تبیان، دستیار زندگی

یافته‌های نوین زمین‌شناسی چطور بر اعجاز علمی قرآن صحه می‌گذارد؟

اعجاز علمی قرآن دربارۀ آرایش ساختاری کوه‌ها

کشفیات جدید زمین‌شناسی با نظریه قرآن دربارۀ آرایش ساختاری کوه‌ها کاملا منطبق است. این در حالی است که در زمان نزول قرآن، این حقایق بر کسی آشکار نبود. همین مطلب دلیل بر اعجاز قرآن و حقانیت این کتاب آسمانی است.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
اعجاز علمی قرآن ،  علوم زمین ،  آرایش ساختاری کوه‌ها ، حقانیت کتاب آسمانی قرآن ،
«زمین»، عنوان کتاب مرجعی پایه در بسیاری از دانشگاه‌‎های سرتاسر جهان است. پروفسور فرانک پرس، یکی از دو نویسندۀ این کتاب است.  او مشاور علمی جیمی کارتر (رئیس جمهور سابق امریکا) و به مدت ۱۲ سال رئیس آکادمی ملی علوم واشنگتن دی سی بوده است. این کتاب می‌گوید: کوه‌‌ها ریشه‌های زیرین دارند.[1] این ریشه‌ها عمیقاً در زمین فرورفته‌‎اند، بنابراین کوه‌ها شکلی مانند میخ دارند (شکل های 1، 2 و 3 را ببینید). 

اعجاز علمی قرآن دربارۀ آرایش ساختاری کوه‌ها
شکل 1: کوه‌‌ها ریشه ‎های عمیقی در زیر سطح زمین دارند. (زمین، مطبوعات و سیور، ص 413.)


اعجاز علمی قرآن دربارۀ آرایش ساختاری کوه‌ها
شکل 2: بخش شماتیک.  کوه‌‌ها، مانند میخ‎ها، ریشه‌های عمیقی در زمین دارند. (اناتومی زمین، Cailleux، p. 220.)


اعجاز علمی قرآن دربارۀ آرایش ساختاری کوه‌ها
شکل 3: تصویر دیگری نشان می‌دهد که چگونه کوه‌‌ها به دلیل ریشه‌های عمیق خود شکل می‎گیرند. (علوم زمین، تارباک و لوتگنز، ص 158.)

این همان چیزی است که قرآن در مورد کوه‌‌ها بیان کرده و می‌فرماید:

أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا، وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا

«آیا زمین را بستر و کوه‌‌ها را میخ‌های محکم قرار ندادیم؟» (نبأ: 7_6)

یافته‌های جدید زمین‌شناسی ثابت کرده است که کوه‌ها ریشه‌های عمیقی در زیر سطح زمین دارند (شکل 3) و این ریشه‌ها گاهی چندین برابر ارتفاع خود از سطح زمین هستند.[2] بنابراین مناسب‌ترین کلمه برای توصیف کوه‌ها، کلمه «میخ» است، زیرا بیشتر یک میخ در زیر سطح زمین پنهان شده است.  تاریخ علم به ما می‎گوید که نظریه کوه‌‌ها با ریشه‌های عمیق تنها در نیمۀ دوم قرن نوزدهم معرفی شد.[3]

قرآن، کوه‌ها را به میخ‌هایی تشبیه کرده است که بخش اعظم آن در دل زمین فرو رفته‌اند؛ این در حالی است که تا نیمه دوم قرن 19 میلادی، کسی از شکل واقعی کوه‌ها اطلاع نداشت.



کوه‌‌ها همچنین نقش مهمی در تثبیت پوستۀ زمین دارند.[4]آنها مانع از لرزش زمین می‎‌شوند.  خداوند در قرآن به این حقیقت اشاره کرده و می‌فرماید:

وَأَلْقَىٰ فِی الْأَرْضِ رَوَاسِیَ أَن تَمِیدَ بِكُمْ
«و بر زمین كوه‌هاى بزرگ افكند تا شما را نلرزاند.» (نحل:15)

به همین ترتیب، نظریه مدرن تکتونیک صفحات معتقد است که کوه ها به عنوان تثبیت کننده برای زمین کار می‎کنند.  این دانش در مورد نقش کوه‌‌ها به عنوان تثبیت کننده برای زمین به تازگی در چارچوب تکتونیک صفحات از اواخر دهه 1960 درک شده است.[5]

(بر اساسا نظریۀ تکتونیک صفحه‌ای، پوستۀ کرۀ زمین (سنگ‌کره) از هفت یا هشت صفحه تشکیل شده که مدام در حال حرکت‌اند. در محل تلاقی و برخورد این صفحات با یکدیگر، پدیده‌هایی مثل زلزله، گسل، شکستگی‎ها، درازگودال‎ و چین‎خوردگی‌ها شکل می‌گیرد. از این دانش برای مطالعهٔ نحوهٔ رخداد زلزله، زمین‌شناسی مهندسی و مطالعهٔ مخازن نفت و گاز استفاده می‌شود.)

آیا در زمان حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله کسی از شکل واقعی کوه‌‌ها خبر داشت؟

آیا کسی می‎توانست تصور کند که این کوه عظیم استوار که در مقابلش می‎بیند، در واقع به اعماق زمین امتداد یافته و ریشه دارد، همانطور که دانشمندان ادعا می‎کنند؟

بسیاری از کتاب‌های زمین‌شناسی هنگامی که درباره کوه‌ها بحث می‌کنند، صرفا به توصیف قسمت بالای سطح زمین می‌پردازند چرا که این کتاب‎ها توسط متخصصان زمین‎‌شناسی نوشته نشده‎اند اما زمین‎شناسی جدید (که توسط متخصصان زمین‌شناسی نوشته شده) بر صدق گفتار قرآن مهر تایید نهاده است.
پی‎‌نوشت‌ها و منابع:

(1) Earth, Press and Siever, p. 435.  Also see Earth Science, Tarbuck and Lutgens, p. 157.

(2) The Geological Concept of Mountains in the Quran, El-Naggar, p. 5.

(3) The Geological Concept of Mountains in the Quran, p. 5.

(4) The Geological Concept of Mountains in the Quran, pp. 44-45.

(5) The Geological Concept of Mountains in the Quran, p. 5.