلات ایمپلنت دندان است که در صورت بروز ممکن است آزاردهنده باشد. ماده پایه ایمپلنت ممکن است در برخی افراد واکنش های آلرژیک ایجاد کند. البته اگر در معاینه مشخص شود که بیمار به نوع ریشه حساس است، از یک ریشه از نوع دیگری برای کاشت استفاده می شود.

قرار دادن پایه ایمپلنت در حفره سینوس

این یکی از شدیدترین و غیرمعمول‌ترین عوارض جانبی ایمپلنت دندان است که منحصراً فک بالایی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. در واقع، اگر دیواره ای که حفره سینوس فک بالایی شما را از بقیه فک جدا می کند نازک باشد، ممکن است ایمپلنت در نهایت آن را شکسته و وارد حفره سینوسی شود. اگر این اتفاق بیفتد، پس از ترمیم دیواره سینوس، ایمپلنت باید خارج شده و دوباره نصب شود که این یک روش بسیار پرهزینه است. علاوه بر این، حتی با وجود یک ایمپلنت قوی، اگر ضربه جدی به صورت وارد شود، ایمپلنت همچنان شانس حرکت به داخل سینوس را دارد.

کاشت ایمپلنت به صورت نامناسب

بهتر است قبل از کاشت ایمپلنت با چند نفر از دندانپزشکان با تجربه و متخصص ایمپلنت صحبت کنید. دندانپزشک به دلیل بی تجربگی و ناآگاهی خود ممکن است گهگاه ایمپلنت را در محل نامناسب قرار دهد. به عنوان مثال، اگر ایمپلنت خیلی نزدیک به دندان های مجاور قرار گیرد، درد ایجاد می شود. گاهی اوقات زمانی که ایمپلنت در جای مناسب قرار نمی گیرد شل می شود یا درد می کند.

ایمپلنت دیجیتال چیست ؟

ایمپلنت های دیجیتال توسط کلینیک های دندانپزشکی تخصصی منتخب با استفاده از فناوری و دستگاه های کامپیوتری به بیماران ارائه می شود. این روش پیشرفته، قالب‌های دیجیتالی را تولید می‌کند که دقیقاً مشابه دندان های شما می باشد. این به دندانپزشک امکان می دهد تا محل کاشت دندان را با وضوح و جزئیات بیشتری مشاهده کند.
به منظور ارزیابی سلامت استخوان فک و موقعیت رشته های عصبی، ایمپلنت های دیجیتال از مدل سازی کامپیوتری سه بعدی بهره میگیرد.  با این داده های قابل اعتماد، دندانپزشک ممکن است فرآیند کاشت ایمپلنت را به طوری انجام دهد تا کوچکترین شکاف ممکن در فک باقی بماند. جراحی ایمپلنت دیجیتال به طور قابل توجهی کمتر از جراحی کاشت سنتی دردناک است.

ایمپلنت فوری چیست ؟

ایمپلنت فوری از نظر تکنیک عمل و شرایط از قبل با سایر ایمپلنت ها متفاوت است، به این معنی که اگر طول، عرض و تراکم استخوان ایده آل باشد، نیازی به سه ماه انتظار قبل از کاشت پروتز نیست. در عوض در روز جراحی یک پروتز موقت گذاشته می شود و بعد از سه یا پنج ماه پروتز نهایی جایگزین پروتز موقت می شود. پروتز موقت اولیه این مزیت را دارد که از فلز ساخته نمی شود و در عوض از مواد پلاستیکی سبک ساخته شده است. همچنین کمی کوتاهتر است زیرا فشار کمتری به ایمپلنت وارد می کند در حالی که به طور کامل جوش داده می شود.

ایمپلنت دندان چقدر طول میکشد ؟

کل پروسه ایمپلنت دندان به طور متوسط بین 3 تا 6 ماه طول می کشد. این فرآیند شامل مشاوره، کاشت ایمپلنت و قرار دادن تاج است. با این حال، از آنجایی که نیازهای هر فرد متفاوت است، زمان واقعی ممکن است طولانی تر یا کوتاه تر باشد. فردی که می تواند سریعتر بهبود یابد، این روش را در مدت زمان کوتاهی کامل می کند.
در برخی موارد، قبل از کاشت ایمپلنت، پزشک دندانپزشک شما ممکن است از بیمار درخواست کند که دندان های خود را بکشد. برای اطمینان از بهبود کامل محل کشیدن دندان، بیمار باید حداقل سه ماه صبر کنند. اگر محل نیاز به پیوند استخوان داشته باشد، تا 6 ماه طول می کشد تا به طور کامل بهبود یابد.

ایمپلنت دندان یا دندان مصنوعی

از دست دادن دندان برای دهان شما مضر است. آنها همچنین می توانند بر سلامت کلی و عزت نفس شما تأثیر بگذارند. اگر دندان هایتان از دست رفته است، دلیلی برای خجالت وجود ندارد. از دست دادن دندان نه تنها برای افراد مسن بلکه برای افراد جوان تر نیز نسبتاً شایع است. نزدیک به 70 درصد از بزرگسالان 35 تا 44 ساله حداقل یک دندان از دست رفته دارند و از هر 4 نفر بالای 74 سال یک نفر تمام دندان های خود را از دست داده است.


به دلیل پایداری، ایمپلنت ممکن است به دندان مصنوعی قابل جدا شدن ارجحیت داشته باشد. با این حال، این روش همیشه یک گزینه نیست، فرآیند کاشت طولانی است، و بسته به عملیات مربوطه، ممکن است ناراحت کننده باشد. بله، یک تمایز کلیدی بین این دو تکنیک وجود دارد که با وجود چالش‌هایی که دارند، این است که دائمی و در واقع به شدت با دندان‌های اصلی قابل مقایسه هستند. در مقابل، یک دندان متحرک مصنوعی ممکن است به سرعت ساخته و تغییر یابد. این دو روش قیمت‌های متفاوتی دارند و پروتز متحرک مقرون به صرفه‌تر است.

مقایسه کلی ایمپلنت و دندان مصنوعی:
● دندان های مصنوعی نسبت به ایمپلنت های دندانی هزینه کمتری دارند.
● شباهت ایمپلنت دندان به دندان های طبیعی خود فرد.
● بافت لثه و استخوان فک هر دو را می توان با استفاده از ایمپلنت حفظ کرد. اما دندان های مصنوعی این مزیت را ندارند.
● دندان های مصنوعی را می توان بدون جراحی گذاشت.
● ایمپلنت دندان دائمی است و می تواند تا پایان عمر در دهان شما باقی بماند. با این حال، طول عمر دندان های مصنوعی کوتاه تر است.
● بسته به وضعیت بیمار، تصمیم گرفته می‌شود که کدام ایمپلنت‌ها و دندان‌های مصنوعی برای او بهترین هستند.

ایمپلنت دندان یا بریج

دندانپزشکان می تواند دندان شکسته یا از دست رفته فرد را با استفاده از بریج یا ایمپلنت ترمیم کنند. اگر یکی از این دو روش  ایمپلنت یا بریج برای ترمیم دندان های شما نیاز باشد. سیگاری ها، دیابتی ها و مبتلایان به اختلالات سیستم ایمنی معمولاً کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت نیستند، زیرا پایه ایمپلنت فلزی که در طول زمان در داخل استخوان فک قرار می گیرد باید با استخوان فک ترکیب و پیوند کامل شود، اما وضعیت نامطلوب سلامت دهان و دندان و تضعیف منبع خون یا سیستم ایمنی از این فرآیند جلوگیری می کند و موفقیت درمان ایمپلنت را دشوار می کند.
در حالی که بریج باید استانداردهای پاکیزگی را نیز رعایت کند، با توجه به شرایط فوق، رویکرد بریج احتمالاً برای این افراد مفیدتر است. عدم دسترسی به تمام سطوح دندان و مشکلات هنگام مسواک زدن یکی از معایب بریج دندان است. استفاده کنندگان از پل باید از نخ دندان برای تمیز کردن زیر پل های خود نیز استفاده کنند.
از طرف دیگر، ایمپلنت دقیقاً مانند یک دندان معمولی است که برای تمیز کردن و نخ دندان کشیدن نیازی به تلاش اضافی ندارد. اگرچه هزینه بریج نسبت به ایمپلنت کمتر است، اما باید توجه داشت که در بسیاری از مواقع، بریج پس از چند سال نیاز به تعویض دارد و این امر بر هزینه های بیمار می افزاید. ایمپلنت‌ها معمولاً به عنوان یک عمل مادام العمر در نظر گرفته می‌شوند و از آنجایی که در طول ماه‌ها و در مراحل مختلف تکمیل می‌شوند، بیماران می‌توانند در طول زمان هزینه آن را بپردازند.
با این وجود، هزینه بریج و ایمپلنت دندان برای بسیاری از بیماران یک نگرانی قابل توجه است و گهگاه به عنوان عنصر اصلی در انتخاب آنها دیده می شود. با این حال، ترجیحاً تمام مزایا و معایب این روش ها علاوه بر قیمت آنها در نظر گرفته شود.

جدول خلاصه مقایسه ایمپلنت و بریج

ایمپلنت دندان برای چه کسانی مناسب است ؟

افرادی که که دندان خود را از دست داده است، صرف نظر از علت، کاندیدای ایمپلنت هستند. بدون تکیه بر دندان های مجاور، ایمپلنت داخل استخوان فک قرار می گیرد و روکش به ایمپلنت متصل می شود. ایمپلنت برای همه افرادی که فاقد بیماری سیستمیک، دیابت، پوکی استخوان یا داروهای کورتیکواستروئیدی هستند مناسب می باشد.
ایمپلنت دندان برای کودکان و نوجوانان مناسب نیست. ایمپلنت های دندانی را می توان در هر زمانی قرار داد. با این حال، ممکن است خیلی زود باشد. بسیاری از افراد مسن به اشتباه معتقدند که برای کاشت ایمپلنت خیلی دیر شده است، اما این نادرست است. اگر شرایط لازم را داشته باشید، سن مانعی برای این کار نیست، اما جوانان و نوجوانان نمی توانند این درمان را انجام دهند. استخوان فک هنوز در این سن در حال رشد و تغییر است و تا زمانی که در اوایل دهه بیست سالگی، اواخر نوجوانی و اوایل بزرگسالی به سر می برید، این روند ادامه دارد.
افراد سیگاری ممکن است کاندیدای خوبی برای ایمپلنت نباشند. هنگامی که برای کاشت ایمپلنت دندان می روید، ممکن است در مورد انتخاب های سبک زندگی خود، مانند نوشیدن و سیگار کشیدن، سؤال شود. از آنجایی که الکل با انعقاد خون تداخل دارد، ممکن است مشکلاتی در حین جراحی ایجاد شود.
اکسیژن رسانی به بافت ها بیشتر تحت تأثیر سیگار کشیدن و سایر محصولات تنباکو قرار می گیرد که می تواند جریان خون را کاهش دهد. در نتیجه عفونت بسیار شایع تر می شود و بهبودی کندتر می شود. علاوه بر این، سیگار کشیدن و سایر محصولات تنباکو بر عملکرد سیستم ایمنی بدن تأثیر می‌گذارد که احتمال عفونت را افزایش می‌دهد. حتی اگر سیگار می کشید یا مشروبات الکلی می کشید، همچنان می توانید ایمپلنت انجام دهید، اما باید چند هفته قبل از عمل استفاده از آن را متوقف کنید و تا بعد از آن صبر کنید.
افراد مبتلا به دیابت کنترل نشده ممکن است واجد شرایط ایمپلنت نباشند. اگر دیابت شما تحت کنترل نیست، نباید این روش را انجام دهید، اما باید صبر کنید تا به حدی برسد که جراحی یک گزینه است.
کاشت ایمپلنت ممکن است با پرتودرمانی به خطر بیفتد. احتمال شکست درمان ایمپلنت به طور قابل توجهی با پرتودرمانی (همچنین به عنوان رادیوتراپی شناخته می شود) افزایش می یابد که برای درمان سرطان استفاده می شود. پزشکی مدرن و فناوری پیشرفته این امکان را برای ما فراهم کرده است که پرتودرمانی را به گونه ای هدف قرار دهیم که به بافت های سالم کمتر آسیب برساند. بنابراین، اگر پرتو درمانی شما خیلی از دهان شما فاصله داشته باشد، احتمالاً می توانید ایمپلنت دندان انجام دهید.
افراد با سیستم ایمنی ضعیف واجد شرایط ایمپلنت دندان نیست. آسیب‌پذیری سیستم ایمنی تأثیر قابل‌توجهی بر پیوند بافت‌ها و مبارزه با عفونت‌ها دارد، که ممکن است نتیجه درمان ایمپلنت را به خطر بیندازد. اگر به هر دلیلی سیستم ایمنی بدن شما به خطر بیفتد، ممکن است سریع به بیماری مبتلا شوید و کندتر از دیگران بهبود پیدا کنید. به این دلیل توصیه می شود که تحت اقدامات پزشکی بیهوده قرار نگیرید.